Vervelend Jilly, hopelijk trekt het voor hem snel bij!! Vond het altijd maar zielig gezicht al die opgezette boel...
De heren hier staan nu op behoorlijk kaal land, want alles is nu gemaaid en zijn echt donders vervelend (met zn allen rond de etensbak gaan staan, alleen vergeten dat ik er ook nog bij moet kunnen om het voer er IN te gooien

en als er dan 5 brokjes in liggen, gaat de snoeten in de bak en komen er nooit weer uit...gevolg;de rest van de brokjes krijg ik er nóg niet in), maar ook tevreden als ik ze voer breng. Met een dikke week denk ik dat ze weer bij huis komen te staan en gaan ze aan de overige grassprietjes daar en kuil.
Verder beginnen het ook alweer behoorlijk vachtjes te worden. En hoop toch dat Cai eens leert dooreten. Die heeft net als zn moeder: Van alles en iedereen die dik wordt, zal hij de laatste zijn *frustrerend soms...soms*. Maar momenteel is het een wandelend buikje
