dubbele gevoelens; blij maar toch ook verdrietig

[nobbygaard]

Momenteel zit ik met dubbele gevoelens wat Crystal betreft. Vandaag kreeg ik weer een heel enthousiast telefoontje van mijn verzorgster dat ze zo heerlijk met Crystal heeft buitengereden samen met nog iemand op Nobby. Ze zijn nu al een paar keer buiten wezen rijden met haar, ook alleen en dat gaat helemaal super. Ook hebben ze al verschillende keren met haar gesprongen en dat gaat ook zo al het moet. Ik ben daar ook heel erg blij om en vind het fijn dat ze zo goed ingereden word. Maar baal er zo van dat ik het niet zelf gedaan heb. Ik had me hier zo op verheugd om zelf weer een paardje in te rijden en nu is dat door een ander gedaan omdat ik nog steeds met mijn hernia zit. Ik heb zelf nog maar 2x een half uurtje op Nobby gereden en dat ging al niet echt. Laat staan dat ik mezelf snel op Crystal zie zitten. Ik kan hier wel om janken. Crystal kan straks dus alles al en daar heb ik zelf geen ene moer aan gewerkt. Hier kan ik dus echt even helemaal goed van gaan staan .
Helaas kunnen jullie ook dit probleem niet oplossen, ik moet toch echt zelf genezen. Maar ik wil nu gewoon even mijn hart luchten omdat ik zo vreselijk van baal

[grietsje]

Ach meis ik snap dat je hiervan baalt. Niets zo fijn dan alles zelf aan je paardje leren.. Wil je heel veel sterkte toewensen en hoop dat je snel zelf weer lekker met je paardjes aan de slag kan.

[truus1970]

ik kan me je frustraties zo voorstellen. Gooi het er hier maar lekker uit. Ik hoop voor je dat je hernia snel eens opgelost is

[claudia]

Oh , ik kan jou gevoel zo goed begrijpen.

Wij zitten echt in hetzelfde schuitje.
Ik heb dit ook bij Alco en Coentje.
Mijn paarden doen op het moment dus helemaal niets maar dat is ook verre van ideaal.

Ik had nu ook graag met die twee aan de slag gewillen maar ik ben al wel blij dat ik met Zortin wat kan doen.

Heel veel sterkte meid.

[Sjolvir]

Ja, dat is balen, het idee dat je alles mist.
Aan de andere kant, je kan misschien straks wel gewoon lekker op haar gaan rijden. Beetje dubbel.

Hopelijk knapt je snel hernia op, zodat je zelf weer lekker wat met haar kunt gaan doen.

[nobbygaard]

Ik ben zo bang dat Crystal straks heel erg op mijn verzorgster gericht is. Ze rijdt wel bijna hetzelfde als ik, maar toch heb je natuurlijk toch altijd dingen die je net iets anders doet. Ik ben bang dat ze dus dingen aangeleerd heeft op een manier die ik eigenlijk niet zou willen. Maar ja, ik kan er ook niet altijd bij zijn dus vind ik dat ik me daar verder niet mee moet bemoeien en het maar moet accepteren. Maar leuk vind ik dat niet.
En toch ook wel weer blij dat als ik straks weer kan rijden dat ik dan ook gelijk op crystal kan rijden.

@ Claudia; waarom laat jij niemand alco en Coentje bijrijden? Die waren toch ook braaf? Of vind je dit toch ook een eng idee.

[Ziggy]

ik kan helemaal begrijpen wat je bedoelt Nathalie, je wilde Crystal helemaal naar jouw hand inrijden en dat lukt nu niet. En zelf zit je thuis met die hernia, kan weinig en hoort ook nog eens enthousiaste verhalen van je bijrijdster, ik ben bang dat ik dan ook behoorlijk gefrustreerd zou raken hoor

[Carolinef]

ja meid, dat is zeker een hard zeer, kan ik me erg goed indeken, ook omdat je aangaf toen ik met haak begon dat jij cristal ook helemaal zelf wou doen en geen ander erop.

Helaas heb je niet alles in de hand, en is jouw gezin en je iegen lichaam eerste prioriteit, maar lucht je hart maar hoor, we spreken gauw s af xxxx

[Ilonka]

Oh ik kan het me heel erg goed voorstellen!
Dat dubbel gevoel je bent blij dat het goed gaat en dat iemand het met haar kan maar ook teleurgesteld dat je het zelf niet bent.
Ik heb Brass gekocht en dacht 'leuk eindelijk mijn eigen pony in rijden' (heb er heel wat voor anderen ingereden). Toen bleek Brass een 'rampenplan' en heb ik haar uiteindelijk naar 't Balingehof gebracht en was niet de eerste die op haar zat. Heb haar weliswaar zelf ingereden maar niet zadel en mensmak gemaakt.

[Andor-Mary]

Zo dat lijkt me inderdaad erg dubbel! Kan me voorstellen dat je het veel liever zef had gedaan. Hopelijk knap je snel op, en troostje.. paarden moeten blijven leren dus je zult er vast zelf nog wel wat aan kunnen doen!!

[Nathalie]

Ik kan me voorstellen dat het heel dubbel voelt als je je er zelf op verheugd hebt.
Misschien toch proberen ook vreugde te halen uit het feit dat ze het zo goed doet (en dat je uberhaupt een leuke, betrouwbare verzorgster hebt gevonden die ook nog eens op veel punten hetzelfde rijdt als jij...daar heb je toch ook iets om heel blij mee te zijn? (ookal had je het liever zelf gedaan!))....Lekker trots zijn op je paard en je verzorgster en vooruitkijken en voorpret opbouwen naar de dag dat je fijn zelf aan de slag kunt...

[cowgirlwillie]

ja ik kan me het ook helemaal voorstellen.
als je dit toch meer frustratie en verdriet oplevert dan een goed gevoel zou ik denken zet hem nog even op de wei ofzo.
evt. zelf grondwerken als je dat nog wel lukt of fietsen, wandelen bijv.

nu ik zwanger ben rij ik ook niet. eerst wilde ik een bijrijder, maar alleen het idee maakt me al jaloers. dat diegene wel een buitenrit in het bos kan maken of een les rijden...
nu doe ik dus grondwerk, fietsen en mennen lukt gelukkig ook nog.
ze loopt verder op de wei en lijtk eigenlijk nog steeds in topconditie en gezond dus ik hou het toch maar zo. dan wat minder beweging nu volgend jaar weer verder..