
....gewoonweg het recht had op bijpassende, lange, wapperende manen....DUS!
Na bijna 3 jaar geduld uitoefenen, smeken, vleien en schelden op de armetierige "zijscheiding" die zich 'manen' durfde te noemen....was dit het resultaat....


Nu zou dit op zich nog niet zo heel erg zijn geweest.....of...eigenlijk was het WEL erg maar er was nog mee te leven...ware het niet dat de manen en voorpluk van Heros weelderig uitgroeien....

Prachtig vind ik ze en voorlopig lijkt het er nog niet op dat er een "stop" op zit. Nu is Cos natuurlijk ergens wel mijn "suikerpikkie" (en ja, dat woord gebruik ik met veel....heel veel liefde



Aangezien ik nog nooit een boog heb geknipt en daar ook helemaal geen ambitie voor had (ik wilde lang en wapperend immers), had ik Wendy al gepolst om dit voor mij te doen (daar ik ook wist dat het extra moeilijk is, als het van lang naar een boog moet). Dit weekend zou het gebeuren.
Nu heb ik een aantal karakterzwakten (ja die ken ik van mezelf) en 1 daarvan is, dat als ik iets besluit...het eigenlijk 'gisteren' moet gebeuren.
Dus.....men neme een schaar....men hale heel diep adem....en...KNIP
Na nog heel wat "KNIP"-pen...was dit het resultaat...

En wat hoger boven de grond (niet teveel natuurlijk..hij blijft mijn kleine man)...zag het er zo uit...

en aan de andere kant zo...

Vervolgens zijn we nog even tikkertje gaan spelen met Cayleigh en Aurora en aangezien Cos nu zo aerodynamisch is...hadden we de heethoofden zo te pakken


Toen alles wat bezonken was, heb ik Cos uiteraard nog even gevraagd of hij het er echt wel mee eens was....zijn antwoord?
"de wortelen smaken me er niet minder om, Nathalie"


Het is natuurlijk nog niet helemaal zoals het zijn moet aangezien het haar zelf nog niet doorheeft dat er een stuk af is


Meer uitdaging dan dit kon ik nog niet verwerken, maar het is wel de bedoeling dat het zwart er uiteindelijk nog uit komt te steken....wees dus een beetje lief met commentaar want tot vandaag was ik nog een "fjorden-knip-maagd"
