Ronan is in september verkocht, maar wilde nog wel graag deze foto's plaatsen.
Stond 100% achter mijn besluit, had te weinig tijd voor hem en vond dat niet fair.
Hij staat nu bij een gezinnetje die er heel veel mee doet, heerlijk voor hem.
Ben pas bij hem wezen kijken en sinds die tijd heb ik een soort 'heimwee'.
Hij voelde absoluut niet meer als mijn paard, maar sinds ik hem heb gezien heb ik ineens weer ontzettend veel zin om met paarden bezig te zijn.
Al ben ik toch nog steeds van mening dat ik te weinig tijd heb om er 7 dagen per week voor een paard te zijn.
Dit zijn Ronan foto's van toen ik hem voor het eerst zag, tot foto's van de week toen hij bij me weg ging.
Roon op de keuring in Vrouwenpolder. Hier zag ik hem voor het eerst en het was liefde op het 1e gezicht.
Was helemaal niet van plan een paard te kopen, maar 2 maanden later stond hij toch echt bij mij op stal.


Roon toen hij pas bij mij was, samen met mijn moeder.

De 1e winter. Hier kwamen Suzanne en Leo ook langs.


Rij foto's heb ik maar weinig, hier 1 van een buitenritje.

Toen de dagen langer werden konden we ook 's avonds rijden. Hier reden we bitloos. Iets wat we eigenlijk niet vaak deden, maar het viel niet tegen.

In juni is Roon mee geweest naar de keuring in Vrouwenpolder. Hier haalde hij 34 punten en een 2de premie.
Hij liep niet helemaal zuiver. We dachten eraan hem eerst terug te trekken, gelukkig liep hij in de ring iets beter. Maar helaas toch een 6je op zijn gangen.



Dat zelfde jaar is in november Roon verhuist naar een andere stal, omdat ik toen zelf ook terug ben gaan wonen bij mijn ouders.
Zijn start was daar niet zo makkelijk. Voor het eerst met de andere paarden op de wei was een ramp. 1 paard viel hem flink aan en even dachten we dat het wel eens over kon zijn, aangezien hij op de stenen met zijn benen gespreid onderuit ging, en daardoor het hek van het land in 2en brak. Het enige wat hij had was een schrammetje...
Na een tijd zijn ze op een gegeven moment toch samen gekomen en sindsdien ging alles goed.

Toen kreeg ik verkering met de man waar ik nu inmiddels mee samenwoon. En heeft Roon een bijrijdster.
Bijzonder plaatje voor mij, al ziet het er allemaal niet zo floriant uit... ik op Roon en mijn vriend op Lotus, de pony van mijn bijrijdster.


Aangezien Ronan in Vlissingen stonden konden we ook lekker naar het strand en naar het bos/crossveld.




Ook mocht hij wel eens mee op onderlinge dressuur met mijn bijrijdster.

Hij vond echt alles prima he.


Toen kwam het moment in 2012 dat ik verhuisde naar Geertruidenberg (NB), en dat Roon door tijdnood verkocht ging worden.
Had in de 1e instantie leuke mensen gevonden, maar de dag voordat hij weg zou gaan, kreupel!
Dat weekend hadden we nog wat foto's gemaakt.

De mensen zagen van de koop af, logisch...
Dat Roon verkocht werd was nu niet 1e prioriteit. Eerst beter worden!
Na een tijdje rust liep hij gelukkig weer 100% zuiver.
Zolang hij er nog was kon ik natuurlijk nog van hem genieten. Het was wel zo, hij stond nog in Vlissingen (bewust gedaan toen ivm mijn verhuizing enzo), en ik woonde ruim 120km verder.
Dit vond ik een mooi moment. Ik zag Roon bijna nooit liggen, en als hij ging liggen stond hij altijd op omdat hij zo graag naar me toe wilde komen.
Op deze dag was ik al een tijdje op stal, stond wat met de stalbaas te kletsen en ineens ging hij liggen, en was absoluut niet van plan op te gaan staan


Niet heel charmant..

En toen kwam het moment van nieuwe geïnteresseerde. Kreeg dezelfde dag nog het bericht dat ze hem wilde kopen.
Heel fijn was, dat hij in Zeeland kon blijven staan, en de nieuwe baasjes zelf al bijna dagelijks naar hem toe gingen om hem alvast te leren kennen.
Ook dit weer weer wat 'afscheid' foto's gemaakt.
Lekker kriebelen.

Wat heeft hij toch een prachtig hoofd.

Ik mis jou....

Bedankt voor het kijken. Het zijn ontzettend veel foto's geworden.
Het zijn 3 geweldige jaren met hem geweest. Achteraf heb ik veel te weinig van hem genoten denk ik...
Had nog zoveel met hem willen doen... Maar het is beter zo..
Hierbij wel gelijk een oproepje aan diegene die bij mij in de omgeving wonen.
Mochten jullie iemand weten die iemand zoekt om af en toe eens te verzorgen en/of te rijden, houd ik me aanbevolen.
Zou het gemis graag wat willen verzachten met een verzorgpaardje voor zo nu en dan.
Groetjes Marjon