Ze is nu een klein jaar onder het zadel en ondanks haar toch wel bijzondere
karakter mag ik niet klagen hoe het gaat. Na het bijna niet meer te zien zitten hebben we begin dit jaar
een nieuwe doorstart gemaakt doormiddel van parelli. Dit heeft mij meer inzicht gegeven in hoe
Britt in elkaar zit en hoe ik het beste met haar om kan gaan. Dit is namelijk heel anders dan de paarden die ik gewend was. Nu we elkaar beter begrijpen gaat het stukken beter.
Ze is een ontzettende knuffel, hartstikke lief en zeker wel werkwillig, maar oww ze ziet alles op buitenrit
dat kan best vervelend zijn, maar ook dat gaat stukje bij beetje steeds beter. We zijn hard aan het trainen voor de
4daagse en rijden nu steeds lange ritten in zowel groepsverband als veel alleen. Mijn stalmeisje van 3
mag regelmatig even een paar rondjes onder begeleiding uiteraard op Britt zitten en dit doet ze echt super braaf. Al met al gaat het dus hartstikke goed en heb ik erg veel zinin de 4 daagse.
Na 3 maanden stage zag mevrouw er zo uit
beetje dik..... 
Maar na juli en nu in augustus weer fanatiek aan het rijden mag ik niet klagen hoe ze ook aan het
afvallen is. Het watergeultje op haar rug is inmiddels verdwenen, haar schouder is weer van haar hals te onderscheiden
en haar tweede kont is aan het verdwijnen. Ja er mag nog wat af, maar ik vind haar er al veel beter weer uitzien
Rond aan de bovenkant blijft ze altijd. Die heeft echt totaal geen schoft
Ik wilde percee foto's van Britt op de heide die nu zo mooi bloeit, maarja als je bijna altijd alleen rijd zul je toch creatief moeten wezen. 1 tip neem altijd een extra paar handen mee
Zij met al haar foto's hier wordt je toch zo vreselijk moe van... pfffff....
Mooi koppie
Mijn uitzicht waar ik eindeloos van kan genieten
Onderweg een mevrouw aangesproken of ze even een foto wilde maken van Britt en ik in de genieput.
Dat wilde ze wel dus toch nog een leuke foto (rechtop zitten lisa
....)
Als we zo doorgaan met de training moet het vast goedkomen half september met de 4 daagse!
