FjordenWereld.nl

Zoals bij sommigen bekend is staan er fjorden van Bart in het natuurgebied te Wanneperveen. Elke dag komt Bart daar om dit viertal bij te voeren, in de winter staat er te weinig en kunnen ze wel wat extra's gebruiken.
Een paar weken geleden kwamen er nog maar 2 van de 4 paarden bij het voer. Na inspectie van Bart bleken de 2 missende dieren op een eilandje te staan. Ze zijn daar wel half en half door het water terechtgekomen, maar ze durfden er niet meer vanaf..

Dus die zaterdag togen Bart, Annabel, Janna, buurjongen Nick en ik, gewapend met Pauliena, tuig, touwen en halsters naar het natuurgebied. Pauliena was mee, mochten de dieren wat hulp nodig hebben.
Op weg naar het eiland zat ik natuurlijk al vast met mijn voet in de modder, maar Janna kon mij daar gelukkig uit helpen, hihi.. Na uitleg van Janna dat je gewoon óp de graspolletjes moest gaan staan gingen we weer verder

Aangekomen zei Bart dat niet iedereen mee hoefde het eiland op, Annabel ging als eerst achter Bart aan en nadat Janna en ik zagen dat Annabel bijna meteen tot aan haar onderbroek nat was besloten wij maar even te wachten.. Ehm, Bart je roept wel als je meer hulp nodig hebt he!!!!

Al snel zagen we dit:
Heel vaag tussen het riet kwam Bart aan met een fjord..




En niet al te lang daarna verscheen Bart echt in beeld met Floris.
Het was echt wel even een worsteling voor Floris (en Bart) om eruit te komen, eerst ging het met wat tegenzin, maar toen Floris Pauliena zag was hij al wat gemoriveerder om toch verder door het water te gaan.. Rustig aan en met aan paar sprongen wist hij het droge weer te bereiken.






Hier uitblazend achter Pauliena:


Dat was nummer 1. Nu liep er nog een op het eiland, eentje die nog niet al te tam was, geboren in de kudde en dus nog weinig in handen gweest. Uiteindelijk is die via een andere kant over een sloot gesprongen en ook hij heeft het droge weten te bereiken.

Dus liepen Bart en Annabel terug naar ons om richting huis te gaan. Natuurlijk moesten zij ook nog langs de route die Floris had genomen.. Ik mocht jullie deze foto's niet onthouden, hihi..






En dan denk je dat je er bent, alles goed en wel..
Ineens een harde schaterlach, sommigen kunnen zich er wat bij voorstellen, gevolgd door een kreet, help ik zit alweer vast!!
Ik stapte dus weer mooi tussen twee graspolletjes en er was ineens geen bodem meer!! Voelde mijn been steeds verder wegzakken. Laars was ook al uit beeld verdwenen..
Janna kon mij ondersteunen, begon al aan mij te trekken, maar ik was bang dat ik zou vallen en ik had de camera. Maar ik zat ook echt muurvast!!
Annabel kwam ook aangesneld en die begon dus ook keihard te lachen toen ze zag hoe diep ik erin zat, inmiddels deed ik het al bijna in mijn broek . Annabel probeerde mijn laars uit te graven, maar dat lukte niet. Bart zei dus, nou uit die laars, ga maar op de sok verder, hihi..
Vervolgens heeft hij een tang uit de auto gehaald om mijn laars weer uit de modder te krijgen, hihi..

Eén laars en een sok..


En Annabel die een poging doet om mijn laars uit de modder te trekken..

Prachtig verslag!
Ziet er mooi uit daar! Wel wat modderig ja... lijkt me erg grappig, wegzakkende mensen en verdwijnende laarzen. Fijn dat de fjorden en de mensen er alleen vies van werden.

Geweldig vooral de laatste foto Annabel geven we klei voor haar verjaardag

wat een prachtig, beeldend verhaal. Het geeft me het gevoel dat ik er graag bij geweest om dit spannende gebeuren in de levende lijve mee te maken. Hele mooie plaatjes in een ontzettend mooie omgeving...en fijn dat de paardjes terug gevonden zijn.

Wat een verhaal! De foto's zeggen genoeg .

Misschien een idee voor een prentenboek:de avonturen van Floris, Bart en Annabel.

Er is hier maar een woord voor : GEWELDIG

Hihihihi, wat een verhaal. En die foto van 1 sok en 1 laars. Ik zou in mijn broek gepiest hebben van het lachen volgens mij.... .

OMG het lijkt wel een verhaal uit een spannend jongensboek!

hilarisch gewoon


die eerste foto's zijn wel prachtig

Geweldig!
Zo beleef je nog eens avonturen!

Niet bang dat er een paard netzoals jij in de drek blijft steken?

Mooi avontuur! Heerlijk middagje haha.

Haha ik heb genoten van het verhaal incl de foto's . geweldig!!!

prachtig avontuur!!

Ha, wat een avontuur!

Andy heeft nog nooit zo'n goede ochtend gehad na het zien van deze rapportage

Whahaha wat je allemaal wel niet over moet hebben voor die gele knollen

Sjolvir schreef: Niet bang dat er een paard netzoals jij in de drek blijft steken?

Daarom was Pauliena ook mee, incl. tuig en extra borst. Zodat we deze achter de kont van het vastzittende paard konden doen en aan het tuig van plien knopen. En zo kan het ene paard het andere eruit trekken.

Hihi, maar was in eerste instantie van plan ook over het plankje achter Bart en Annabel aan te gaan. Maar toch maar even gewacht tot Bart daadwerkelijk met Floris aan kwam, zodat ik die kon overpakken....

hahahaha wat een GEWELDIG verslag

Om dit avontuur te overleven was er 1 goede les: Doorlopen (met of zonder evenwicht, maar met camera om je nek ben je dan toch gereserveerder)...of gewoon niet van de dijk afwijken.
Maar was wel snel nat ja...had al niet de hoop dat ik droog ging blijven aangezien ik al voorbereid werd met 'heb je een zwempak en kaplaarzen'?

Maar was me wel het stelletje. Daar waar Grevellia over-/doorheen sprong was feitelijk maar een heel klein slootje ipv dit grote stuk met riet (het was dat Bart net optijd zei: Zo, die is aan de andere kant....anders was ik er zo achteraan gegaan, sja..was toch al nat, want had niet door dat dat het slootje was en de rest was ook wel redelijk nat (was ook niet zo diep)...had m iétsje groter in gedachten )

Meest gelachen heb ik alleen inderdaad bij Esther dr laars. We geinden nog toen we met Pauliena vooruit liepen en we Esthers gil hoorde gevolgd door schatenlachen 'Zal Pauliena nog nodig zijn?' Maar uiteindelijk heb ik alsnog de laars moeten uitgraven, werd teveel vastgezogen om ook goed met de tang er uit te kunnen trekken....maar inderdaad...het kleien ben ik nog niet verleerd