Vandaag na het rijden nog een mooi fotomoment gehad en ik moest het resultaat toch even met jullie delen!
Op de wei zie ik Yorinde namelijk nooit liggen; ze heeft het altijd te druk met eten, ten minste: altijd wanneer ik er ben… In de paddock het zelfde verhaal: daar zie ik haar eigenlijk ook nooit liggen. Rollen doet ze wel vaak, maar dan staat ze daarna meteen weer op.
Ik was dan ook zeer verbaasd toen ik vanmorgen na het rijden met mijn camera de paddock in stapte om wat plaatjes te schieten en mevrouw er speciaal voor mij bij ging liggen (of zo leek het, althans). Ze was onverstoorbaar en ik kon er zelfs rustig bij gaan zitten (helaas geen foto’s van want dat kon niet tegelijk). Ik ben daarna nog met haar aan de hand gaan grazen en ze wilde zelfs bijna blijven liggen!
Het was zo’n speciaal moment en ik zie het als een teken van vertrouwen en dat Yorinde zich bij mij op haar gemak voelt.
Hallo Vrouwtje:
Pfff; ik ga er even bij liggen, hoor!
(ze kan ook zo charmant kijken
)
(Nog zo’n charmante…
)
(En een Close-upje)
Mijn oogleden worden zwaar.
Mijn hoofd ook.
Als je ’t niet erg vindt…
…ga ik even helemaal plat.
Welterusten!
