Januari
27 januari is Adorno 7 geworden.
Op een ander forum schreef ik hetvolgende:
Rotweer.. dan weer bevroren bakken dan weer dooi waardoor het water de bak in liep.27-1 .. de dag dat Adorno de magische leeftijd van 7 heeft bereikt.
Magisch zullen een aantal van jullie wel denken..
Ja magisch!
Het getal 7 is al zo lang als ik me kan herinneren mijn lievelingsgetal..
Het getal 7 heeft mij al heel veel goed gebracht en ik heb zomaar het gevoel dat het getal 7 mij en Adorno dit keer ook veel goeds gaat geven..
We konden niet echt aan de slag..
Dus veel aan de longe en laten ontspannen

Februari
In december voor het eerst op jouw rug gezeten.
Maar wat was je nog ontzettend bang.
Het was zitten en rustig weer afstappen.
Meer kon je op dat moment nog niet aan.
Maar in Februari gaf je te kennen dat je wel wat stapjes aandurfde.
Angstig en met samen geknepen billen.. maar je deed het!

Vooral veel knuffelen en veel dingen saampjes doen..
Hoe meer we deden hoe meer ik bij je kon doen.
Zomaar een hand op tillen betekende niet langer meer dat je voluit in de strees schoot en je zelf soms bijna ophing in de touwen.
Zelf aandacht komen halen deed je graag.
http://i46.tinypic.com/5ofcds.jpg
Maart
Alles is weer ontdooid en je bent vrolijk en fris
Dus dat betekend buitenspelen!!!
http://www.mijnalbum.nl/Foto-L38KO48K.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-8VF6Z6TL.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-AOEOXPPO.jpg
Steeds kom je me uitdagen.. samen spelen?
Je wordt steeds opener en je maakt makkelijker contact.

Onder het zadel pak je het ook steeds beter op.
Voorzichtig zijn we wat drafjes gaan maken.
Het is spannend en je houdt je lijf nog erg strak en je kontje samengeknepen.
De ene keer blijf je rustig de andere keer krijgen we een uitspatting.
Ik leer je uitspatting beter uit te zitten en jij leert dat ik je niets doe als ik op je rug zit.
Toch 1x weer echte paniek onder het zadel en hierdoor beland ik uiteindelijk in het zand..
Dusdanig dat ik 3 weken niet op je heb kunnen zitten..
April
Voorzicht pakken we het rijden weer op..
En we kunnen nu ook rustig blijven rijden.
Je wordt stabieler en zekerder.
Het is niet alleen maar meer meeliften en hooo maar braaf..
Ipv meeliften wordt het voorzichtig aan echt een beetje rijden.
Geen foto’s alleen van deze maand.
Mei
Ik heb Adorno verhuisd naar de stal waar ik altijd gestaan heb met Taco.
Inmiddels was hij meer gewend aan mensen en dus kon hij over.
Hier kon hij ook lekker de wei op.

http://i48.tinypic.com/rkztqq.jpg
Ook het rijden konden we hier goed oppakken.
Deze bak was veel minder eng dan op de andere stal dus we kwamen rustig aan echt rijden toe.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-6X7PYAO4.jpg

http://www.mijnalbum.nl/Foto-HVNBUGJK.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-AUC3FMTK.jpg
Zijn vertrouwen groeit ook in mij.
Hij durft te ontspannen als je in de buurt bent en zelfs zijn aandacht gaat verslappen.. hij durft te suffen als je bij hem in de buurt staat..
Dat was eerder ondenkbaar, altijd over oplettend..

http://www.mijnalbum.nl/Foto-PAKGC6Y6.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-LE6H6CNN.jpg
Juni
Het goed met Adorno.
Van mei naar juni merk ik groot verschil.
Je merkt het niet alleen je ziet het ook als je naar de foto’s kijkt dat zijn uitstraling veranderd.

http://i45.tinypic.com/2v0yhco.jpg
http://i50.tinypic.com/30jo1eo.jpg
Hij hoort en ziet nog steeds alles maar reageerd niet overal meer gestressed op.
Hij gaat dingen beter relativeren en dat geeft hem heel veel rust.
Met rijden merk ik dat hij stabieler wordt maar samen missen we net het stapje naar echt ontspanning.
Door zijn extreme vluchtgedrag heb ik moeite om hem echt veel lengte te geven maar hierdoor pakt hij net niet de onspanning.
Het geeft een cirkeltje waar we voor toen aardig onze werkjes in konden doen maar omdat we verder wilden sprak ik een les af bij Noor Tanger
Juli
En die les hielp ons enorm.
Noor liet mij voelen dat als ik hem toch de ruimte gaf hij meer durfde te ontspannen.
Hierdoor durfde ik hem ook weer nog meer ruimte te geven en zo kwamen we uit ons cirkeltje.

http://i31.tinypic.com/jpcvue.jpg
http://i26.tinypic.com/10oh4eb.jpg
De galop ging nog steeds met weinig controle.. maar hé .. we galoperen !!!

Op mijn commando dan wel te verstaan.. galoperen hadden we al heel veel gedaan.. maar dan in paniekacties in een moordtempo.
http://i32.tinypic.com/245x6rq.jpg
Die maand hadden we ook een schriktraining op stal.
Ik wilde dit graag met hem meedoen.
De dag daarvoor is hij bij Steffi van der Laarse geweest en hierdoor mocht hij niet gereden worden 2 dagen.
Dus besloot ik dit aan de hand te doen.
Al onze wandelingen en ondernemingen samen hebben echt vruchten af geworpen want hij probeerde alles!
De slierten over zijn rug vond hij nog wel heel erg spannend maar zolang hij dicht bij me mocht lopen deed hij het toch.

http://www.mijnalbum.nl/Foto-FB6YXF7V.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-433VFCYB.jpg
Ik heb hem zelfs in kunnen pakken met een zeil! Ongelovelijk.
Met zijn grote vriend Be Different
http://www.mijnalbum.nl/Foto-THP3V8N8.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-GBIETNSS.jpg
Augustus
Nu het rijden zo lekker ging wilde ik graag een ander zadel.
We waren begonnen met een goedkoper zadel omdat ik niet wist of hij uberhaubt weer echt rijdbaar zou worden.
Het werd de Zaldi Lander. Ben daar nog steeds erg blij mee.
De tweede les bij Noor werd een feit en hij voelde al veel lekkerder aan.
Hier kon ik thuis ook fijn mee aan de slag..
Nu met het mooie weer zelfs in de buitenbak.
Langzaamaan leerde hij ook met andere paarden in de bak te lopen.

Voor menig mens een normaal plaatje maar ik kon Adorno absoluut niet belonen onder het zadel.
Iedere beweging die ik maakte was voor hem een trigger om er keihard vandoor te gaan…
Je ziet hem nog wel argwanend kijken maar daar blijft het bij
http://i33.tinypic.com/33mv11g.jpg
Hij vind rust in zijn werkjes… de galop gaat ook beter.
Soms explodeert hij nog met aanspringen maar ook dit verminderd.
Zelfs uitstappen met lange teugel kan op rustige dagen zelfs.
http://i38.tinypic.com/33dikxj.jpg
http://i38.tinypic.com/29nh5j8.jpg
Los in de bak toont Adorno zijn aanleg voor het verzamelde werk..

We gaan ook een weekje terug naar de stal waar ik hem gekocht heb..
Daar laat hij zien wat een groot hart hij heeft.
http://www.youtube.com/watch?v=4ZWif0BI7X4
September
Alweer een jaar in mijn bezit.. wat gaat de tijd snel..
Of niet.. we hebben hard genoeg gewerkt het laatste jaar..
Het werpt zijn vruchten af.. hij doet echt enorm goed zijn best.
Vriendinnen van mijn zus kwamen langs en samen hebben we ook nog even geposeerd
http://www3.picturepush.com/photo/a/412 ... G-2422.jpg
Be Different blijft zijn grootste vriend
http://www1.picturepush.com/photo/a/412 ... G-2419.jpg
Hij durft meer en meer te ontspannen en lengte te maken
http://www5.picturepush.com/photo/a/412 ... G-2396.jpg
http://www1.picturepush.com/photo/a/412 ... G-2380.jpg
Zijn uitdrukking wordt nog zachter
http://www1.picturepush.com/photo/a/412 ... G-6332.jpg
Maar bovenal ben ik blij dat hij mij vertrouwd.. en dat laat hij blijken
http://www3.picturepush.com/photo/a/412 ... G-6360.jpg
http://www2.picturepush.com/photo/a/412 ... G-6367.jpg
Weer een lesje bij Noor en ditmaal zelfs op vreemd terrein in de buitenbak.
Ook zijn we begonnen met een stukje doorzitten.
Hij kan dit steeds beter aan en ipv een paar pasjes kunnen we nu al hele stukken zitten zonder dat hij bang wordt.
http://i54.tinypic.com/a0j6sw.jpg
Sommige stukjes voelt hij zelfs zo ontzettend fijn dat je even vergeet hoe bang ook kan zijn.. heerlijk!
http://i51.tinypic.com/a7g1w.jpg
http://i51.tinypic.com/1zn1ylc.jpg
Tegenover paarden is hij absoluut niet bang..
Lekker stoeien met Diffie
http://i53.tinypic.com/oks9w7.jpg
http://i56.tinypic.com/2e1xcid.jpg
http://i52.tinypic.com/v2z214.jpg
Oktober
Maar dan gaat het toch weer even mis..
Tijdens het rijden in de bak geeft iemand anders zijn paard een tik en Adorno gaat compleet over in zijn vluchtmodus en vliegt af als een hop geslagen Ferrari.
Inmiddels weet ik dat hij de makkelijke weg naar links kiest dus ik ziet het gelukkig uit.
Maar de 2 weken daarna is het een ramp..
Ik kan al bijna niet meer opstappen en als ik zit schiet hij er weer als een haas vandoor met zijn benen tussen zijn staart. Hij is weer helemaal de weg kwijt…
Besluit om hem rust te geven en een week aan de hand te werken..
Na de week stap ik weer op, een paar onwennige stapjes.. en hij is er weer!!!
Godzijdank niet terug bij af…
We rijden nog wel wat rustiger maar met 2 weken is hij weer als vanouds..
November
We verhuizen naar een andere box.
Hier is het iets rustiger.
Nu het weideseizoen is afgelopen merk ik dat hij geirriteerd raakt door alle paarden die langs zijn box komen.
In deze stal staan maar 10 paarden en hij heeft de middelste box. Hierdoor komt er bijna nooit een paard langs hem.
Hij staat hier erg prettig.

We doen zelfs voor het eerst HC mee aan een wedstrijd op vreemd terrein.
Hij vind het spannend en geeft in iedere proef 1 uitspatting.
Maar oh wat ben ik trots op hem!
En wat is hij mooi!

Wegens chronisch tijd te kort breekt het reizen voor lessen naar Noor me een beetje op.
Hierdoor is de frequentie te laag en ik besluit weer eens een les te nemen bij mijn eerste instructrice.
Met haar heb ik ook Taco opgeleid en dit is me altijd uitstekend bevallen.
Dit doet ons goed, de begeleiding thuis met andere paarden in de baan is vooral voor mij erg fijn.
Ik moet leren om nog meer op hem te vertrouwen.
We rijden op stal ook HC mee op een wedstrijd..
Totaal geen vluchtgedrag!
Super trots!
De dag erna lig ik er op een onbewaakt moment toch mooi weer een keertje naast.
Bijna klaar met rijden en er rennen 3 kinderen langs de bak. Op dat moment roept iemand naar ze dat ze niet moeten rennen.
2 Dingen tegelijk kan hij niet aan en hij schiet weer in zijn vluchtmodus.. helaas op de rechterhand waardoor ik stuurloos en zonder rem ben.
Hij draait in de hoek uiteindelijk toch naar links maar mijn zwaartekracht verliest het gevecht.
Gelukkig is hij niet geschrokken van mijn val en kan ik zo weer opstappen.
December
SNEEUW!!!!!!!!
Hij mag dan wel een Spanjaard zijn maar hier is hij wel voor te vangen!

http://www.mijnalbum.nl/Foto-LPQI4STF.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-WVK8ASTV.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YVBALLEU.jpg
Wat een jaar.. wat ben ik trots op hem.
Ook al vind ik het soms echt ontzettend moeilijk hij is zo ontzettend vooruit gegaan.
En wat leren we samen een hoop.
Bij deze dus nogmaals een bedankje voor mijn grote vriend.. bedankt dat je deze reis met me af wil leggen en dat je het vertrouwen in me hebt om jouw vertrouwen te herstellen..
Adios!
