Oke oke, hier dan mijn prachtige Spanjaard (en ik)
Geplaatst: di 11 aug 2009, 18:38
na Mansje, hier dan mn eigen andalusier Pakito.
Maar misschien moet ik eerst mezelf even voorstellen hihi.
Ik ben Sanne, 24 jaar en woon in Zwolle. Sinds mn 6e verjaardag niet meer van een paardenrug af te slaan. Jaren lang rijlessen gehad op een manege en sinds mn 8e ook verzorgpony's. 2 shetlanders, die verkocht werden toen ik 14 was. Heb 1 daarvan een paar jaar geleden terug gevonden en gekocht. Shellie, inmiddels 18 jaar.
Daarna een aantal andere pony's gereden voor mensen uit t dorp(gramsbergen) en ben daarna bij een fjorden"fokker" terecht gekomen(v.d. Graaf, gaat naar de keuring in hardenberg elk jaar en wint vaak prijzen met zijn paarden). Jarenlang een vast verzorgpaard gehad Mekke, waar ik ook echt altijd te vinden was. Als ik elk jaar de jonge paarden inreed, bleef dit paard voor mij. Tot 4,5 jaar geleden, Mekke koliek, en savonds besloten hem een spuitje te geven. Dit was echt de vreselijkste dag uit mn hele leven! Een paar maanden niet gereden en nog een paar keer op de andere fjorden, maar t gevoel was helemaal weg.
Tijdje later kreeg ik een telefoontje, een manege eigenaar (achteraf hoorde ik dat hij mijn telefoonnummer had gekregen via mn moeder, omdat ze door had dat ik niet zonder de paardje kon, te lief!). Hij had een paard staan die naar een stal was geweest om in te rijden, maar ze kregen hem niet klaar. ben er naartoe gegaan, paard rustig ingereden, ging er lesgeven en vervolgens runde ik daar de hele manege. 2,5 jaar geleden kwam er een handelaar langs, die tijdelijk stallen wilde huren,omdat alles thuis vol stond. En een paar dagen stond hij er: PAKITO! Een zielig klein wit paardje, met een veeelste grote deken op! Zag er niet uit. En was doodsbang voor alles en iedereen, in Spanje geboren en ingereden, heel lomp.. En wie vindt dat dan weer zielig: SANNE. Liefde op het eerste gezicht was het. 2 maanden ben ik met hem bezig geweest, en toen werd ik gebeld. Pakito zou naar Denemarken gaan.
Ik sliep niet meer, at niet meer en dacht de hele dag aan m. En toen...samen met mn lieve vriendje, gekocht:)
Pakito is inmiddels 7 jaar en is 1.55m. Rij hem sinds een tijdje bitloos,omdat hij een gewoon bitje niet accepteert. Ik denk dat dat komt, doordat ze in Spanje heel lomp rijden en niet met een gewoon bitje....Ik weiger om met zo'n soort bit te rijden, dus dan maar bitloos.
Het gaat nu super met hem. Hij staat nu in Zwolle, aangezien ik daar nu werk in een kapsalon en samenwoon met mn vriendje. Hij heeft het erg naar zn zin en heeft een hele groep merrie's om zich heen de hele dag. Rijden gaat de ene keer beter dan de andere. Buitenrijden vindt hij het leuks. Doen we ook het meest. Een wedstrijdpaard zal het wel nooit worden, ook omdat ik de ambitie niet heb, maar we zijn heel gelukkig samen:)
Een heel verhaal ,maar dan nu... DE FOTO'S, ik hoop dat jullie hem net zo leuk vinden als ik, ook al is het geen fjord
en met mn mega shet Shellie
En met Primero, de andalusier van mn vriendinnetje. Ik vind dit echt zo'n prachtige foto!
Maar misschien moet ik eerst mezelf even voorstellen hihi.
Ik ben Sanne, 24 jaar en woon in Zwolle. Sinds mn 6e verjaardag niet meer van een paardenrug af te slaan. Jaren lang rijlessen gehad op een manege en sinds mn 8e ook verzorgpony's. 2 shetlanders, die verkocht werden toen ik 14 was. Heb 1 daarvan een paar jaar geleden terug gevonden en gekocht. Shellie, inmiddels 18 jaar.
Daarna een aantal andere pony's gereden voor mensen uit t dorp(gramsbergen) en ben daarna bij een fjorden"fokker" terecht gekomen(v.d. Graaf, gaat naar de keuring in hardenberg elk jaar en wint vaak prijzen met zijn paarden). Jarenlang een vast verzorgpaard gehad Mekke, waar ik ook echt altijd te vinden was. Als ik elk jaar de jonge paarden inreed, bleef dit paard voor mij. Tot 4,5 jaar geleden, Mekke koliek, en savonds besloten hem een spuitje te geven. Dit was echt de vreselijkste dag uit mn hele leven! Een paar maanden niet gereden en nog een paar keer op de andere fjorden, maar t gevoel was helemaal weg.
Tijdje later kreeg ik een telefoontje, een manege eigenaar (achteraf hoorde ik dat hij mijn telefoonnummer had gekregen via mn moeder, omdat ze door had dat ik niet zonder de paardje kon, te lief!). Hij had een paard staan die naar een stal was geweest om in te rijden, maar ze kregen hem niet klaar. ben er naartoe gegaan, paard rustig ingereden, ging er lesgeven en vervolgens runde ik daar de hele manege. 2,5 jaar geleden kwam er een handelaar langs, die tijdelijk stallen wilde huren,omdat alles thuis vol stond. En een paar dagen stond hij er: PAKITO! Een zielig klein wit paardje, met een veeelste grote deken op! Zag er niet uit. En was doodsbang voor alles en iedereen, in Spanje geboren en ingereden, heel lomp.. En wie vindt dat dan weer zielig: SANNE. Liefde op het eerste gezicht was het. 2 maanden ben ik met hem bezig geweest, en toen werd ik gebeld. Pakito zou naar Denemarken gaan.
Ik sliep niet meer, at niet meer en dacht de hele dag aan m. En toen...samen met mn lieve vriendje, gekocht:)
Pakito is inmiddels 7 jaar en is 1.55m. Rij hem sinds een tijdje bitloos,omdat hij een gewoon bitje niet accepteert. Ik denk dat dat komt, doordat ze in Spanje heel lomp rijden en niet met een gewoon bitje....Ik weiger om met zo'n soort bit te rijden, dus dan maar bitloos.
Het gaat nu super met hem. Hij staat nu in Zwolle, aangezien ik daar nu werk in een kapsalon en samenwoon met mn vriendje. Hij heeft het erg naar zn zin en heeft een hele groep merrie's om zich heen de hele dag. Rijden gaat de ene keer beter dan de andere. Buitenrijden vindt hij het leuks. Doen we ook het meest. Een wedstrijdpaard zal het wel nooit worden, ook omdat ik de ambitie niet heb, maar we zijn heel gelukkig samen:)
Een heel verhaal ,maar dan nu... DE FOTO'S, ik hoop dat jullie hem net zo leuk vinden als ik, ook al is het geen fjord
en met mn mega shet Shellie
En met Primero, de andalusier van mn vriendinnetje. Ik vind dit echt zo'n prachtige foto!
Lekker stevig! Pakito is leuk!
Kan me voorstellen dat je erg trots op hem bent! Hoe groot is je Shet eigenlijk?
