Bij het natuurgebiedje aangekomen mocht Castor weer lekker los meehobbelen. Goed voor de spekkies!
Helaas stond in het begin mijn camera op de verkeerde stand ofzo. Gaf een beetje apparte foto's:

Gelukkig had Natalie na een paar foto's zelf in de gaten dat er iets niet klopte en heeft ze wat aan het knopje gedraaid tot het beter ging met de foto's.

Na even twijfelen (en een paar flinke slokken zout water


Eenmaal uit het water, nog voor we ook maar 1x met onze ogen konden knipperen, lag Castor al in het zand...

Ik liep nog met Fabio vlakbij een beetje in het water. Toen ik Fabio net reed, had hij steeds de neiging om door zijn benen te gaan zodra we in het water liepen.. "Gelukkig" had hij de laatste tijd daar geen last meer van... altijd zonder problemen of doorzakkende benen door het water...
Je voelt hem al aankomen: voor ik nog een keer met mijn ogen kon knipperen lag ik dus met mijn kont in het water... Fabio dus ook.. Gelukkig kon ik snel van Fabio af en stond Fabio ook gelijk weer op. De water schade viel dus mee.. Ik heb in ieder geval 'vroeg' in het jaar al gezwommen...

Dit was dus wel (hoop ik) 1x en nooit weer!! Vreemd dier! Ik kon er stiekum wel om lachen (het was mooi weer en verder niets gebeurd) maar dit mag hij echt niet meer doen.
Volgende keer dus weer beter opletten. Hopelijk is hij er nu zelf ook van geschrokken en begrijpt hij dat het niet echt handig is om te rollen als er een zadel en een ruiter op je rug zitten

Geen foto's van het op zijn kont in het water hangen, maar wel een foto waar je als je goed kijkt (vooral op zijn bil) de zand en water schade ziet.. (We waren even droog aan het rennen


Terug bij de wei, opgedroogd en ontdaan van zand en wel, nog even een paar kiekjes van mijn allergrootste vriend en mij:

Knuffelmomentje..

Het was een vreemde, maar verder heerlijke middag.