Mabel is alweer een tijdje bij haar nieuwe eigenares, mijn 'surrogaat' tante.
Het gaat super met die twee!!!
Mijn tante is helemaaaaaaaaal gek van Mabel en wil haar ook echt niet meer kwijt!
Ze krijgt privéles thuis van een vriendin en lest één keer per week op de manege.
Iedereen zegt dat Mabel zo lief is en zo;n goed karakter heeft. En dan vertelt mijn tante dat ik zeven jaar lang erg veel met Mabel heb gedaan en helemaal haar vertrouwen heb gewonnen. Dus ik ben best wel een beetje trots!
Eigenlijk valt het gemis ook best mee omdat ik weet dat ik altijd, dag en nacht, bij Mabeltje langs kan gaan. Ik mag dan op haar rijden en lekker met haar bezig zijn.
Ook weet ik hoe gek mijn tante en oom op haar zijn, het is praktisch hun kind!
En Mabel is gelukkig daar. Ze staat lekker tussen hun andere paarden, en ze is alweer bevriend geworden met het veulentje uit de kudde 'Donna'. Geweldig dat ze altijd naar de kleintjes toe trekt. Net zoals dat ze thuis niet bij kleine Lucy weg te slaan was en andersom ook niet.
Elke dag heeft Mabel een speel-halfuurtje. Dan maak ze de gekste bokkensprongen en gaat dan ff als een speer door de wei.
Dus één ding is wel zeker; Mabel is helemaal happy daar!!!!
Vorige week heb ik met mijn vriend Mabeltje opgezocht. Dat kriebelde toch wel weer en ik had haar alweer een maandje niet gezien.
Ik mocht van mijn tante heerlijk even op haar rijden!
Gelukkig paste ik een paardrijbroek van haar en schoenen en sokken (ziet er niet uit hahaha! 
)Maar het was een heerlijke dag!
Natuurlijk wat momentjes vastgelegd. En ik wil jullie even laten zien hoe fijn Mabel het nu heeft en dat het echt goed gaat met deze fjordendame!
Lekker ff tuttelen met Mabel;
Heerlijk om weer ff met mijn meissie te zijn!
Haar lekkere dikke snuit!
Bijna klaar (en heel happy) om te gaan rijden;
En toen zat ik op haar en besefte ik dat ze altijd zal blijven voelen als mijn eigen paardje, waar ze ook mag staan en van wie ze dan ook maar echt is...
Big smile!
Ff balkjes lopen. Ik wilde wel een klein sprongetje wagen. Ben wat dat betreft absoluut geen held dus let niet op de hoogte van de hindernisjes en VOORAL NIET OP MIJN HOUDING hihihi! Is echt té lang geleden!
'Mabel je vliegt!'
Die voeten van mij... Verschrikkelijk!
Maar was toch best wel trots dat ik dat durfde na zo'n lange tijd (en na alle streken die ze me heeft geleverd in het verleden) weer eens te hebben gesprongen op Mabel
Mijn kerel voor het eerst op mijn meissie!
En toen ging mijn tante nog even op haar om te laten zien hoe goed ze gegroeid zijn samen. Erg leuk om te zien! Het gaat echt super tussen die twee!!!
Mooi setje zo!
Mijn tante had van een vriendin zo'n soort mongolisch hoofdstel of wat het ook maar mag zijn gekregen. En die vriendin eiste wel een paar foto's van Mabel met dat hoofdstel om.
Ik vond het echt geen porem hahaha! Mijn tante ook niet, maar het is in ieder geval vastgelegd voor die vriendin hihihi!
Arm schaap!
En na het rijden wilde de hond van mn tante ook wel weer eens aandacht! Lieve Bailey:
Was toch wel erg vermoeiend! Ook Mabel kan soms de Herman-look!
Mabel komt zeker geen aandacht en zorg tekort. Mijn tante is echt super met haar!!!
En baby Donna maar wachten op haar vriendin:
Mooi koppie!
En 't mooie koppie van mijn meissie:
Vriendinnetjes weer herenigd!
Telkens als mijn vriend Donna over het neusje aaide begon ze te flamen!
Lekker even kroelen met elkaar:
En daarna zocht Donna haar mama weer op:
En ging Mabel weer lekker grasjes eten:
Het doet echt geen pijn haar hier achter te laten! Ik weet zeker dat ik geen beter adres voor haar had kunnen vinden!!!!
Groetjes Jessica
lijk mij meer op zo een kamelen hoofstel 
