FjordenWereld.nl

Ben net weer terug van Jolita. Vandaag mocht ze weer sinds vier weken los! maar...er was niet veel te zien! Ik dacht dat ze wel los zou gaan...maar mevrouw dacht hier (natuurlijk) anders over en ging lekker op dr gemak rond stappen

Maar ja...uiteindelijk maar wat portret foto's gemaakt én helaas is weer de kwaliteit achteruit gegaan door mijnalbum.nl (op sommige foto's staat het draad ervoor...kan iemand hier wat aan doen vind ik namelijk wel jammer)












zo is haar oogje nu!

kijk nou, er groeit alweer haar op!
Ik vind echt dat ze het mooi gefixt hebben.

Dat draad wegwerken zal nog niet meevallen... misschien is er wel een hele goede fotoshopper hier.. maar ik kan het niet doen voor je! sorry...

Jeetje wat snel groeit er weer haar op. Ik ben erg benieuwd hoe het er dan uit zal zien. Ik ben helaas nog niet zo handig met photoshop om het voor je weg te halen.

Bedankt voor de reacties!

Ach geeft niet! ik kijk wel eerst even wat ik er zelf aan kan doen. Het groeid echt snel hé?

Aah wat kijkt ze weer blij! Zo van voren valt het ook haast niet op dat ze 1 oog mist

Ja, ik vind het ook erg fijn dat ze weer happy is en geen pijn meer heeft. Ik moest vandaag zelfs weer even streng zijn, ze was óntzettend eigenwijs! Wel zijn mijn moeder en ik het er over eens dat ze véél liever is geworden, ik denk door alle aandacht die zij krijgt. En ik vind eigenlijk ook wel dat het weinig opvalt. Er kwamen vandaag twee mensen naar mij en mijn stiefvader en ze vertelde dat ze even gingen kijken...en toen zagen ze Jolit staan dus gingen ze dr aaien. Daarna zagen ze eigenlijk pas haar oog en ze waren geschrokken Maar ze zij dat nu ze wist wat er aan de hand was, het minder 'eng' vond.

Jolita ziet er goed uit,toch wel een heel stukje beter dan toen wij haar gezien hebben.
Toch wel handig die mooie grote voorpluk!!

Het geneest mooi zeg, ziet er goed uit..

Maar het is qua koppie wel een plaatje, zelfs met die plek, ik vind die eerste van in de stal leuk!!

Bedankt!

Het is echt goed aan het genezen

@anne: Ook echt een verschil met die foto's die ik van jullie kreeg (gelukkig )

Mooie meid heb je hoor! Ondanks dat ze een oog mist is het echt een beauty! Ik vind dat ze het mooi hebben gedaan op deze manier. Ik heb ooit op een stal gereden waar een paardje stond die ook een oog kwijt was en daar hadden ze het 'gat' gewoon open gelaten, dat was een heel akelig gezicht. Zo is het eigenlijk helemaal niet eng.
Fijn dat ze zo rustig is, volgens mij weet een paard meer dan wij denken. Ik denk dat ze zelf ook is veranderd door alles wat haar is overkomen en ze vertrouwd jou waarschijnlijk nu nog meer omdat jij haar in feite van de pijn af hebt geholpen
Sterkte met je paardje!

Bedankt voor deze super leuke reactie! echt leuk om te horen

Ha ha, mijn stiefvader had haar los gelaten en zie liep alleen maar achter hem aan...ik had echt van...daar gaat mijn paardje!

Maar ik vertrouw haar ook heel erg, ik ben niet meer zenuwachtig als ik bij dr ben...wat ik eerst wel was, omdat er vaak dingen mis gingen

Ik herken dat precies! Op het moment dat er iets mankeert aan je paardje en je doorloopt dat hele proces van ziek-zijn en beter-worden, dan veranderd er zo ontzettend veel in de band met je paard. Ik heb hetzelfde met Wanja! Die wil ik dus ook nooit meer kwijt, wat er ook gebeurd...

Klinkt heel stom. Maar elke avond als ik ga slapen denk ik steeds aan Jolit en dan ben ik bang haar kwijt te raken. Ze is achttien... Ik merk wel dat achttien absoluut niet oud is...maar toch ben ik bang dr kwijt te raken.. Maar Jolit gaat (wat er ook gebeurd) ook nooit meer weg

Ook dat gevoel herken ik zo goed! Ik heb ontzettend veel nachtmerries gehad in de periode nadat Wanja voor het eerst ziek is geworden. Een nachtmerrie kwam steeds weer terug en ik kan die beelden zo weer voor me roepen. Wanja ligt in de wei en kan niet opstaan, als ik er heen loop zie ik dat ze heel erg bloed uit haar neus. Dan begin ik te rennen maar op de een of andere manier kan ik niet bij haar komen hoe ik ook m'n best doe en probeer. Dan wordt ik dus compleet in paniek wakker.
Gelukkig heb ik die nachtmerrie sinds een kleine 2 jaar niet meer gehad. Ik ben ook lange tijd ontzettend bang geweest om haar kwijt te raken, sinds we zijn verhuisd naar de stal waar ik nu sta heb ik dit helemaal niet meer.

Wanja is pas 6 jaar, maar goed. Ook 18 jaar is nog geen leeftijd voor je paardje om te gaan en als ik haar zo zie dan hoef je daar helemaal niet bang voor te zijn. Ze straalt heel veel kracht en energie uit!

Sorry voor het verhaal, maar kan me zo goed indenken hoe je je voelt. Zal nu weer ontopic blijven