Anton (en Sas) @ Springen
Geplaatst: zo 23 sep 2007, 20:29
Zal jullie álle spring (of juist niet) fotos met Sas besparen, straks stikken julie dr nog in, maar hierbij een korte impressie van hoe het dus niet hoort in een springparcour 




nog een die t m niet werd voor ons, wel voor de parcourbouwer


Hierna was ik dr klaar mee.....Nicole dr op

Hoe Sas dat dus doet, die parcourbouwer werk bezorgen:



Toen Anton...nog bij het inrijden/springen/wachten even op verzoek van Lisa, met haar en Vera (v Anton) op de foto.

Niet kijken

maf kijken

lief kijken...alles kan
Vera vind het allemaal maar nutteloos.
En toen parcour...eerste hindernis was weigering, evenals kruisje. Eerste had ik zelf even de bibbers, omdat het toch wel stukje hoger was, wat we beide beseften. Het kruisje kwam hij niet goed op uit of zag m niet goed.


Gedachte: Doorrijden na de sprong...had Nicole me de dag ervoor meerdere malen toegeschreeuwd tijdens het oefenen.


echt dé charmantste foto

Liet zich niet weerhouden door de tonnen.

De hindernis die die eerst weigerde.

En de oxer waar ik het liefst hard voor weggerend was.

Daarna uitgestapt in het bos, maar het was net zozeer uitstappen voor Anton als voor mij, want brr...ik en springen is peentjes zweten.





nog een die t m niet werd voor ons, wel voor de parcourbouwer


Hierna was ik dr klaar mee.....Nicole dr op

Hoe Sas dat dus doet, die parcourbouwer werk bezorgen:



Toen Anton...nog bij het inrijden/springen/wachten even op verzoek van Lisa, met haar en Vera (v Anton) op de foto.

Niet kijken

maf kijken

lief kijken...alles kan
Vera vind het allemaal maar nutteloos.
En toen parcour...eerste hindernis was weigering, evenals kruisje. Eerste had ik zelf even de bibbers, omdat het toch wel stukje hoger was, wat we beide beseften. Het kruisje kwam hij niet goed op uit of zag m niet goed.


Gedachte: Doorrijden na de sprong...had Nicole me de dag ervoor meerdere malen toegeschreeuwd tijdens het oefenen.


echt dé charmantste foto

Liet zich niet weerhouden door de tonnen.

De hindernis die die eerst weigerde.

En de oxer waar ik het liefst hard voor weggerend was.

Daarna uitgestapt in het bos, maar het was net zozeer uitstappen voor Anton als voor mij, want brr...ik en springen is peentjes zweten.