Orlinde heeft even laten zien hoe het wel moet en Sven heeft gedemonstreerd hoe het niet moet...
Er reden telkens 2 ruiters tegen elkaar en de tijden werd opgenomen.
Ik was ingedeeld tegen de winnares van vorig jaar, Manon. Zij wint regelmatig dit soort dingen en springen. Ze heeft een niet te groot en goed wendbaar knotjespaard. Dus ik eerst balen, maar toen bedacht ik me dat ik maar gewoon moest proberen haar bij te houden.
Dus met losrijden aandacht besteed aan kleine wendingen, kleine voltes en slalommen. Orlinde was lekker pittig aan het lopen, mooi, dan kan die zweep aan de kant, is makkelijker als je ook de soeplepel moet vasthouden.
Eerst veeeel wachten, er waren 70 deelnemers!
Goede start, voorzichtig gedaan met de soeplepel want als dat mis gaat moet je afstappen om 'm in de ton te doen. Ging goed (handig zo'n kleine fjord, je zit dicht bij de ton).
Eerst de soeplepel-met-aardappel goed in je handen krijgen, de teugels ook nog ergens... best lastig.
De soeplepel en de aardappel gingen in de ton. Orlinde werkte lekker mee ook al zit ik er niet zo elegant op.
Naar de hoepel. Snel eraf, hoepel over me heen. Weer erop, dat ging minder soepel dan gehoopt. Maar Manon was aan het prutsen en haar paard stond met zijn neus de verkeerde kant op dus zij moest ook nog draaien. Orlinde was blijven staan, brave fjord, we konden na mijn geklungel dus snel verder!
Gauw door de smalle doorgang, is niet eng, draaien en vaart maken.
De slalom van 5 pionnen zo krap mogelijk genomen en naar de bel!!! En YES, ik was VOOR Manon geeindigd! Alleen daarvoor al deed ik het. Grote kreet van blijdschap, publiek lachen. (Als de baan 10 meter langer was geweest had ze ons ingehaald maar lekker net niet. ) Ik had een tijd van 31 seconden, de snelste tot dan toe!
Niet te geloven... had ik echt niet gedacht. Hier mijn ongelovige en blije gezicht. (En de uitdrukking op Orlinde's gezicht ... tja, wat moet ik daarvan zeggen? )
Een poos daarna moesten Alex en Sven starten. Sven vond het opeens errug spannend. Je ziet hier ook een stukje van de slalom en de paal met bel.
Zo spannend, dat hij vergat dat het geen race was maar een behendigheidsspel. Oftewel: hij ging in een turbogalop door de ring. Ziet er wel stoer uit, maar het was niet de bedoeling natuurlijk.
Daarna lang wachten tot iedereen geweest was en bij elke snelle combinatie dacht ik weer "ooooh red ze het?" Maar nee, niemand wist de tijden van Manon en mij te verbeteren! Er waren er veel rond de 36 seconden. Manon werd 2e met 32 seconden. Ondertussen stond Orlinde naast me aan het hlastertouw afwisselend te gapen, slapen en af en toe een paar grasje te trekken. Sommige mensen konden bijna niet geloven dat dat hezelfde paard was als die die snelle tijd neerzette.. tja, daar ben je een fjord voor he!
Dus op naar de prijsuitreiking! Manon staat naast me met haar snelle Picardo.
Ik won onder andere een emmer meusli. Dat vond Orlinde erg geslaagd, yum yum!
En de ereronde in volle galop!
Ohoh, wat ben ik trots! Orlinde is een superpony al zeg ik het zelf!
Nog een fotootje van het springen de zondag ervoor. We gaan de ring in voor het parcours 40-60cm.
Mooie sprong (kijk die voorbeen techniek, wel eens een paard zo gek zien springen met de voorbenen wijd? Maar goed, we kwamen er foutloos over, ik klaag niet).
En een van de laatste sprongen van het parcours. Er was al 1 balk af gegaan dus geen kans op prijzen en nu maakten we wat vaart, dan springt ze vlakker.
Er was dus helaas 1 balk af gegaan doordat ik de pruttige bocht te krap stuurde. Maar ze sprong goed, geen enkele twijfeling en in een lekker maar beheerst tempo. Dus ik ben trots en heb nu al zin in volgend jaar!
<-speciale editie van mijn onderschrift 