
Maar hij begint het nu toch echt te snappen dat hij een echte vent is.
Hij danst en springt(lees: loopt op achterbenen) naar de wei.
Elke fietser en brommer is een gevaar voor hem en dan weet je af en toe niet wat hij allemaal probeert. Maar hij heeft het lef niet om ook maar iets richting mij uit te halen.
Oh, wat heb ik zin om hier voor de eerste keer op te kunnen stappen.
Nu de vorst even snel uit de grond en dan als een speer gaan longeren en dan eens gaan zitten.
Maar hij kan ook weleens lekker vervelen in de wei.
Helaas zijn ze niet allemaal even scherp maar foto's maken met zo'n ongeleid projectiel is niet altijd gemakkelijk. Dus excusses voor de kwaliteit maar ik vond ze wel leuk.

Zo doet hij dus ook als je naar de wei loopt





Ik lijk best op mijn papa en mijn halfbroertje Zortin



Het is ook zo'n lekker maf en brutaal beest. Heerlijk gewoon.
(af en toe plak ik hem achter het behang en wens ik hem een plaatsje op marktplaats toe maar ik zou hem niet kunnen missen)