Het is even wennen
Geplaatst: zo 06 aug 2006, 18:04
Alles goed en wel, mijn paard, Sjors je weet wel, staat nu anderhalve week in de Glind. Geregeld staat hij nog in de wei als ik kom, alleen, want voorlopig mag hij even klimatiseren in de wei, zonder grote boze wedstrijdpaarden.
Alhoewel, volgens de regels van de manege hoort hij daar nu ook bij. Je hebt de manege paarden en de pensionpaarden. En of die nou geel, paars of groen zijn, als ze in dat gedeelte van de stal staan horen ze erbij.
Zeg nou zelf, hij ziet er goed uit of niet. Beetje in overconditie, maar goed. Nu hij niet meer 24 uur met die deken op staat lijkt zijn vacht te glimmen als nooit tevoren en de appeltjes zijn ineens zichtbaar na 4 jaar poetsen
Hij is de kleinste, de enige die niet bruin of zwart is, maar voorlopig ook de irritantste
Sinds Sjors bij ons is, gaan we wekelijks naar de manege om te lessen. Buiten, binnen in de springwei. Geen problemen. Maar nu, nu mister ADHD himself er woont, leidt elke lichtstreep in de bak, elk geluid vanachter een hek, of ieder druppeltje water op de grond tot totale afleiding van hetgeen we aan het doen zijn.
Koppie in de lucht, oren strak naar voren en hij loopt wel.
Zo ongeveer
En ik ben er inmiddels ook al achter dat het geen goed idee is om te gaan rijden, wanneer er andere paarden naar binnen worden gehaald. Mijn paard blokkeert en gaat als een dwaas kijken wat er gebeurd. Om vrijwel niet meer op mij te reageren
Het zal allemaal wel loslopen, en ik mag dan ook niet vergeten te vertellen dat hij best weer aardig begint te lopen ( op sommige momenten dan)
En dat het gewoon de leukste Sjors is die er is, want die streken maken hem wel tot mijn lieve vriendje. En na anderhalve week is hij al mateloos populair bij de manege eigenaren
Ja, nee, t is even wennen, maar ik denk dat het wel gezellig wordt. Alhoewel, dat is het al wel
Alhoewel, volgens de regels van de manege hoort hij daar nu ook bij. Je hebt de manege paarden en de pensionpaarden. En of die nou geel, paars of groen zijn, als ze in dat gedeelte van de stal staan horen ze erbij.
Zeg nou zelf, hij ziet er goed uit of niet. Beetje in overconditie, maar goed. Nu hij niet meer 24 uur met die deken op staat lijkt zijn vacht te glimmen als nooit tevoren en de appeltjes zijn ineens zichtbaar na 4 jaar poetsen
Hij is de kleinste, de enige die niet bruin of zwart is, maar voorlopig ook de irritantste
Sinds Sjors bij ons is, gaan we wekelijks naar de manege om te lessen. Buiten, binnen in de springwei. Geen problemen. Maar nu, nu mister ADHD himself er woont, leidt elke lichtstreep in de bak, elk geluid vanachter een hek, of ieder druppeltje water op de grond tot totale afleiding van hetgeen we aan het doen zijn.
Koppie in de lucht, oren strak naar voren en hij loopt wel.
Zo ongeveer
En ik ben er inmiddels ook al achter dat het geen goed idee is om te gaan rijden, wanneer er andere paarden naar binnen worden gehaald. Mijn paard blokkeert en gaat als een dwaas kijken wat er gebeurd. Om vrijwel niet meer op mij te reageren
Het zal allemaal wel loslopen, en ik mag dan ook niet vergeten te vertellen dat hij best weer aardig begint te lopen ( op sommige momenten dan)
En dat het gewoon de leukste Sjors is die er is, want die streken maken hem wel tot mijn lieve vriendje. En na anderhalve week is hij al mateloos populair bij de manege eigenaren
Ja, nee, t is even wennen, maar ik denk dat het wel gezellig wordt. Alhoewel, dat is het al wel
