Zo stond je nog nietsvermoedend met je mama en een (uitgedunde) kudde op het land...
1.
2. zo liep je ineens, nog steeds met mama dus het leven was nog goed, door het dorp dapper (je heet immers niet voor niets Hero(s)
) langs vlaggen, een terrasje, fietsers etc. terwijl je werd ingehaald door auto's. Uiteindelijk kwamen we uit bij de rand van een schitterend gebied en hoorde je je vriend Hilmar (huh? jij hier?) roepen...
3. Heros werd bij Hilmar en vriendinnen gevoegd en Jose vertrok weer met Hanneke. Vertrok met Hanneke???? ja, dat was wel even heel moeilijk voor jou en Hanneke. Hanneke riep jou, jij riep Hanneke en ook ik had het er wel even moeilijk mee (uiteindelijk ben ik zelf natuurlijk ook moeder.....). Rennen, roepen en zoeken dat was het enige wat er nu nog door je hoofdje ging. De rest van de kliek leek niet helemaal te begrijpen wat er loos was (al riep Hilmar ook even naar Hanneke) maar rende saamhorig met je mee...Foto's tegen de zon in van een rennend groepje veulens, het viel niet mee...maar er zijn er toch een paar gelukt!
4.
5.
6.
7.
8. Toen moesten wij even terug naar Huize Dolfing aangezien Edgar was meegereden in Jose's auto met ons jongste "veulentje" en het "veulentje" van Jan & Jose (arme jongen moest al bijna denken dat hij ook werd afgespeend
) op de achterbank. Toen wij weggingen stond het grut er zo bij, het leek redelijk vredig...
9. Toen wij terugkwamen (5 minuutjes later?) stond Heros er echter ZO bij. Drijfnat met zijn hoofd rustend op Hilmar
10. De dames pakten het probleem bij de kern aan (we weten immers allemaal dat dames nu eenmaal slimmer zijn
) en in plaats van te blijven rondrennen, probeerden ze even hoe standvastig dat touw (dat het hek sluit) nu helemaal was.
11. Heros had er evenwel weinig vertrouwen in en nam een centrale positie in om te zoeken naar....
12. MAMAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
13. Mama????
14. Als hij even tijd nam om heel nerveus een paar happen te nemen, stond Hilmar meteen bij hem. Je zou zweren dat Hilmar uit alle macht probeerde Heros te troosten zoals hij hem met zijn neus "aaide" en zoals hij meteen naast hem stond als Heros even stopte met rennen.
15. en weer door.....MAAAAAMAAAA!!??!!
16. "on the go" even kennismaken met Hepsie
17. en Hjala
18. maar nooit uit gedachte laten, waar het eigenlijk om draait.....MAMAAAAAAAA!!!
19. Toen ik uit de wei ging, volgde hij me naar het hek en toen ik in de auto wilde stappen begon hij stelselmatig tegen het hek te duwen (en tijdens de wandeling had ik al ervaren hoe sterk zo'n kruimel is). Toen hij vervolgens, nadat de auto gestart was, over het hek probeerde te klimmen, kreeg ik bijna een hartverzakking (en het was al zo verzwakt na Cayleigh d'r spring-acties
). Weer uit de auto en hij bleek een klein plekje op zijn borst te hebben...de rest van de kliek kwam er ook weer bij, dus toen zijn we maar snel gegaan op het moment dat hij afgleid werd door Hilmar.
Nog een paar foto's gemaakt van Daulann voor ML en toen weer terug langs het veulenwei'tje en daar leek het allemaal rustig...arme Heros....wat een dag!
