ons aan, en wijkt eigenlijk niet van onze zijde. Mijn vader liep mee met het fototoestel, en probeerde zichzelf eens van
zijn artistieke kant te laten zien. Zo ging hij regelmatig tussen de bomen staan waar helemaal geen pad liep, omdat zulke
plaatjes 'eens wat anders' zijn. Prima pap, leef je uit
.In beeld met kleurgenoot Diesel. Hadden we eigenlijk nog nooit bij stil gestaan, tot de stal-eigenaresse het opmerkte.
Een drafje, met Diesel aan de leiding in volle galop
Zoekt en gij zult vinden!
En alweer op de terugweg
Diesel loopt er soms zo eng dicht achter, dat je hem bijna niet meer ziet. Meestal zie ik alleen nog maar een
staartje als ik achterom kijk.
En wie aan mooi weer denkt, denkt aan de waterbak. Natuurlijk weer gevolgd door ons trouwe vriendje, alleen
gaat die heel verstandig via een droge route
.
Klaar!
. 
.
