Eerst zondag springwedstrijd. Na 3 jaren 60-80cm geprobeerd te hebben en nooit het hele parcours hebben kunnen rijden (doordat ik er of afviel of we 3 weigeringen hadden) nu dan maar voor 40-60cm ingeschreven. Voelt wel als een nederlaag, maar ja, ik wil toch een keer dat parcours rond halen. Misschien dat Orlinde niet van springen op gras houdt, want in de bak bij de ponyclub doen we altijd 60-80cm en soms zelfs 80-100cm, en daar/ dan gaat 't prima. Nou ja, 40-60cm dan. Orlinde's verzorgsterje Linde (namen goed bij elkaar gezocht he? Linde is 12) deed ook 40-60cm, dus we moesten 'tegen' elkaar.
Ik had een bijna-weigering-maar-toch-pony-over-de-hindernis-gepord waardoor ik er bijna afflikkerde... fijn zo'n noodsprong, ik zat voor het zadel, beugels uit, en ponylief was zo geroutineerd om maar meteen door te denderen naar de volgende hindernis...

40-60cm is (voor ons) wel erg laag:

hier lag ik er bijna af, we trekken bieden een heel vreemd gezicht


Linde met Orlinde, ze weigerde 2x op de hindernis waar ik mijn bijna-weigering en bijna-val had, maar de 3e keer kreeg Linde haar er goed overheen:

Dinsdag was er ringsteken te paard. Orlinde is altijd superbraaf, op een rustig drafje over de baan. We hadden een leuke outfit bedacht: Linde als sjeik en Orlinde als kameel



Woensdag (vandaag) deden we eerst met de ponyclub een paar demonstraties. Wij deden mee aan paardenvoetbal. Orlinde deed lekker mee, en na een achterstand wisten we het toch nog op 2-2- te krijgen vlak voor tijd. In het andere team zal een supersnelle, brutale en wendbare Shetlander, die was haast niet te stoppen/ blokken/ passeren. Echt leuk om te zien. Daarna friezen aan de lange lijnen, een tinker springen on het zadel en en welshje vrijspringen. Daarna mochten kindjes uit 't publiek rondjes rijden op onze paarden en pony's, en ik reed daarbij Orlinde voor ons wagentje.
's Middags was onze grote favoriet: gymkana! Dat is een behendigheidsbaan die je te paard of met je paard moet afleggen, zo snel mogelijk! Je rijdt met twee deelnemers nast elkaar, elk in een eigen baan met individuele tijdwaarneming.
Eerst een evenwichtsbalk: afstappen, over de balk lopen en pony meenemen, weer opstappen. Toen balletjes van een afstand in een emmer proberen te gooien (3 pogingen, 3x mis was 5 strafseconden). Daarna slalom tussen pilonnen en dan de bel luiden. En dat zo snel mogelijk... Hierbij zijn de kleinste pony's vaak in het voordeel met op- en afstappen, maar met een gehoorzaam en meedenkend paard kom je ook een heel eind.
trappelend wachten het startschot:

afstappen voor de evenwichtsbalk (okee, niet zo elegant maar ik was wel snel en Orlinde liep goed mee):

balletje gooien, Orlinde vond dat ik maar in ene raak moest gooien en wilde alvast richting finish... pas het 3e balletje was raak, maar dus gelukkig geen strafsecondes:

Toen de slalom, helaas gingen we te kort bij de laatste pilon, daar gingen we over in plaats van omheen, dus we moesten een extra volte rijden. En toen als een speer naar de finish, de bel luiden:

Nog een foto van Linde met Orlinde,"pony, kom nou gauw.. ik moet weer snel opstappen!":

Ik had 37 seconden. Linde was zelfs nog sneller, zij had 35 seconden


Vrijdag nog ponykeuring, dat doet Linde met Orlinde. Alle rassen en types worden door dezelfde jeury gekeurd, stelt niet echt serieus iets voor, maar is wel aardig om te zien allemaal. Orlinde zal niks winnen maar vorig jaar was Linde beste voorbrenger, misschien dat dat weer lukt. Met zo'n goed opgevoede pony...
