Ten eerste Norka tijdens de IBOB in Bergharen destijds, geen spectaculaire foto! maar wel uit de analoge tijdperk haha. Ik vermoed dat dit na het springen is geweest aan die opgetrokken beentjes te zien
Dan Heino, mijn eigen fries. Heino was klophengst waarbij allebei de ballen niet ingedaald waren maar hij wist zelf niet dat hij hengst was. Het was een ontzettend lief en aanhankelijk paard en erg op mij gericht. Toen ik hem als veulen kocht was hij amper in handen geweest dus bang en rillerig voor alles. Hij vertrouwde mij volledig maar eenmaal op zijn rug vond hij het wel eng en had hij moeite te ontspannen. Hier is hij net een paar weken onder het zadel
En dan Namaika, een jonge Inspecteur merrie uit de moeder van Goliath (waar Arjan Teeuwsen mee op de olympische spelen is uit gekomen.)
Namaika was verre uit het beste paard dat ik ooit gereden heb en er was absoluut de potentie om hoog te kunnen eindigen in de sport. Ze had al Z gelopen, echter met een penny meisje dat maar een ding voor ogen had: stang en trens en het hoedje. T/m de M kon Namaika het in dr koppie verwerken maar daarna werd het teveel, kwam ze in verzet (gemeen steil steigeren) en is het penny meisje gestopt. Ik ben er uiteindelijk mee gestopt omdat het na mijn verhuizing gewoon niet te doen was iedere dag een uur heen en een uur terug te zitten in de auto. Heb ik altijd erg jammer gevonden
Vera 
ik zal het nooit meer doen!
Finnea, v. Timor x Woudina v. Bjorkmann 
