Ik weet niet of jullie je mijn merrie, Jaldiña nog herinneren. Ik kreeg haar 2 jaar geleden, toen ik een maatje zocht voor Falco. Ze kent een heel erg naar verleden en is zonder enige twijfel met het nodige getrek en gestamp gereden. Het was dan ook geen makkelijke tante om te rijden.
Mijn vriend en ik deden erg haar best met haar en samen met de manege-eigenaren waar we 's zomers naartoe gaan, werden er al flinke stappen met haar gezet. Helaas is het op een bepaald moment fout beginnen lopen. In mijn ogen omdat de staleigenaar op een bepaald moment te veel van haar vroeg (meer dan ze op dat moment aankon). Op dat moment greep zij weer terug naar haar oude verdedigingsmechanismen (steigeren, pletten, het op een lopen zetten) en was al het moeizaam opgebouwde vertrouwen gebroken.
Van toen af ging het van kwaad naar erger. Links en recht hoorden mijn vriend en ik goedbedoeld advies: dat we haar een beetje zouden moeten breken, want ze was te ver heen geweest (ik zie niet in hoe je een paard "een beetje" kan breken). Met de moed in de schoenen namen we de paarden eind oktober weer mee naar huis voor de winter. Door het slechte weer hebben de paarden vervolgens zo'n drie maanden niets meer uitgevoerd. Zo kreeg Jaldiña meteen de kans om haar slechte ervaringen uit te wissen. Mijn vriend en ik hebben samen overlegd dat het tijd was voor een extra opinie. Die kwam er in april onder de naam Ides Marchal (een leerling van Maître Nuno de Oliveira). Hij heeft ons ogen en oren gegeven en plots ontstond er een wederzijds begrip tussen ons en onze merrie.
De foto's die volgen zijn het resultaat van een dikke maand hele rustige training waarbij we haar eerst aan de longe nemen om zo haar tempo in stap en draf te cadanseren en haar meer evenwicht te geven. Nadien werken we aan de hand haar kaken los (volgens de methode van de la Guerinière) en verplaatsen we haar achterhand op de cirkel om haar te gymnastiseren. Vervolgens wordt er gereden op stap. Het enige wat op dit moment van belang is, is dat ze niet versnelt. We maken kleine wendingen en gaan kleine stukjes rechtdoor. We maken de wendingen nu steeds ruimer en de rechte lijnen steeds langer.
We beginnen met een standfoto:
ze laat flink haar hoofdje zakken
verkorten omdat ze versnelt
weer verlengen wanneer tempo ok is
ook aan de longe maken we nu rechte lijntjes aan een constant tempo!
lekker beenwerk
intiem moment tussendoor met de baas!
En uitgebreid belonen!
Mindy Z2+15 en met pensioen 
