We kwamer er aan en het zat potdicht. We konden denk ik 50 meter vooruit kijken. Wat we wel zagen waren Schotse hooglanders, volgens ons allemaal stieren, dus dat was wel heel spannend om daar tussendoor te moeten. We moesten een 500 meter denk ik, het gebied in lopen naar de uitkijktoren. Dat hebben we gehaald, met aan beide kanten stieren. Nou ik was best bang! Op de uitkijktoren zagen we natuurlijk geen klap door de mist, dus helas, weer terug gewandeld. En toen we net het gebied verlaten hadden doemden de wilde paarden op uit de mist. Was een erg mooi gezicht. Wild maar heel nieuwschierig!
Dit was ons welkom
en toen opeens verschenen er paarden door de mist heen
Dorrin was er ook,hihi.tsjek die stipjes boven zijn ogen, en die intens bruine aalstreep
wat een verschil in kleuren, de een is net een isabel, de ander een gra, en de ander weer zwart
