Ontroerend plaatje vind ik zelf. Jackie, mijn oude "gewone" pony is bijna 33 jaar oud en eigenlijk heeft hij maar 1 probleem: als hij ligt komt hij niet meer overeind. Dus als hij rolt (wat hij érg graag doet helaas) moeten wij hem weer in de benen helpen. Hij zit, ondanks zijn deken, best dik in de vacht en haart nu uit, wat natuurlijk jeukt, dus vaker rollen. Als hij daar zo ligt is hij heel relaxt, doet zelf totaal geen moeite om weer op te staan, weet toch wel dat het hem niet lukt. Vorig zomer had hij ook lekker gerold, we hadden gereden (klein rondje zonder zadel door het bos stappen
). Hij kwam dus niet meer in de benen. Diëgo, mijn fjord, ging ook rollen en bleef lekker bij Jackie zitten waken. We hadden toen nog een New Forest pony, Silver. We hebben haar helaas in moeten laten slapen in November. Zij was altijd heel kattig tegen Jackie en Jackie was helemaal in paniek als Silver zijn kant op kwam, omdat hij wel weet dat hij niet op kan staan en weg kan rennen. Maar schijnbaar voelde hij zich zo op zijn gemak met Diëgo bij hem te waken, hij ging even heel relaxt liggen 
Diëgo gaat voor hem door het vuur, dat zijn zulke maatjes, ontroerend om te zien. Jackie ziet er wel erg mager uit zo liggend op de foto. Maar als hij staat valt het reuze mee, voor een oudje ziet hij er nog goed uit, al zeg ik het zelf Het mooie is altijd, als hij zo ligt kijkt hij altijd richting het huis, of hij Jan Willem of mij ook ziet. Als wij dan roepen dat we er zijn kijkt hij ons zo aan van: "hoe wordt dat nou, komen jullie me nog eens helpen of hoe zit dat"???Het enge vind ik wel dat als hij 's morgens vroeg gaat rollen, wij hem pas 's middags weer omhoog kunnen helpen. Hopen dat hij met erge kou niet gaat liggen, hij kan wel onderkoeld raken
Zie nu pas dat Diëgo's halster wel erg raar zit....en die plooien bij z'n billen
Mindy Z2+15 en met pensioen 
Ullwinn (v. Halldor) en Marga (v. Sebastian) 
