Ze zijn van mijn zusje en ik op Zigrun en Haugi (Haugeblakken). Ik vond het zo leuk om ze te zien maar werd er ook een beetje weemoedig van om na zoveel jaren die lieverds weer eens te zien die er niet meer zijn...
We hebben ook zoveel plezier gehad. En ook gewoon zo lekker onbevangen, zonder cap. Zo erop stappen en naar buiten. Ik zou dat nu nooit meer doen maar ik kan me de dag niet heugen dat ik op een buitenrit een cap op had...
Heel toevallig zijn de foto's ook gemaakt in april, maar dan in 1999. Zigrun en Haugi waren toen allebei al 20 jaar.
1. Zigrun. Zigrun hebben we vanaf haar geboorte gehad en was van de hengst Fordin. Ik zie erg veel gelijkenissen met de nakomelingen van Timor. Daar zit ook ergens Fordin in. Die 'sneeuwoogjes', blonde kuifje en de vorm van het hoofd. Ik zou haar zo weer willen knuffelen als ik zo deze foto zie.

2. mijn zusje op Zigrun.

3. Mijn zusje op Zigrun en ik op Zigruns grote liefde Haugeblakken.

4. nog eentje heerlijk genieten.

5. Zigrun lekker bol buikje.

6. Ikzelf op Haugi, wat was hij toch mooi. Haugeblakken is een paar jaar nadat hij gecastreerd was bij ons gekomen.

7. Goh, wat hebben we een plezier gehad. Zigrun lijkt hier wel heel erg klein. Dat was ze niet echt (1.44m) maar ze loopt hier op een lager gedeelte van het pad.
