Dus met een fjord die officieel blessure-vrij is verklaard en een brave bui heeft maar weer gedaan wat we allebei zo leuk vinden: door de sneeuw! ik ben zo blij dat dit weer kan, dat we eindelijk door die maanden blessuretijd heen zijn en weer steeds meer 'normale' dingen kunnen doen. (Er zijn vast mensen die draven op een besneeuwde wei onverantwoord vinden na een peesblessure, maar dat is mijn eigen afweging; ik ken de wei en mijn paard en mezelf het beste.)
Sneeuw zit echt in Orlinde's genen geloof ik, ze vindt het prachtig en is heel actief maar wel heel braaf en voorzichtig tegelijk. Heerlijke beesten, fjorden!
Wat lijkt de wei groot zo...


Drafje kan ook:

En zo ziet het eruit vanaf de slee (in de verte staan de andere paarden te kijken):
