(overigens is Sjol al jaren tractor mak)
Stap 1, denk klein, heel klein....
(helaas was het plastic trekkertje vandaag onvindbaar, waar normaal mee over het erf wordt gecrost.)
Aangezien Sjol een fjord is en blijft, stond Sjol al snel onbedoeld bij een grote jongen, die vervolgens een afgelikte gril kreeg.
Stap 2, denk iets groter dan stap 1.
Moet ik nog uitleggen, waarom de reflectortjes achter op mijn trailer wel eens stuk zijn?
Stap 3, ga vooral niet te snel en zoek heel ietsje groter voertuig dan in stap 2.
Stap 4, je moet een keer een iets grotere stap nemen, dus vooruit dan maar.
En we doen er dan meteen 2.
Stap 5, nu komt het echte werk.
Als ik namelijk zeg, dat we op de dijk een tractor tegen zijn gekomen, dan bedoel ik doorgaans zoiets...
Nu snapt ook iedereen, waarom het voor mij zo belangrijk is dat mijn paarden verkeersmak zijn.
Als je dan aan het buitenrijden bent, voel je je soms opeens heel heel heel klein.
(al helemaal als ze je vol gas voorbij komen en je klem zit tussen dit en een hekwerk)
Sjol vond het wel geschikt dat ze nu stil stonden, kon ze ze eens goed bekijken (ahum, aanknagen)
Ja, 1 PK versus heel veel PK.
Beken overigens meteen, dat Tobago die in de paddock was gezet door stalgenoot, die ging wandelen met haar paard en Sjol,
bij terug komst een totaal maffe Toobs aantrof, aangezien ze toen net al dat werkverkeer naast de paddock hadden geparkeerd.
Ook een verkeersmak paard heeft zijn grenzen.
Dit zijn dus de tractorretjes die ik regelmatig tegen kom, want dit bedrijf zit langs de sluiproute voor de snelweg waar ik over moet.
(vaak ook nog eens in de spits
)
)
Vera 
Leuk peerd die Sjol. Nisko is ook zo trekkermak. Anka bijna hihi