Ieder nadeel heb zijn voordeel.
Geplaatst: zo 10 mei 2015, 15:58
Dat zei dhr. Cruijf enkele jaren geleden....
Zoals velen van jullie weten heb ik in 2012 mijn eerste eigen fjordenpaard 'gekregen', Imre. Een stoer merrieveulen met veel potentie, dit bleek niet alleen in onze ogen maar ook de jury op de keuring was het daar mee eens.
Wat velen van jullie niet weten is, dat naast dat het super leuk is een veulen te hebben uit een combinatie van beide ouders waar je een klik mee hebt. Ik Imre ook gekozen heb omdat er nog een paard rondliep van diezelfde combinatie die in mijn hoofd bleef hangen als 2 jarige. (de oplettende mensen hebben nu precies door over wie ik het heb
)
In de tijd dat Imre mooi aan het opgroeien was, begon het bij mij toch te kriebelen toen dat hele leuke paard weer op stal kwam om getraind te worden voor de hengstenkeuring.
Dus in een vakantie hem van stal gehaald, zadel op geknoopt en met een beetje hulp zat ik er heel snel al bovenop.
En terwijl Bart hem door trainde voor de proeven ben ik rustig en op mijn gemak verder gegaan met het beleren onder het zadel en het inrijden. Wat hij heel braaf deed, met soms een grapje tussendoor om mij even wakker te houden.
Hoe hard een paard kan groeien en veranderen door training was niet duidelijker te krijgen, binnen enkele maanden stond er in plaats van een 4 jarig guppie een stoere kerel van een hengst!
En dan blijft het altijd afwachten die hengstenkeuring.....helaas kreeg hij niet voldoende punten voor een goedkeuring.
Een nadeel van het opfokken en aanbieden van hengsten, teleurstelling. Maar voor mij werd hij er niet anders van.
In de tussentijd bleef ik hem gewoon doorrijden want waar je plezier in hebt moet je blijven doen!
Hij pikte het rijden echt leuk op en ook al ben ik zelf geen dressuur wonder, we gingen toch best leuk door de baan. Zo leuk dat toen de show in zicht kwam we besloten dat ik hem toch onder het zadel zou voorstellen op de show.
Zo gezegd zo gedaan, was allemaal wel even spannend maar desondanks heeft hij zich netjes gedragen zo voor de eerste keer met al die poeha om zich heen.
Maar ja, inmiddels werd het hengstenbestand op stal wel erg groot. Nu had ik al meerdere malen laten vallen dat als hij weg zou moeten ik als eerste in de rij zou staan, maar twee paarden houden zit er voor mij eigenlijk niet in. Dus dan zou Imre een ander plaatsje moeten krijgen.....Maar dat zou ik dan wel zien.
Maar enkele weken geleden kwam Bart met een voorstel wat ik niet kon afslaan.....
Wat betekend dat ik vanaf nu een hengst rijker ben en een merrie armer.
En voor diegenen die het nu nog niet geraden hebben, of nog twijfelen :
Imre mag zichzelf gaan bewijzen in de fokkerij van Bart en ik heb Giel als rijpaard!
p.s. Wat wel betekend dat iedereen die nog een veulentje van Giel wil fokken er snel bij moet wezen! Alleen dit dekseizoen zal hij nog productief wezen op dat gebied.
Als 2 jarige
Zoals velen van jullie weten heb ik in 2012 mijn eerste eigen fjordenpaard 'gekregen', Imre. Een stoer merrieveulen met veel potentie, dit bleek niet alleen in onze ogen maar ook de jury op de keuring was het daar mee eens.
Wat velen van jullie niet weten is, dat naast dat het super leuk is een veulen te hebben uit een combinatie van beide ouders waar je een klik mee hebt. Ik Imre ook gekozen heb omdat er nog een paard rondliep van diezelfde combinatie die in mijn hoofd bleef hangen als 2 jarige. (de oplettende mensen hebben nu precies door over wie ik het heb
)In de tijd dat Imre mooi aan het opgroeien was, begon het bij mij toch te kriebelen toen dat hele leuke paard weer op stal kwam om getraind te worden voor de hengstenkeuring.
Dus in een vakantie hem van stal gehaald, zadel op geknoopt en met een beetje hulp zat ik er heel snel al bovenop.
En terwijl Bart hem door trainde voor de proeven ben ik rustig en op mijn gemak verder gegaan met het beleren onder het zadel en het inrijden. Wat hij heel braaf deed, met soms een grapje tussendoor om mij even wakker te houden.
Hoe hard een paard kan groeien en veranderen door training was niet duidelijker te krijgen, binnen enkele maanden stond er in plaats van een 4 jarig guppie een stoere kerel van een hengst!
En dan blijft het altijd afwachten die hengstenkeuring.....helaas kreeg hij niet voldoende punten voor een goedkeuring.
Een nadeel van het opfokken en aanbieden van hengsten, teleurstelling. Maar voor mij werd hij er niet anders van.
In de tussentijd bleef ik hem gewoon doorrijden want waar je plezier in hebt moet je blijven doen!
Hij pikte het rijden echt leuk op en ook al ben ik zelf geen dressuur wonder, we gingen toch best leuk door de baan. Zo leuk dat toen de show in zicht kwam we besloten dat ik hem toch onder het zadel zou voorstellen op de show.
Zo gezegd zo gedaan, was allemaal wel even spannend maar desondanks heeft hij zich netjes gedragen zo voor de eerste keer met al die poeha om zich heen.
Maar ja, inmiddels werd het hengstenbestand op stal wel erg groot. Nu had ik al meerdere malen laten vallen dat als hij weg zou moeten ik als eerste in de rij zou staan, maar twee paarden houden zit er voor mij eigenlijk niet in. Dus dan zou Imre een ander plaatsje moeten krijgen.....Maar dat zou ik dan wel zien.
Maar enkele weken geleden kwam Bart met een voorstel wat ik niet kon afslaan.....
Wat betekend dat ik vanaf nu een hengst rijker ben en een merrie armer.
En voor diegenen die het nu nog niet geraden hebben, of nog twijfelen
:Imre mag zichzelf gaan bewijzen in de fokkerij van Bart en ik heb Giel als rijpaard!
p.s. Wat wel betekend dat iedereen die nog een veulentje van Giel wil fokken er snel bij moet wezen! Alleen dit dekseizoen zal hij nog productief wezen op dat gebied.
Als 2 jarige
.
. Ik was wel van hem gecharmeerd op de HK. En met Imre komt het zo te lezen ook helemaal goed. Mooi dat het zo kan 
