FjordenWereld.nl

Soms zit het mee en soms zit het tegen…

Een nogal bewogen jaar heb ik achter de rug eigenlijk eentje die begon met het laten inslapen van mijn Brass op 1 november 2012.
Ondanks dat ik geen penny ging zijn en het naast me neer zou leggen, zoals ik met mezelf had afgesproken, mis ik haar nog elke dag. Ik had geen idee dat het fysiek zoveel pijn kon doen je maatje te verliezen zelfs als je weet dat je de juiste beslissing hebt genomen.



Toen kwam daar op 26 november Belle in mijn leven. Tjonge wat een dikke speklap en zo onopgevoed, maar wel een waar project! Met drie keer in de week aan het werk, met 10 kg goed hooi per dag en een beetje krachtvoer, kwam ze al heel snel in model. Het mooie paard dat ik uit 2007 kende zat echt nog wel onder die enorme laag spek, uitgezakte spieren en haar.
Ze liep in Leersum een keurige eerste klasse I uit en na het nodige beraad met deze en gene besloten ook in Ommen te starten. Ze deed het super, was al veel rustiger in haar kop en lijf en liep een super rit! Trots op de poown!

Na een weekje rust op het land (Waarbij mijn paarden altijd direct worden terug gezet in krachtvoer , wat ze toch al niet veel krijgen en mijn pony’s natuurlijk 24/7/365 buiten staan) viste ik haar er spierbevangen weer uit… Belle was struikelig en had een licht vibrerende flank, had weinig darmgeluiden, mestte vaak dus nadat ik het idee van bevangenheid aan de kant had gezet (tenslotte liep ze gewoon en had ze hele zachte en soepele spieren) dacht in eerste instantie aan een koliek. Ook daar ze slecht wilde eten haar Colosan gegeven. Half uurtje later at ze weer en liep ze gewoon rond, waren er weer darmgeluiden, maar ze was nog niet happy.
In totaal 4 uur (!!!) gewacht tot ze ging plassen en ja hoor, hartstikke donker… Direct de DA gebeld en haar een infuus laten geven, ondanks dat ze gewoon liep en haar spieren soepel en zacht waren dus toch spierbevangen! Bloed laten afnemen en de uitslag was wel even schrikken, niet een beetje bevangen zeg maar. Haar baas had ik natuurlijk ook op de hoogte gebracht.

Dan de reflectie. Wat is er fout gegaan? De week voor en nadat het Bellebeest bevangen werd heeft het in de kliniek Utrecht paarden geregend die min of meer onverklaarbaar spier/hoefbevangen waren geworden. Wat kan ik bedenken? Nou dat de wei voor het eerst in jaren was bemest, de dames hadden er vier weken niet opgelopen voor ze er weer op mochten, het was niet veel gras en het fructaan was niet schrikbarend hoog. Dat Belle van dikke pony naar rijpaard is gegaan in relatief korte tijd. Haar baas zei dat ze altijd veel heeft gewerkt maar nu ik meer informatie heb blijkt dat toch niet helemaal waar te zijn geweest en stond ze al zowat 2 jaar stil. Inmiddels had haar baas gevraagd of ik haar niet wilde kopen. Maar dat kon ik gewoon niet. Mentaal en financieel kan ik niet weer een paard snel verliezen. Over een half jaar verder kijken.

Heel lang verhaal kort, een verhaal met veel stress, veel nadenken. Na 10 weken waren haar bloedwaarden pas weer normaal.
Rustig, heel rustig weer begonnen. Want nog een keer bevangen raken zou gewoon geen optie zijn. Veel stappen, dit uitgebouwd naar 2 ½ uur in 3 ½ week (blegh!) Daarna weer bloed genomen, verbeterd ondanks het stappen. Dus daarna weer in draf, een rustig schema gehanteerd waarbij ik steeds met 5 minuten meer ging draven, op 20, 35 en 45 minuten gestabiliseerd door die afstand/tijdsduur 3 keer te draven alvorens wat verder te gaan. Ondertussen ook de drafsessies afgewisseld met stappen in het water, daar moesten we een half uur voor met de trailer, knie diep 30 minuten ploegen.

In de tussentijd was Ilonk natuurlijk ook weer fit want de meeste km’s maakte Belle naast Ilonka aan de hand. Dit resulteerde er in dat Ilonk als 25 jarige toch maar weer op wedstrijd ging. Al voor de zoveelste keer met pensioen, maar het is gewoon haar ding niet niks doen.

Lol hebben we wel! Endurance Renkum


Uiteraard weet Ilonk precies hoe het moet


Ook Holten liep ze (tegewoordig heet die Haarle). 15 jaar geleden liep ze daar haar eerste rit, ze liep haar eerste klII en ook haar eerste klIII daar. En nu haar eerste kennismakingsklasse want een startkaart hebben we niet meer ;-) Het was erg warm maar ook erg leuk.


Tja en toen werd het tijd om weer dingen te plannen met het Bellebeest, hoe eng ook. Want tja als het fout gaat…
Dus een aantal dagen Eifel gepland. De baas van het Bellebeest nog even op de hoogte gebracht die nu toch wel eens wilde weten of ik haar wilde kopen. Ehm tja, da’s nog steeds een beetje snel. Dus eerst naar de Eifel.

Ruim 4 a 4 ½ uur op de trailer, pauze bij Maastricht


Ze deed het super, op dag één stortte ze zich nog van de berg af hop achter de zwaarte kracht aan, op dag twee ging dat beter en op dag drie wist ze haar poten te controleren.
Heel veel gestapt, heel veel er naast gelopen. Ilonk mocht de snellere ritjes doen.

Klaar voor vertrek


Steile bergen


Doorwadingen


En vergezichten




Bijzonder ik op Ilonk, mijn lief op Belle


En na de Eifel, tja toen kocht ik haar gewoon! Ilonk is meer dan stapel verliefd op haar, en ik, ik mag haar ook wel ;-)

Dus verder toen, op naar endurance Wanroij. Hoe bijzonder met mijn twee paarden en mijn vriendinnetje op Ilonka!
Belle deed de hele weg stuiterdestuiter en Ilonk deed wat ze moest doen, braaf zijn, doordieselen.





Uitstappen voor de finish, Belle zoals het niet moet, die moet ik nog inhouden


Ilonk zoals het wel moet, ontspannen aan het herstellen


Hopelijk vanaf nu alleen nog mooie dingen, wat mij betreft heb ik mijn portie pech wel gehad!

Wat bijzonder dat Ilonka dit nog kan op haar leeftijd!
Fijn dat het het met Belle helemaal goed gekomen is, nadat ze spierbevangen was.
Mooi overzicht is het geworden.

Wat een leuke update! Leuk weer van jullie te lezen.
Op naar hopelijk veel mooie momenten met het Bellebeest!
Ze is knap! En Ilonka ook!

Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst dan eerst maar!!
Dat die Ilonka het nog zo goed doet, wat heerlijk. En dan samen naar Eiffel door de prachtige omgeving rijden!

Wat een leuke update!

In eerste instantie gefeliciteerd met Belle! Het is een heel avontuur geweest zo te lezen, maar desondanks zeker een feestje waard.
Fijn dat alles toch nog op zijn, of beter gezegd haar pootjes terecht is gekomen.

Wat leuk dat je het hele verhaal - met plaatjes- hier hebt neergezet!
Ik hoop dat je met Belle EN Ilonk nog vel mooie km's mag maken. Wat moet dat heerlijk zijn met je twee paardjes zo op pad en op wedstrijd! Geniet er maar flink van, je mag trots zijn op beiden en jezelf.

Wat een leuk verslag ilona. Super dat alles nu zo op de plaats valt!
En die oude dame doet maar lekker door, goed bouwjaar zullen we maar zeggen..

Dank voor de leuke berichten
Het voelt ook heel bijzonder hoor dat ik met twee pony's die mag doen!
Inderdaad goed bouwjaar Nicole, en ook een goede lijn wellicht? Alles goed met Iwan ;-)

Wat een bijzonder verhaal weer van deze twee bijzondere Fjorden! Hopelijk kun je van beide nog jaren genieten!

Oh Annalynn, als ik iemand een gezond, fijn paard gun is het jou! Wat een pech heb je gehad zeg..maar wat is het mooi afgelopen. Oma en co doen het goed samen! Trots op jullie!

Heej wat leuk weer een update en wat super dat je Belle hebt kunnen kopen en dat ze het zo lekker doet in de sport. Ilonk die ook nog lekker haar kilometers maakt (rolator staat nog veilig opgevouwen in het zadelhok gok ik zo maar ).
Veel plezier met je meiden en veel veilige en gezonde kilometers.

Wat een leuke update van twee knappe pony's
Geniet nog vele jaren van je kanjers!

Fijn om te horen dat zo goed gaat, en echt super dat Ilonka nog zo lekker fit is zeker voor haar leeftijd. Ook veel plezier gewenst komende jaren.

Hihi ik zie belle en denk das een sebastian..ja dus

Van harte met je mooie belle. Dat je dr nog vele kms op en van mag genieten!

Gefeliciteerd met Belle! Beide dames zien er goed uit!

Wat leuk Ann! Gefeliciteerd met je aanwinst. En wat ziet ilonk er goed uit, die is de zomer echt goed doorgekomen he?

Dank

Ilonk is waanzinnig door de zomer gekomen, eczeemtechnisch ook. Tuurlijk ze mist haar laatste manen in haar hals (van eeuwig een Boett op en een krabbelende vriendin) en tegenwoordig is ze niet meer 'waterdicht' want de Boett heeft ook gezorgd voor kale plekken zo'n 20 cm achter het zadel (15 jaar zo'n deken bijna 10 maand per jaar op eist zijn tol) maar goed ze is dan ook 25.
Tegenwoordig loopt ze op kunststof beslag (geplakt) en dat maakt een wereld van verschil, ze loopt zo lekker, zoveel ruimer, wil op asfalt draven en is blij. Tuurlijk kost opstarten even moeite, kraak, steun, piep, maar na 10 minuten losdraven mag ik weer alle zeilen bij zetten om haar een beetje te laten doen wat ik wil. Ze veranders nooit

Belle is inderdaad en Sebastian en ik moet wel lachen want iedereen zag dat eerst, ik niet. Maar laatst zag ik een broertje van haar, ik dacht ' Hé dat is net Bellebeest!' was het inderdaad een Sebastian. Leuk hoor.

Wat leuk om te lezen!! Fijn dat het nog zo goed gaat met Ilonka!! Fijn zeg!

En wat een mooie nieuwe dame nu echt van jou dan!

Geniet er maar van!!

Wat heb je het mooi omschreven, het verdriet van een paard verliezen kan heel lang duren dus heel verstandig goed na te denken over het kopen van Belle alleen als je zeker weet dat je er klaar voor bent kan je een band krijgen met Belle.

Het geval maandag ziekte komt mij bekend voor ik heb ook een fjord die dat heb gehad en daar nu ook erg gevoelig voor is dus hij kan niet te lang op het land maar een paar dagen in de week.
Hij krijgt het van het gras niet door het rijden of verandering in voeren.
De eerste keer dat hij het kreeg geloofde mijn dierenarts niet dat het maandagziekte was hij zei koliek dat heeft hem bijna zijn leven gekost want hij werd niet behandeld pas einde van de dag toen zijn achterhand al zo hard als beton was.
Hij heeft 3 weken in de kliniek gestaan en het heeft heel lang geduurd eer hij er weer boven was.

Ik hoop dat je nog heel lang mag genieten van je 2 kanjers.