Vandaag hebben we helaas Grete geheel onverwachts moeten laten gaan. Vanochtend stond ze met koliek en is de DA meerdere malen geweest. Haar darmen waren zo slap als lekke fietsbanden gaf de DA aan. Daarbij had ze een hoge pols, een zwak hart en stond ze te rillen als een rietje van de pijn. Dan weet je dat aan alle goede dingen ooit een eind komt, dan komt het stukje los laten weer om de bocht kijken wat onlosmakelijk verbonden is met houden van.
Met Grete begon de fjordenhouderij bij mijn oom. Als jaarling kocht mijn oom haar en ik leerde haar kennen toen ze ongeveer 5 was. Grete was ontzettend braaf en lief, gaf ons 5 veulens en heel wat uren plezier met haar voor de wagen. Zelf was ze geen ster op de keuringen, ze kwam altijd met een 2e premie thuis, maar al haar nakomelingen deden het wel altijd goed. We zijn heel blij dat ze na een prachtig leven een lange lijdensweg bespaart is gebleven maar het voelt wel zuur om zo kort na Norka nu ook Grete kwijt te zijn.
Bijna 27, vorige week nog in het kwartaalblad, het is goed zo, rust zacht lieve Grete, Oudje
<<
Ullwinn (v. Halldor) en Marga (v. Sebastian)