Rodeo is het niet...
Geplaatst: wo 22 feb 2012, 11:08
Sjors en ik rijden western, tenminste het lijkt er een beetje op 
Western kent vele disciplines; gister hebben we de rodeo getest en dat is niet ons ding
Ik was aan het werk, maar mijn baas is op vakantie en het was bovendien erg rustig. Dus ik stuurde hem een sms dat ik eerder weg ging.
Dus ik naar Sjors, hoofdstel in en ben gaan rijden. Half uurtje gereden, mijn baas stuurt nog een sms terug: fijne avond. Ik maak nog een foto, enig plaatje zo zonder zadel
Daarna ging het iets minder goed. Eén van de manege eigenaren had gemist dat ik aan het rijden was en schuift het rolluik open (waar de tractor door heen kan om de bak te slepen) en daar schrok mijn altijd brave Sjors van. 
Dus die zet het op een rennen en bokken.
Dat hield ik even vol en toen viel ik er af. En hard ook
Ik kon direct niet meer bewegen want mijn rechterbeen deed zéér. Uiteindelijk een beetje op mijn rug weten te draaien, maar het deed akelig veel pijn. Overigens dacht ik wel te voelen dat mijn heup in ieder geval nog heel was. Detail: 3 weken terug is er bij ons nog iemand van zijn paard gevallen en die brak zijn heup alleen bij dat paard was het te verwachten, bij Sjors niet
Inmiddels hadden ze mijn vader al gebeld en de ambulance. Die hebben me eerst platgespoten, waar na ik van top tot teen werd ingepakt. Daarvan heb ik niet zo veel meer meegekregen behalve dat je echt in een andere wereld leeft. Maar die drempels en bochten deden zo zeer. In het ziekenhuis bleek inderdaad niets gebroken, maar mijn heup, onderrug, spieren en mijn zenuwen hebben een behoorlijke klap gehad. Vooral die zenuwpijn is enorm vervelend. Je kan niet gewoon staan en zitten is helemaal hel.
Ondertussen voelt de rest van mijn lijf alsof er een auto overheen is gereden, maar dat is niet zo'n punt. Maar dat been... ik heb daar al een hernia en slijtage in mijn rug. Dus dat moest ik wel goed in de gaten houden. Ik heb wel lekkere pijnstilling meegekregen 
Ik heb uiteindelijk in mijn eigen huis geslapen, weliswaar heel kort want ik kon niet draaien oid, maar moest wel wachten tot iemand me kwam redden want ik kan niet alleen opstaan Beetje slecht ter been zeg maar. Dus ik bivakkeer nu bij mijn ouders en hoop dat het snel over is.
Sjors heeft overigens niets hoor, die liet zich alleen niet vangen in eerste instantie. Misschien ook een beetje van slag
Dus zo veranderde mijn lange vrije middag een beetje en was ik uiteindelijk pas tegen tienen thuis (ik viel rond 5 uur).
Western kent vele disciplines; gister hebben we de rodeo getest en dat is niet ons ding
Ik was aan het werk, maar mijn baas is op vakantie en het was bovendien erg rustig. Dus ik stuurde hem een sms dat ik eerder weg ging.
Dus ik naar Sjors, hoofdstel in en ben gaan rijden. Half uurtje gereden, mijn baas stuurt nog een sms terug: fijne avond. Ik maak nog een foto, enig plaatje zo zonder zadel
Daarna ging het iets minder goed. Eén van de manege eigenaren had gemist dat ik aan het rijden was en schuift het rolluik open (waar de tractor door heen kan om de bak te slepen) en daar schrok mijn altijd brave Sjors van. Dus die zet het op een rennen en bokken. Dat hield ik even vol en toen viel ik er af. En hard ook
Ik kon direct niet meer bewegen want mijn rechterbeen deed zéér. Uiteindelijk een beetje op mijn rug weten te draaien, maar het deed akelig veel pijn. Overigens dacht ik wel te voelen dat mijn heup in ieder geval nog heel was. Detail: 3 weken terug is er bij ons nog iemand van zijn paard gevallen en die brak zijn heup alleen bij dat paard was het te verwachten, bij Sjors niet Inmiddels hadden ze mijn vader al gebeld en de ambulance. Die hebben me eerst platgespoten, waar na ik van top tot teen werd ingepakt. Daarvan heb ik niet zo veel meer meegekregen behalve dat je echt in een andere wereld leeft. Maar die drempels en bochten deden zo zeer. In het ziekenhuis bleek inderdaad niets gebroken, maar mijn heup, onderrug, spieren en mijn zenuwen hebben een behoorlijke klap gehad. Vooral die zenuwpijn is enorm vervelend. Je kan niet gewoon staan en zitten is helemaal hel.
Ondertussen voelt de rest van mijn lijf alsof er een auto overheen is gereden, maar dat is niet zo'n punt. Maar dat been... ik heb daar al een hernia en slijtage in mijn rug. Dus dat moest ik wel goed in de gaten houden. Ik heb wel lekkere pijnstilling meegekregen Ik heb uiteindelijk in mijn eigen huis geslapen, weliswaar heel kort want ik kon niet draaien oid, maar moest wel wachten tot iemand me kwam redden want ik kan niet alleen opstaan
Beetje slecht ter been zeg maar. Dus ik bivakkeer nu bij mijn ouders en hoop dat het snel over is. Sjors heeft overigens niets hoor, die liet zich alleen niet vangen in eerste instantie. Misschien ook een beetje van slag
Dus zo veranderde mijn lange vrije middag een beetje en was ik uiteindelijk pas tegen tienen thuis (ik viel rond 5 uur).
