FjordenWereld.nl

Ben me net rot geschrokken... Zo'n streek heeft ie me nog nooit gelapt!


Wegens het slechte weer, doe ik niet zo veel met de paarden, behalve dan wat spelen en gymnastiseren vanaf de grond. Ik ben al een poosje met Falco bezig om dat ook zonder harnachement te doen en eigenlijk lukte dat wel aardig. Ik liet hem dan wijken en pasjes schouderbinnenwaarts doen op de cirkel en verder deden we voorwaarts-achterwaarts en kleine spelletjes als voedselweigeren.

Vandaag wilde ik dat weer doen en ik nam Falco mee de wei in (paddock ligt er te nat en zwaar bij). Hij was veel drukker en opdringeriger dan anders... Hij was druk en happerig en kwam voortdurend te dichtbij staan. Als ik hem achterwaarts wilde laten gaan, beet hij voortdurend in mijn jas (waarop ik hem telkens een lel gaf). Op een bepaald moment steigerde hij een klein beetje. Nadien gaf hij, toen ik hem wegstuurde ook een trap in mijn richting. Hierop vond ik het welletjes en begon ik mijn ruimte op te eisen, alsook het voedsel dat ik vast had en het voedsel dat ik met opzet op de grond liet vallen (hij kan al aardig voedsel laten staan op commando). Ik liet telkens wat lekkers vallen en eiste dat stukje van de wei en het voedsel dan op door me groot te maken, er overheen te gaan staan en hem weg te sturen. Dit zinde hem duidelijk niet...

Ik weet niet meer precies hoe het gebeurde, maar ik denk dat ik hem achteruit stuurde toen hij plots steigerde en met zijn voorbenen naar me uithaalde. Hij raakte mijn arm en ik viel op de grond (ik had uiteraard geen touw of zweep bij me om me te weren... ). Hij had wel door dat hij te ver ging denk ik, want nog voor ik weer recht kon krabbelen, was hij al verdwenen... Ik was woest en heb hem alle hoeken van de wei laten zien. Nadien heb ik ook zijn hooi opgeëist en hem zeker 10 minuten laten wachten.

Ik ben hier behoorlijk van geschrokken. Ik heb hem nu 5 jaar. In het begin was hij erg dominant en had hij weleens zulke uitspattingen, maar ik heb hem toen voldoende duidelijk gemaakt wat zijn plaats was. De laatste tijd ging het eigenlijk heel erg goed en werkte hij goed mee. Hij was veel minder happerig dan normaal. Sinds donderdag heeft hij dan een beetje vakantie gehad omdat ik niet veel tijd had en vandaag dan zoiets...

De komende dagen neem ik toch maar een touw mee als ik met hem werk... Ik ga de vijs toch maar weer wat strakker aanschroeven... Naast een pijnlijke rug heb ik er ook een flinke deuk in mijn ego bij

Jeetje die had een vlaag van dominantie!
ik lees en hoor wel heel veel om mij heen dat de paarden wat lastiger zijn, maar dit is echt niet zo leuk.
sterkte met je rug en ego
en idd een touwtje mee de volgende keer

Oeh!! Wel gevaarlijk, gelukkig heb je hem weer op zijn plek gezet.
Fjella heeft op het moment ook wel wat ergere uitspattingen, kan dominant uit de hoek komen al is dat niets vergeleken met wat Falco uitgehaald heeft!!
Even weer streng aanpakken dus, succes!!

Jeetje hangt het in de lucht ofzo? Nou jij ook succes!

Jeetje dat is niet niks het hangt zeker in de lucht.

Misschien heeft hij zoiets van na een poos weer eens proberen. Dat doet Yuur bijvoorbeeld met bijten, al is dat wel minder heftig. In de gaten houden en volgende keer idd een touw of zweep of iets want dit gedrag is wel gevaarlijk.
Kan me voorstellen dat je je rotschrikt.

Misschien een rare vraag maar wat is het nut van eten laten weigeren?

het klinkt alsof het even teveel was zoals je het omschrijft

Schrikken zeg! En altijd vervelend als je moet optreden. Volgende keer maar goed voorbereid weer aan de slag.

Misschien had hij even nét geen zin en was wat sjagrijnig. En was het feit dat hij niet bij zijn eten mocht komen, net de druppel. Neemt niet weg, dat hij dit hoeft te doen.

nadinefjorden schreef:Misschien een rare vraag maar wat is het nut van eten laten weigeren?

het klinkt alsof het even teveel was zoals je het omschrijft

De kuddeleider bepaalt ook wanneer de anderen mogen beginnen eten. Regelmatig hou ik hem iets voor en zeg ik duidelijk "nee", waarop hij moet wachten tot hij het clickersignaal hoort. Hij haalde vroeger het eten zowat uit mijn zakken, maar hij moet leren dat hij moet wachten. Als hij opdringerig wordt, krijgt hij niks, maar wacht hij netjes, dan krijgt hij wat lekkers. Is eigenlijk de survival 101 bij opdringerige paarden. Hij vindt het ook leuk om te doen en leert daarnaast te wachten ipv mijn hele arm op te vreten.

Gisteren was hij niet alleen opdringerig, hij was me regelrecht aan het uitdagen door me bij het volgen voorbij te lopen en me de pas af te snijden, door te happen en te weigeren achteruit te gaan. Het was hem niet te veel, maar hij was in een baldadige bui en vond het tijd dat ik mijn plaats aan hem afstond... Ik heb niets anders gedaan dan wat een kuddeleider zou doen: mijn plaats en mijn weiland met alles wat zich daarin bevindt opeisen. Hij is toen nog een stap verder gegaan. Ik had eerlijk gezegd nooit verwacht dat hij zoiets zou doen, hoe baldadig hij ook moge zijn... maar ach. Zij leven in het nu, dus moet ik dat ook doen. Vandaag os weer een nieuwe dag.

leoensuzanne schreef:Misschien had hij even nét geen zin en was wat sjagrijnig. En was het feit dat hij niet bij zijn eten mocht komen, net de druppel. Neemt niet weg, dat hij dit hoeft te doen.

Hij is de hele training los geweest. Als het gewoon desinteresse was, dan was ie gewoon weggegaan. Hij was me vanaf het begin aan het provoceren, vandaar dat ik verder gegaan benen de druk heb opgevoerd om hem duidelijk te maken dat het welletjes was. Blijkbaar heeft hij gedacht dat hij het wel aankon...

Wat een vervelende ervaring, gelukkig heb je er niet te veel aan over gehouden en hem nog op zijn plaats gezet

Ik snap t
vervelend dat ie net even verder ging

Ja, ik snap het ook. Ben je er nog geweest? Heeft hij het nog gedaan, of hoe was hij de keer erna?