FjordenWereld.nl

Ik heb reden om voorzichtig enthousiast te zijn... Nadat het met Jaldiña van kwaad naar erger ging, hebben we 6 maanden lang niet meer op haar rug gezeten. Ze was gewoon té gevaarlijk en zou zichzelf iets aandoen om ons maar van dr rug te krijgen. Ik ben wel gek, maar ik ben mijn leven nog niet helemaal beu...

Ik wilde het over een andere boeg gaan gooien. De weg van de ontspanning, van voorwaarts neerwaarts i.p.v. altijd maar te moeten tegenhouden (moest van 2 instructeurs niets anders doen dan haar tegenhouden onder het mom van kadanseren, waardoor ze met enige regelmaat gewoon ontplofte). Ik ben begonnen met longewerk en werk aan de hand. Eerst longe en pessoa, nadien aan de dubbele longe. Aan de hand voorzichtig richting schoudervoor en later schouderbinnenwaarts. Daarnaast werd er hard gewerkt aan het vertrouwen (later bleek dat ik de 7 games van Parelli met r deed best een geestige ontdekking).

Vorige week hebben we het er maar op gewaagd. Cappie op en ik zou gewoon opstappen alsof er niks aan de hand was. Pieterjan had Falco gezadeld en bleef in de bak voor morele steun. Ik opgestapt en rondstappen maar. Veel te snel, maar wel met een vrij ontspannen merrie. Koppie lekker laag. Een kwartiertje heeft het hooguit geduurd, maar wat was ik blij!

zaterdag was de tweede keer. Vooraf paard aan de dubbele longe gezet om dr even los te maken en om op overgangen te werken (gaat beter aan de grond). Ik heb graag dat Pj erbij blijft. Dan ben ik ook meer ontspannen, dus we kunnen enkel in het weekend rijden (hij maakt lange dagen). Ik wilde er een drafje bijnemen, kijken wat ze zou doen. In eerste instantie vertrok ze als een bezetene. Ze ging spontaan over in een galopje, maar wel een heel beheerst galopje, dus ik heb haar enkele voltes lang laten begaan en toen weer draf gevraagd. Dat knopje werkte dus nog In draf ging het nog steeds loeihard, maar ze begon beetje bij beetje te kauwen en zowaar een beetje te ontspannen. Weer met een heel blij gevoel afgestapt!

Gisteren zelfde verhaal, kwartiertje aan de enkele longe vooraf. Accent lag weer op overgangen. Opgestapt en 10 minuutjes rondgestapt. Ze versnelt soms, maar laat zich dan wel goed terugnemen. Ik vroeg een drafje. Na een tweetal rondjes ging ze weer gelijk galopperen. Mij goed, maar als je dan weer wil gaan draven, mag je van mij nog even doorgaan. Nadien op de andere hand een drafje en heb ik dr zelf even in galop gezet. Ging allemaal best lekker.

Het gaat allemaal nog veel te hard, maar da's onbalans. Ik ben wel heel blij. Ze heeft geen seconde gedacht aan steigeren omdat ik haar niet constant tegenhield, ze liet zich behoorlijk inbuigen en ze blijft in de drie gangen goed te controleren. Het voelde gisteren echt lekker! Voorlopig maken we grote figuren en veel overgangen. Daarnaast veel werk aan de hand, zodat ze lekker soepel wordt. Nadien gaan we verder versoepelen onder de man... Wie weet komt het toch ooit nog goed...

Ik hoop echt van harte voor jullie dat jullie op de goede weg zitten met haar.
Het vele werk eraan lijkt beloont te gaan worden.

Dat klinkt goed Machteld! Ik hoop ook dat jullie nu op de goede weg zitten en nog meer stapjes vooruit kunnen maken

Oh, dat klinkt fijn!
Knap dat je er zelf ontspannen op kunt zitten als ze zo met je wegspurt.

zo daar mag je zeker wel van op een roze wolk zitten hoor, wat fijn dat je nu weer wat met haar kan doen zonder dat ze je er op wat voor manier af wil hebben. Geniet jij maar lekker verder op je roze wolk

@Jowien: Echt spurten doet ze nauwelijks. Als ze dat doet, probeer ik haar gewoon rustig terug te nemen en meestal lukt dat ook vrij aardig. Ze loopt gewoon zeg maar wat over haar tempo heen, waarschijnlijk voor een groot deel ook omdat ze haar balans nog zoekt en ook omdat er toch nog wat stress in zit.

We gaan lekker door en werken ondertussen verder aan het vertrouwen, balans en souplesse, maar ik ben wel happy. Met luisteren naar je paard kom je soms een eind verder dan met foute instructie...