Deze kat heeft negen levens....
Geplaatst: vr 05 aug 2011, 07:08
Letterlijk en figuurlijk.
We zitten nog steeds in Alaska en hebben al heel wat meegemaakt, leuke maar ook behoorlijk gevaarlijke dingen.
Zondag zijn we op Kodiak Island beren wezen kijken, we moesten 50 min. vliegen om bij het meest afgelegen gedeelte van het eiland te komen waar een rivier is waar de zalmen inzwemmen om voort te planten en dan dood te gaan,
En waar zalm is zijn beren.
We moesten van het watervliegtuigje naar de rivier waar de beren zaten 1,5 km. lopen, over een paadje met hoge, dichte bosjes, de berenpoep lag overal dus oppassen was het.
Bijna bij de rivier vroeg de gids of er nog iemand naar de wc moest en natuurlijk was ik dat, dus ik loop een trapje op, hoor geluid links van me, kijk en zie niets, loop verder, hoor weer wat, kijk en zie weer niets, dus ik op de wc lekker piesen, kom ik buiten staan Jan en de gids naar me te kijken en Jan zegt doodleuk : niet schrikken maar er zit een beer naast je in de bosjes.
dritt 3 meter van me af, help dacht ik en loop me toch doodrustig de trap af en opgelucht ademhalend toen ik weer naast de gids stond, hij heeft de peperspray en ik kan alleen maar schieten met mijn camera
Dezelfde beer kwam die middag nog twee keer bij ons achterop sluipen.
Gister gingen we met een bus mee Denali park in, hadden we dat maar niet gedaan de rit zou 6,5 uur duren en was zo'n 65 mile lang, hadden we van tevoren geweten hoe de rit zou verlopen waren we niet ingestapt.
Na een Eland, Karibou en een Beer gezien te hebben gingen we met die oude rammelbus toch serieus de bergen in, dan moet je je indenken over onverharde wegen, slingerend een pas omhoog nauwelijks ruimte voor een bus om over te rijden notabene nergens vangrail, kom je ook nog een tegenliggende bus tegen, dritt denk je zijn die Amies gek of zo, ik was in paniek zat te kokhalzen en bijna te janken, midden in bearcountry, bovenop een pas stopte de bus voor de toeristen konden we lekker foto's maken van bovenop de pas
Ik had al tegen Jan gezegd ik moet uit die bus ze zijn echt gek, ik wandel de berg af en wacht op een bus terug, geloof me we zijn qua hoogtes heel wat gewend maar dit was niet verantwoord een gammele bus over een onverharde weg, slingerend omhoog de berg op zonder ook maar een vorm van vangrail.
Eenmaal bovenop de berg uit de bus ben ik naar de chauffeur gegaan en heb hem letterlijk gezegd dat ik terug de berg af ging lopen en een bus terug zou nemen, ik zei hem dat ik liever een Grizzlybeer tegenkom dan dat ik verder ging met die bus over nog 3 passen.
Jan dacht die is gek je gaat toch niet helemaal naar beneden lopen, ik zei ik wel, Jan wilde een bus terug naar beneden nemen ik zei ben je gek echt niet moet je zien waar die langs moet.
Dus wij naar beneden lopen in Bearcountry, stom, we hadden geen eens beerspray bij ons.
En onderweg naar beneden kruiste een overstekende Lynx ons pad, prachtige dieren om te zien en erg zeldzaam als je ze ziet.
Het was een prachtige wandeling naar beneden, van hoogtevrees heb ik geen last, maar om mijn leven in de handen van een buschauffeur te leggen nee dank je.
Eenmaal beneden de zoveelste bus aangehouden { de andere die we tegenkwamen waren allemaal vol } en deze had gelukkig nog plek voor ons, na toch nog een tocht van 5 uur waren we eindelijk weer in ons vertrouwde hotelkamertje
Trouwens iedereen die we vertelde dat we een Lynx hebben gezien waren stikjaloers.
Zo moest het kwijt hoor.
Foto's zet ik op PP dit verhaal was te lang om daar neer te zetten.
We zitten nog steeds in Alaska en hebben al heel wat meegemaakt, leuke maar ook behoorlijk gevaarlijke dingen.
Zondag zijn we op Kodiak Island beren wezen kijken, we moesten 50 min. vliegen om bij het meest afgelegen gedeelte van het eiland te komen waar een rivier is waar de zalmen inzwemmen om voort te planten en dan dood te gaan,
En waar zalm is zijn beren.
We moesten van het watervliegtuigje naar de rivier waar de beren zaten 1,5 km. lopen, over een paadje met hoge, dichte bosjes, de berenpoep lag overal dus oppassen was het.
Bijna bij de rivier vroeg de gids of er nog iemand naar de wc moest en natuurlijk was ik dat, dus ik loop een trapje op, hoor geluid links van me, kijk en zie niets, loop verder, hoor weer wat, kijk en zie weer niets, dus ik op de wc lekker piesen, kom ik buiten staan Jan en de gids naar me te kijken en Jan zegt doodleuk : niet schrikken maar er zit een beer naast je in de bosjes.
dritt 3 meter van me af, help dacht ik en loop me toch doodrustig de trap af en opgelucht ademhalend toen ik weer naast de gids stond, hij heeft de peperspray en ik kan alleen maar schieten met mijn camera
Dezelfde beer kwam die middag nog twee keer bij ons achterop sluipen.
Gister gingen we met een bus mee Denali park in, hadden we dat maar niet gedaan de rit zou 6,5 uur duren en was zo'n 65 mile lang, hadden we van tevoren geweten hoe de rit zou verlopen waren we niet ingestapt.
Na een Eland, Karibou en een Beer gezien te hebben gingen we met die oude rammelbus toch serieus de bergen in, dan moet je je indenken over onverharde wegen, slingerend een pas omhoog nauwelijks ruimte voor een bus om over te rijden notabene nergens vangrail, kom je ook nog een tegenliggende bus tegen, dritt denk je zijn die Amies gek of zo, ik was in paniek zat te kokhalzen en bijna te janken, midden in bearcountry, bovenop een pas stopte de bus voor de toeristen konden we lekker foto's maken van bovenop de pas
Ik had al tegen Jan gezegd ik moet uit die bus ze zijn echt gek, ik wandel de berg af en wacht op een bus terug, geloof me we zijn qua hoogtes heel wat gewend maar dit was niet verantwoord een gammele bus over een onverharde weg, slingerend omhoog de berg op zonder ook maar een vorm van vangrail.
Eenmaal bovenop de berg uit de bus ben ik naar de chauffeur gegaan en heb hem letterlijk gezegd dat ik terug de berg af ging lopen en een bus terug zou nemen, ik zei hem dat ik liever een Grizzlybeer tegenkom dan dat ik verder ging met die bus over nog 3 passen.
Jan dacht die is gek je gaat toch niet helemaal naar beneden lopen, ik zei ik wel, Jan wilde een bus terug naar beneden nemen ik zei ben je gek echt niet moet je zien waar die langs moet.
Dus wij naar beneden lopen in Bearcountry, stom, we hadden geen eens beerspray bij ons.
En onderweg naar beneden kruiste een overstekende Lynx ons pad, prachtige dieren om te zien en erg zeldzaam als je ze ziet.
Het was een prachtige wandeling naar beneden, van hoogtevrees heb ik geen last, maar om mijn leven in de handen van een buschauffeur te leggen nee dank je.
Eenmaal beneden de zoveelste bus aangehouden { de andere die we tegenkwamen waren allemaal vol } en deze had gelukkig nog plek voor ons, na toch nog een tocht van 5 uur waren we eindelijk weer in ons vertrouwde hotelkamertje
Trouwens iedereen die we vertelde dat we een Lynx hebben gezien waren stikjaloers.
Zo moest het kwijt hoor.
Foto's zet ik op PP dit verhaal was te lang om daar neer te zetten.