Nooit verwacht, maar altijd de hoop!
Geplaatst: do 28 jul 2011, 19:49
Mijn keuringsdagje...was een druk dagje. Ooh kan echt merken dat ik kantoormiep geworden ben, want verrek nu, de day after, van de spierpijn 
. Maar de dag begon met voeren en vervolgens de paarden vlekvrij maken. Vervolgens was het inladen en wegwezen. Op de keuring was het even rustig uitladen, maar toen de keuring eenmaal begon was het hek van de dam...Tatum en Hennie in de ene ring, gelukkig opgevangen door Anne en Daphne, terwijl ik in de andere ring Gritthe van Danielle overnam die al even enthousiast was geweest. (nog last van je blauwe oog Danielle? Hi wat zei Klaas er van?)
Gritthe snapte nog niet helemaal goed wat ze in die ring nu moest met mij en was wat huiverig. Stappen ging evenals draf wat gespannen en stokkerig. Ik was dan ook niet verbaasd dat we al snel achter de andere rubriekdeelneemster mochten aansluiten in de opstellen en toen viel het kwartje en begon Gritthe lekker flink, zoals een echt kind van haar ouders betaamd, te stappen waardoor ze al snel voorop mocht lopen en uiteindelijk opstellen met 37 punten. Ze had in eerste instantie wel een lager cijfer gekregen, omdat ze haar beweging niet liet zien, maar tijdens het rondstappen in volgorde maakte ze het goed. Gelukkig!
Daarna was het meteen al aan de tweejarigen om in de ring te verschijnen. Terwijl ik Gritthe weer overdeed aan Danielle om Flam snel te gaan halen zag ik Esther al met haar aankomen, die vertelde dat ze haar ook al even had ingestapt...Super!! In de ring was het lekker doorstappen en wat een verschil. Terwijl ze enthousiast om zich heen keek stapte ze lekker naast me mee. Tijdens het wachten voor het opstellen kwam Esther al snel Flam overnemen, zodat ik even achter Fjella aan kon rennen. Fjella was zoals Esther al zei een beetje lauw vergeleken met de keer dat we oefenden, dus ik mocht ook echt even aan de bak, beetje opjutten met uiteraard het verwachte respons (een wuppert) en daarna had ze de tweede versnelling lekker te pakken...weet niet meer precies wat Fjel kreeg voor bewegingen, volgens mij een 8...maar volgens mij zit daar op den duur ook zeker wel een 9 in...ze liet niet haar uiterste zien, maar hier konden we niet over klagen
Vervolgens terug naar Flam..opstellen, ging keurig...verbaas me er steeds toch weer stiekem over dat ze zó keurig doet wat ik van haar vraag, terwijl ik feitelijk niet zoveel (eh niets op verweiden of keertje aan de muur vaststaan vanwege knippen/bekappen na) nog met haar doe hier thuis.
In de draf zou Janna er even achteraan en dat is meteen ook te merken...madame wou wel voorwaarts (maar heerlijk dat ze daarin totaal niet dramt, echt behouden drang naar voren..hopelijk houdt ze dat straks onder het zadel ook zo icm haar attentheid) en dus kwam er ook, naar mijn idee, een prettig drafje uit.
De jury leek goedgestemd na deze presentatie en dus verliet ik met een vriendelijke bedankt weer richting de wachtrij. In de tussentijd eigenlijk mijn tijd staan verkletsen toen de opstelling alweer genoemd werd. Nr 19....waah IK...nr 17 HI Fjel..toen kon de glimlach al niet meer van mijn gezicht.
Toen Dhr. Michels daarna de briefjes ging uitdelen werd de glimlach vastgezet...was dat echt een 4 en een 0...heus? Snel kijken bij de buurvrouw, die had ook hoog, dat kon niet anders...oh wat zou Esther blij zijn en Janna was me net te snel af om Es nog even in spanning te houden tot van Bon het door de microfoon zou zeggen Haar dag kon ook niet meer stuk evenmin als de mijne.
Daarna ging de aandacht al snel naar de andere ring want ik hoor Hjalinde van Lisa Schurman, 35 punten...daar moest even voor gejuichd worden, weer eentje die haar dag niet meer stuk kon...van Bon legde nog even duidelijk uit waarom Hjala alleen op de keuring verscheen en toen was het heel even slikken, maar Lisa hield zich echt sterk op dat moment en ik bleef de grote glimlach ook op haar gezicht zien!
Hennie stond helaas als enalaatste opgesteld en haalde dan net een B maar ook dat mocht de pret niet drukken.
Na de ereronde heeft Mieke nog even wat foto's gemaakt op stand (verder heb ik voor het eerst sinds jaren ook echt geen enkele foto gemaakt met onze camera, helemaal bij in geschoten, dus hoop dat er anderen zijn die nog mooie plaatjes hebben van de keuring?!? Maar volgens mij is dat wel gelukt.).
Daarna de dames weer terug naar de trailer gebracht en eindelijk even bakkie koffie en veel gedronken, het was zo ontzettend warm gister, dus bleef maar drinken.
Ondertussen kwamen ook de ruinen al massaal in keuringstenue tevoorschijn. Na her en der even wat mensen gesproken te hebben naar Linda gegaan zodat ik nog even Basco kon aanvoelen voor het voorbrengen, maar dat had ik al snel gezien, die wist super wat er van hem verwacht werd. Aan Linda liet ik de taak (of opdracht) om hem naar wens aan te jagen, zij ziet notabene wat hij meer of minder moet doen en welke commando's hij vervolgens goed op reageert....ik loop wel
Eenmaal in de ring was het aanpoten, jeutje wat kan die Basco stappen, maarja...het is ook een paard...ik merkte ineens dat ik gewoon ben om over de manenkam naar de andere rondstappende paarden te kijken, maar bij Basco moest ik gewoon even springen om ook werkelijk iets te kunnen zien wat is dié groot zeg haha. Maar zo'n rots in de branding...die zal zich niet snel gek laten maken haha. Hij staat op zijn 'niet teveel doen'-stand te slapen, maar als je wat van hem vraagt dan doet ie het ook meteen. Tijdens het opstellen en rondstappen en draven deed ie het keurig en braaf, ik was zo rond met die stappen van hem. Voor Linda was het vervolgens spannend...wat zou hij krijgen? Al snel volgde ook hier het papiertje sneller dan de omroeper, maar weer verscheen er een glimlach van oor tot oor...weer een dag die niet stuk kon. Basco met 38 punten en dus Sterruin! Linda haar doel behaald, check! Vervolgens mochten we ook nog naar voren voor het reserve ruinenkampioen, nog een vastgeroeste glimlach. Tijdens de ereronde had Basco ineens de 'Whoehoe'knop toch te pakken en wilde hij wel even enthousiast zijn. Hoor Linda nog zeggen: Zoo...daar showde hij! En in Basco zijn geval moet je die momenten in gedachten koesteren hahaha...die neemt men Linda niet meer af.
Eachann was helaas het resultaat minder dan verwacht, maar..de reden was ook aanwijsbaar, dus tja, dan kun je er ook wel weer mee eens zijn. Die spettert volgend jaar gewoon weer als van ouds!!
Daarna zagen we nog vele goede merries voorbij komen in de ring, terwijl we met Fjella, Flam en later ook Eachann stonden te wachten naast de ring....op de foto voor het boekje, beetje grazen (alhoewel vooral Flam, Fjel moest er even over nadenken), beetje snuffelen en elkaars manen proberen te doen, een lintje goed leggen (alhoewel, volgens mij had Fjella een ander standpunt
), door kinderen geaaid worden die je vervolgens stalkt om aandacht en ondertussen de baasjes lekker aan de babbel met elkaar. Heerlijk...
Uiteindelijk was het dan zover...het dagkampioenschap...het was weer even wakker worden en rondstappen. Tuurlijk, van menig kant had ik wel de opmerking horen vliegen, maar dagkampioen ben je pas als het gezegd wordt door de juryleden. Dus net voor de uitslag gierde het wel even door me heen....zal het dus werkelijk zó voelen als iedereen het eigenlijk al weet behalve jezelf omdat je het niet durft te denken??? En ja hoor...reserve dagkampioenschap was voor voormalig dagkampioen Eke, zeker een geduchte tegenstander ook want dat is ook een mooie verschijning, en tja Svernadet mag er ook zéker zijn. Toen van Bon zijn uitspraak luidde: "De dagkampioen is eigenlijk geen verrassing meer aangezien er maar één vandaag is met 40 punten!", toen ging er wel even wat door me heen....WOUW! En het waren vooral de reacties van iedereen daarna die het geheel kracht bij zette, hartverwarmend!
Na nog een rondje rennen voor de foto met heuse luxe, twee opjagers, was het voor mij echt tijd om op adem te komen...ménn ik moet echt weer meer aan mijn conditie gaan doen. Ik had Sterre aangeboden met Flam mee te doen aan het best getoiletteerd en dat nam ze met twee handen aan. Vond ik ook erg leuk, want nu kon ik ook mijn eigen dame eens zien lopen tussen de rest. Geheel ook tegen deze verwachting in liep Sterre ineens voorop en bleef voorop...dat kon toch niet? Maar ook dat was heus het geval. Sterre en Flam haalden maar mooi even de kopplek bij deze rubriek, echt top!
Daarna dus ook helemaal in
stemming de dames en heer weer ingeladen, spullen ingepakt en moe, ruim voldaan en hartstikke verbrand richting huis gegaan.
Geloof dat ook vriendlief wel te spreken was over Flam dr resultaat, want hij heeft de bekers opzichtig op rij in het zicht hier in de kamer gezet
. Maar de dag begon met voeren en vervolgens de paarden vlekvrij maken. Vervolgens was het inladen en wegwezen. Op de keuring was het even rustig uitladen, maar toen de keuring eenmaal begon was het hek van de dam...Tatum en Hennie in de ene ring, gelukkig opgevangen door Anne en Daphne, terwijl ik in de andere ring Gritthe van Danielle overnam die al even enthousiast was geweest. (nog last van je blauwe oog Danielle? Hi wat zei Klaas er van?)Gritthe snapte nog niet helemaal goed wat ze in die ring nu moest met mij en was wat huiverig. Stappen ging evenals draf wat gespannen en stokkerig. Ik was dan ook niet verbaasd dat we al snel achter de andere rubriekdeelneemster mochten aansluiten in de opstellen en toen viel het kwartje en begon Gritthe lekker flink, zoals een echt kind van haar ouders betaamd, te stappen waardoor ze al snel voorop mocht lopen en uiteindelijk opstellen met 37 punten. Ze had in eerste instantie wel een lager cijfer gekregen, omdat ze haar beweging niet liet zien, maar tijdens het rondstappen in volgorde maakte ze het goed. Gelukkig!
Daarna was het meteen al aan de tweejarigen om in de ring te verschijnen. Terwijl ik Gritthe weer overdeed aan Danielle om Flam snel te gaan halen zag ik Esther al met haar aankomen, die vertelde dat ze haar ook al even had ingestapt...Super!! In de ring was het lekker doorstappen en wat een verschil. Terwijl ze enthousiast om zich heen keek stapte ze lekker naast me mee. Tijdens het wachten voor het opstellen kwam Esther al snel Flam overnemen, zodat ik even achter Fjella aan kon rennen. Fjella was zoals Esther al zei een beetje lauw vergeleken met de keer dat we oefenden, dus ik mocht ook echt even aan de bak, beetje opjutten met uiteraard het verwachte respons (een wuppert) en daarna had ze de tweede versnelling lekker te pakken...weet niet meer precies wat Fjel kreeg voor bewegingen, volgens mij een 8...maar volgens mij zit daar op den duur ook zeker wel een 9 in...ze liet niet haar uiterste zien, maar hier konden we niet over klagen
Vervolgens terug naar Flam..opstellen, ging keurig...verbaas me er steeds toch weer stiekem over dat ze zó keurig doet wat ik van haar vraag, terwijl ik feitelijk niet zoveel (eh niets op verweiden of keertje aan de muur vaststaan vanwege knippen/bekappen na) nog met haar doe hier thuis.In de draf zou Janna er even achteraan en dat is meteen ook te merken...madame wou wel voorwaarts (maar heerlijk dat ze daarin totaal niet dramt, echt behouden drang naar voren..hopelijk houdt ze dat straks onder het zadel ook zo icm haar attentheid) en dus kwam er ook, naar mijn idee, een prettig drafje uit.
De jury leek goedgestemd na deze presentatie en dus verliet ik met een vriendelijke bedankt weer richting de wachtrij. In de tussentijd eigenlijk mijn tijd staan verkletsen toen de opstelling alweer genoemd werd. Nr 19....waah IK...nr 17 HI Fjel..toen kon de glimlach al niet meer van mijn gezicht.
Toen Dhr. Michels daarna de briefjes ging uitdelen werd de glimlach vastgezet...was dat echt een 4 en een 0...heus? Snel kijken bij de buurvrouw, die had ook hoog, dat kon niet anders...oh wat zou Esther blij zijn en Janna was me net te snel af om Es nog even in spanning te houden tot van Bon het door de microfoon zou zeggen
Haar dag kon ook niet meer stuk evenmin als de mijne.Daarna ging de aandacht al snel naar de andere ring want ik hoor Hjalinde van Lisa Schurman, 35 punten...daar moest even voor gejuichd worden, weer eentje die haar dag niet meer stuk kon...van Bon legde nog even duidelijk uit waarom Hjala alleen op de keuring verscheen en toen was het heel even slikken, maar Lisa hield zich echt sterk op dat moment en ik bleef de grote glimlach ook op haar gezicht zien!
Hennie stond helaas als enalaatste opgesteld en haalde dan net een B maar ook dat mocht de pret niet drukken.
Na de ereronde heeft Mieke nog even wat foto's gemaakt op stand (verder heb ik voor het eerst sinds jaren ook echt geen enkele foto gemaakt met onze camera, helemaal bij in geschoten, dus hoop dat er anderen zijn die nog mooie plaatjes hebben van de keuring?!? Maar volgens mij is dat wel gelukt.).
Daarna de dames weer terug naar de trailer gebracht en eindelijk even bakkie koffie en veel gedronken, het was zo ontzettend warm gister, dus bleef maar drinken.
Ondertussen kwamen ook de ruinen al massaal in keuringstenue tevoorschijn. Na her en der even wat mensen gesproken te hebben naar Linda gegaan zodat ik nog even Basco kon aanvoelen voor het voorbrengen, maar dat had ik al snel gezien, die wist super wat er van hem verwacht werd. Aan Linda liet ik de taak (of opdracht) om hem naar wens aan te jagen, zij ziet notabene wat hij meer of minder moet doen en welke commando's hij vervolgens goed op reageert....ik loop wel
Eenmaal in de ring was het aanpoten, jeutje wat kan die Basco stappen, maarja...het is ook een paard...ik merkte ineens dat ik gewoon ben om over de manenkam naar de andere rondstappende paarden te kijken, maar bij Basco moest ik gewoon even springen om ook werkelijk iets te kunnen zien
wat is dié groot zeg haha. Maar zo'n rots in de branding...die zal zich niet snel gek laten maken haha. Hij staat op zijn 'niet teveel doen'-stand te slapen, maar als je wat van hem vraagt dan doet ie het ook meteen. Tijdens het opstellen en rondstappen en draven deed ie het keurig en braaf, ik was zo rond met die stappen van hem. Voor Linda was het vervolgens spannend...wat zou hij krijgen? Al snel volgde ook hier het papiertje sneller dan de omroeper, maar weer verscheen er een glimlach van oor tot oor...weer een dag die niet stuk kon. Basco met 38 punten en dus Sterruin! Linda haar doel behaald, check! Vervolgens mochten we ook nog naar voren voor het reserve ruinenkampioen, nog een vastgeroeste glimlach. Tijdens de ereronde had Basco ineens de 'Whoehoe'knop toch te pakken en wilde hij wel even enthousiast zijn. Hoor Linda nog zeggen: Zoo...daar showde hij! En in Basco zijn geval moet je die momenten in gedachten koesteren hahaha...die neemt men Linda niet meer af.Eachann was helaas het resultaat minder dan verwacht, maar..de reden was ook aanwijsbaar, dus tja, dan kun je er ook wel weer mee eens zijn. Die spettert volgend jaar gewoon weer als van ouds!!
Daarna zagen we nog vele goede merries voorbij komen in de ring, terwijl we met Fjella, Flam en later ook Eachann stonden te wachten naast de ring....op de foto voor het boekje, beetje grazen (alhoewel vooral Flam, Fjel moest er even over nadenken), beetje snuffelen en elkaars manen proberen te doen, een lintje goed leggen (alhoewel, volgens mij had Fjella een ander standpunt
), door kinderen geaaid worden die je vervolgens stalkt om aandacht en ondertussen de baasjes lekker aan de babbel met elkaar. Heerlijk...Uiteindelijk was het dan zover...het dagkampioenschap...het was weer even wakker worden en rondstappen. Tuurlijk, van menig kant had ik wel de opmerking horen vliegen, maar dagkampioen ben je pas als het gezegd wordt door de juryleden. Dus net voor de uitslag gierde het wel even door me heen....zal het dus werkelijk zó voelen als iedereen het eigenlijk al weet behalve jezelf omdat je het niet durft te denken??? En ja hoor...reserve dagkampioenschap was voor voormalig dagkampioen Eke, zeker een geduchte tegenstander ook want dat is ook een mooie verschijning, en tja Svernadet mag er ook zéker zijn. Toen van Bon zijn uitspraak luidde: "De dagkampioen is eigenlijk geen verrassing meer aangezien er maar één vandaag is met 40 punten!", toen ging er wel even wat door me heen....WOUW! En het waren vooral de reacties van iedereen daarna die het geheel kracht bij zette, hartverwarmend!
Na nog een rondje rennen voor de foto met heuse luxe, twee opjagers, was het voor mij echt tijd om op adem te komen...ménn ik moet echt weer meer aan mijn conditie gaan doen. Ik had Sterre aangeboden met Flam mee te doen aan het best getoiletteerd en dat nam ze met twee handen aan. Vond ik ook erg leuk, want nu kon ik ook mijn eigen dame eens zien lopen tussen de rest. Geheel ook tegen deze verwachting in liep Sterre ineens voorop en bleef voorop...dat kon toch niet? Maar ook dat was heus het geval. Sterre en Flam haalden maar mooi even de kopplek bij deze rubriek, echt top!
Daarna dus ook helemaal in
stemming de dames en heer weer ingeladen, spullen ingepakt en moe, ruim voldaan en hartstikke verbrand richting huis gegaan.Geloof dat ook vriendlief wel te spreken was over Flam dr resultaat, want hij heeft de bekers opzichtig op rij in het zicht hier in de kamer gezet
