mee ben, maar na al die jaren verzorgen, lief hebben en uiteindelijk ook 'in mijn bezit hebben', kreeg ik
vandaag eindelijk de papieren van Trix overhandigd.
De man waarvoor ik haar heb verzorgd dacht dat ik ze al had, maar dat was dus niet het geval. Nadat hij
3 jaar geleden zijn hele huis overhoop had gehaald op zoek naar dat ene gele papiertje, was hij zelf net
zo teleurgesteld als ik toen bleek dat hij het nergens kon vinden.
Helaas pindakaas, al had ik Trix zo ontzettend graag op mijn naam willen zetten, des te meer omdat dit
na 1990 niet meer was gedaan door meerdere eigenaren die de revue waren gepasseerd.
10 jaar geleden is Trix gechipt, maar er is nooit een paspoort bij aangevraagd. Ik was destijds 14 dus
wist toeten nog blazen van het reilen en zeilen in de paardenwereld. Omdat ik alles toch wel graag
geregeld wil hebben voor ze haar laatste adem uitblaast *en laten we hopen dat die tijd nog heel lang
op zich laat wachten*, ben ik aan het regelen geslagen.
Een aanvraag formulier opgevraagd bij het stamboek, en de veearts laten komen om de chip nog eens
na te laten lezen. Als een wonder kwam toen de manege-eigenaresse naar beneden stormen vanuit de
kantine, dat ze alsnog de papieren hadden gevonden na grondig zoekwerk. Hoe toevallig ook, net op het
moment dat ik er zelf ook weer mee bezig ben.
Alles komt dus op zijn pootjes terecht, en mijn lieve oma krijgt voor haar 30-ste verjaardag een heus paspoort
Finnea, v. Timor x Woudina v. Bjorkmann 
Vera 
