Weer een beetje de goede kant op!
Geplaatst: zo 31 okt 2010, 20:57
Na mijn topic in Zeg je zegje (http://www.fjordenwereld.nl/phpBB3/view ... 14&t=40919)over Dakota zn vreselijke acties kan ik zeggen dat we weer een beetje vooruit gaan,
lessen gaat goed, buitenritten heb ik de laatste weken samen met een stalgenootje gedaan en vandaag weer de stoute schoenen aangetrokken en weer alleen met hem op pad gegaan.
Ik was niet van plan gelijk de strijd aan te gaan inzake de slootkanten, dus ben de weg langs de brede sloot uitgewandeld met hem.
Hij heeft even geprobeerd tegen te spurtelen maar heb hem flink op zijn plaats gezet en ben daarna opgestegen, en mijn rit zoals ik die gepland had voortgezet zonder problemen.
Nu hebben we de laatste les (vorige week) een behoorlijk conflict gehad, waarbij ik echt
zo vreselijk boos ben geworden (zo boos dat iedereen met open mond zat te kijken) dat hij sinds dien niet meer zo ver gaat in zijn streken als voorheen.
Meneer dacht even de bak uit te gaan zonder dat ik het wilde. Toen ik heb terug de bak in wilde sturen ging hij dus weer in zn achteruit, staken etc.
Het regende die dag en hij wilde lekker gaan schuilen uit de wind naast de stallen.
Hij ging daar gewoon op rust staan met mij erop, hij had gewoon schijt aan wat ik wilde.
Toen hij mijn been daarna ook nog eens plette tussen hem en de stalwand ben ik helemaal uit mn naad gegaan, ik heb hem letterlijk vooruit geslagen en geschreeuwd en daar is hij zo van geschrokken dat hij in galop de bak in vloog.
Daarna nog een keer of 4 opnieuw geprobeerd maar meneer ging wel braaf de bak in.
Mijn ouders kwamen die dag naar mn les kijken en die hadden mij nog nooit zo boos gezien, nou dat zegt wel wat als je eigen ouders dat zeggen.
Mijn instructrice zei dat ik goed gehandeld had want hij speelt gewoon een machtspelletje, die hij deze keer niet gewonnen heeft.
Hoe dan ook, het heeft hem wel een beetje doorbroken want als ik hem
nu op zn plaats zet dan weet hij al gelijk dat hij niets meer moet flikken.
Maar vandaag was ik echt trots op hem, stapje voor stapje komen we steeds verder en dat moeten we hebben, vooruit, niet achteruit
lessen gaat goed, buitenritten heb ik de laatste weken samen met een stalgenootje gedaan en vandaag weer de stoute schoenen aangetrokken en weer alleen met hem op pad gegaan.
Ik was niet van plan gelijk de strijd aan te gaan inzake de slootkanten, dus ben de weg langs de brede sloot uitgewandeld met hem.
Hij heeft even geprobeerd tegen te spurtelen maar heb hem flink op zijn plaats gezet en ben daarna opgestegen, en mijn rit zoals ik die gepland had voortgezet zonder problemen.
Nu hebben we de laatste les (vorige week) een behoorlijk conflict gehad, waarbij ik echt
zo vreselijk boos ben geworden (zo boos dat iedereen met open mond zat te kijken) dat hij sinds dien niet meer zo ver gaat in zijn streken als voorheen.
Meneer dacht even de bak uit te gaan zonder dat ik het wilde. Toen ik heb terug de bak in wilde sturen ging hij dus weer in zn achteruit, staken etc.
Het regende die dag en hij wilde lekker gaan schuilen uit de wind naast de stallen.
Hij ging daar gewoon op rust staan met mij erop, hij had gewoon schijt aan wat ik wilde.
Toen hij mijn been daarna ook nog eens plette tussen hem en de stalwand ben ik helemaal uit mn naad gegaan, ik heb hem letterlijk vooruit geslagen en geschreeuwd en daar is hij zo van geschrokken dat hij in galop de bak in vloog.
Daarna nog een keer of 4 opnieuw geprobeerd maar meneer ging wel braaf de bak in.
Mijn ouders kwamen die dag naar mn les kijken en die hadden mij nog nooit zo boos gezien, nou dat zegt wel wat als je eigen ouders dat zeggen.
Mijn instructrice zei dat ik goed gehandeld had want hij speelt gewoon een machtspelletje, die hij deze keer niet gewonnen heeft.
Hoe dan ook, het heeft hem wel een beetje doorbroken want als ik hem
nu op zn plaats zet dan weet hij al gelijk dat hij niets meer moet flikken.
Maar vandaag was ik echt trots op hem, stapje voor stapje komen we steeds verder en dat moeten we hebben, vooruit, niet achteruit
