
Mijn eerste smid was geen fijne kerel. Hij besloeg met koud beslag... Op zich heb ik hier niets tegen hoor, maar ik had soms toch de indruk dat hij Falco's voeten naar het ijzer vormde i.p.v. omgekeerd. Daar heb ik dan weer wél problemen mee. Bijkomende reden om de man in kwestie buiten te bonjouren was dat hij iedere keer weer als Falco een pasje verkeerd zette, de praam op zijn lip zette. Hij greep steeds vaker en steeds sneller naar dat ding terug. Tja, dan bleef ie natuurlijk wél staan...
Numero twee was een smid uit de duizenden! Hij leverde erg net werk en was rustig MAAR correct met Falco (die soms toch echt wel kan etteren...). Ik nam het voor lief dat hij altijd uuuuuuren te laat kwam opdagen... Tot op het moment dat hij gewoon niet meer kwam opdagen... Ik hem opgebeld: had problemen zei die (zijn moeder was onverwachts komen te overlijden). Drie dagen later weer een afspraak en deze keer kwam hij wel.
Nadien is hij zich echter op een ongezonde manier op zijn werk beginnen storten: hij nam veel meer werk aan dan die aankon en focuste zich vooral op de sportstallen (waar hij er meerdere op een dag kon doen) en het gebeurde steeds vaker dat ik drie weken vooruit werd geschoven wanneer ik belde voor een afspraak. Tja, als je dan na een wachttijd van drie weken weer met een smid die niet komt opdagen te maken krijgt (en die dan vertelt dat je NOG 3 weken moet wachten, dus zes weken extra in totaal...), dan lukt het gewoon niet meer. Jammer, want het was een echte vakman!
De smid die ik nadien gevonden heb, is een erg lieve kerel. Zolang hij alleen maar moet bekappen, is er niets aan de hand. Ijzers onder een paard nagelen en al helemaal als het om correctief beslag gaat, gebeurt niet zo netjes... De laatste drie keer is hij zodanig de mist in gegaan, dat de smid op de pensionstal waar we 's zomers heen gaan met de handen in het haar zat... Hij heeft hemel en aarde moeten verzetten om de voeten van mijn beestjes weer enigzins goed te krijgen.
Helaas heeft die laatste een klantenbestand dat uit zijn voegen barst. Hij moet ook van erg ver komen om hier te raken (paarden staan weer thuis intussen). Hem als smid nemen is dus gewoon geen optie

Ik heb dus zowat half hysterisch naar de dierenarts gebeld met de vraag of zij geen smid kende waar ze tevreden van was. Zij gaf me een telefoonnummer en nu zit ik met een bang hartje af te wachten tot 14.00h... Het uur van de waarheid waarop smid numero vijf zich, als alles goed gaat, komt aandienen.
*zucht*, vijf smeden in 5 jaar tijd... Ben ik soms gewoon te veeleisend?
