leerzaam middagje
Geplaatst: wo 21 jul 2010, 15:30
laatst zag ik op bokt dit topic over Quantum touch staan http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=69&t=1321554
Het leek mij wel interessant om Wilrieke eens naar Vera te laten kijken, want ik heb in de loop der tijd steeds meer het vermoeden gekregen dat het eczeem van Vera meer van binnenuit komt, dan dat het van de mugjes is.
Vanmiddag was het zover en Wilrieke begon bij Vera eerst met haar hoofd, dat was op zich al heel bijzonder, want Vera laat zich niet gauw aan haar hoofd zitten. Tegenwoordig mag ik het wel, maar van vreemden moet ze op dat gebied niks hebben.
Ze gaf aan dat Vera heel sensibel is en eigenlijk "vraagt" om liefde en aandacht. Dat kan wel kloppen, want tegenwoordig is ze heel erg into knuffelen
Ze werkte van het hoofd richting de staart en Vera stond helemaal ontspannen, helemaal op rust en af en toe kreeg ik het idee dat ze elk moment in slaap kon vallen. Totdat Wilrieke in de buurt van de nieren kwam, ze werd gelijk weer alerter en ze gaf reactie. Even pauze ingelast en toen weer richting die nieren, maar toen begon ze echt te draaien en wilde ervoor weglopen. Wilrieke had onder haar handen ook al reactie gevoeld, dus eigenlijk werd mijn vermoeden bevestigd, ik had namelijk zelf al een vermoeden dat het weleens zo kon zijn dat Vera haar afvalstoffen niet goed kwijt kon.
Dus ik gooi er binnenkort maar eens een reinigingskuurtje tegenaan bij haar, eens kijken of ze daarvan opknapt.
Nou toen ze bij de heupen kwam, gaf Vera ook ietwat reactie, maar dat wijdt ik aan het feit dat ze bij de laatste smid in Maastricht gigantisch scheef op haar voeten is gezet en de huidige smid dat niet met 1 bekapping helemaal kon corrigeren. Dit zal nog even tijd nodig hebben.
Na Vera zijn we nog even de wei ingelopen naar Exel, waar eigenlijk niks uit kwam, die zit gewoon super in zijn velletje
En ach ze was er toch en ik zit momenteel ook even wat minder in mijn vel, dus maar gelijk even mij "onder handen" genomen.
Zo wat er toen gebeurde zeg, ze had haar handen op mijn schouders en naderhand even op mijn hoofd, ik voelde vanuit mijn buik een soort van vulkaan die naar boven kwam, heel veel onrust, maar ook emotionele pijn. Dat was volgens haar een hoop oud leed wat ik nog niet verwerkt heb.
Al met al een heel leerzaam en vooral ook heel gezellig middagje
Het leek mij wel interessant om Wilrieke eens naar Vera te laten kijken, want ik heb in de loop der tijd steeds meer het vermoeden gekregen dat het eczeem van Vera meer van binnenuit komt, dan dat het van de mugjes is.
Vanmiddag was het zover en Wilrieke begon bij Vera eerst met haar hoofd, dat was op zich al heel bijzonder, want Vera laat zich niet gauw aan haar hoofd zitten. Tegenwoordig mag ik het wel, maar van vreemden moet ze op dat gebied niks hebben.
Ze gaf aan dat Vera heel sensibel is en eigenlijk "vraagt" om liefde en aandacht. Dat kan wel kloppen, want tegenwoordig is ze heel erg into knuffelen

Ze werkte van het hoofd richting de staart en Vera stond helemaal ontspannen, helemaal op rust en af en toe kreeg ik het idee dat ze elk moment in slaap kon vallen. Totdat Wilrieke in de buurt van de nieren kwam, ze werd gelijk weer alerter en ze gaf reactie. Even pauze ingelast en toen weer richting die nieren, maar toen begon ze echt te draaien en wilde ervoor weglopen. Wilrieke had onder haar handen ook al reactie gevoeld, dus eigenlijk werd mijn vermoeden bevestigd, ik had namelijk zelf al een vermoeden dat het weleens zo kon zijn dat Vera haar afvalstoffen niet goed kwijt kon.
Dus ik gooi er binnenkort maar eens een reinigingskuurtje tegenaan bij haar, eens kijken of ze daarvan opknapt.
Nou toen ze bij de heupen kwam, gaf Vera ook ietwat reactie, maar dat wijdt ik aan het feit dat ze bij de laatste smid in Maastricht gigantisch scheef op haar voeten is gezet en de huidige smid dat niet met 1 bekapping helemaal kon corrigeren. Dit zal nog even tijd nodig hebben.
Na Vera zijn we nog even de wei ingelopen naar Exel, waar eigenlijk niks uit kwam, die zit gewoon super in zijn velletje

En ach ze was er toch en ik zit momenteel ook even wat minder in mijn vel, dus maar gelijk even mij "onder handen" genomen.
Zo wat er toen gebeurde zeg, ze had haar handen op mijn schouders en naderhand even op mijn hoofd, ik voelde vanuit mijn buik een soort van vulkaan die naar boven kwam, heel veel onrust, maar ook emotionele pijn. Dat was volgens haar een hoop oud leed wat ik nog niet verwerkt heb.

Al met al een heel leerzaam en vooral ook heel gezellig middagje
