Paard onder de giertank..
Geplaatst: wo 16 jun 2010, 10:24
Ja, jullie lezen het goed; mijn paard is met een stukje van zijn kont onder de wielen van een giertank-trekker gekomen..en ik kan je garanderen dat het megawielen zijn!
Het ging als volgt:
Ik had Ruun opgehaald uit de wei en op het stuk van de bak naar de poetsplaats kwam ik de giertank van voren tegen; hij reed gewoon associaal door, terwijl ik nauwelijks ruimte met Ruun had om te lopen en Ruun vond het best eng, maar bleef gelukkig bij me. (hij vond vroeger trekkers e.d. eng).
Eenmaal gepoetst, opgezadeld en al ging ik weer naar de bak. En ja hoor; kwam ik hem weer tegen, dit keer 3 meter VOOR de bakrand; ik denk hij wacht wel even, dus niet!
Ik kon niet verder lopen, want het werd alleen maar smaller tussen de bakrand en giertank. Doordat ik stilstond kreeg Ruun het idee dat hij werd ingesloten en als reactie daarop ging hij achteruit, met als gevolg dat hij schuin met zijn kont tegen het wiel van de trekker aankwam en half ging zitten door de kracht van de wiel die een stuk op hem kwam!
Arm beesie..ik schrok me te pleuris! Wat een gladiool! Gelukkig stopte hij direct, maar zei vervolgens tegen mij; ik reed nog extra rustig en hij schrok de 1e keer ook niet; ik zo 'hij schrok wel, maar bleef rustig en het is en blijft een dier! 9 van de 10 keer schrikt mijn paard niet, maar je zult net hebben dat hij die ene keer wel schrikt, wat nu dus zo was! Hij zo 'volgens mij mankeert hem niks'
ik zo ' nou dat weet ik zo nog niet' ik Ruun in de bak genomen, hij had fikse grote schaafwonden op zijn achterbenen en liep een beetje stijf (nogal logisch)! Ik heb toen expres maar even een tijdje hem laten stappen (was bezig met grondwerk, dus kon dat prima combineren) en bracht hem weer terug naar de poetsplaats, toen moesten we weer langs de giertank; dit keer stond hij stil (want die man was even weg) en Ruun liep er gelukkig normaal voorbij.
Vervolgens heb ik daarna de benen afgespoten en al...toen zag ik ook dat er een grote hap uit zijn staart was
gelukkig niet vanaf de staartwortel, maar toch!
Al met al was ik behoorlijk geschrokken en heb ik dit verteld aan de eigenaresse van het pensionstal en medestalgenoten. De eigenaresse (Gea) heeft hem toen flink op zijn nummer gezet en hij was achteraf best geschrokken (maar goed ook!) voortaan moet hij altijd wachten als hij paarden tegenkomt.
Mocht Ruun toch nog ergens last van krijgen, dan gaan de rekeningen naar hem.
Morgen ga ik er weer heen en heb ik les. Ik laat dan mijn rijinstructrice maar naar hem kijken, want zij heeft ook een beetje verstand van vastzitten van spieren e.d.
Ik moest dit even met jullie delen. Hopelijk hebben jullie nooit zoiets naars meegemaakt en gaat dat nooit gebeuren! Ik baal er alleen behoorlijk van dat die boer alleen op deze manier beseft dat hij de volgende keren stil moest staan als hij paarden tegenkomt...als hij dat eerder had beseft was er niks aan de hand.

Het ging als volgt:
Ik had Ruun opgehaald uit de wei en op het stuk van de bak naar de poetsplaats kwam ik de giertank van voren tegen; hij reed gewoon associaal door, terwijl ik nauwelijks ruimte met Ruun had om te lopen en Ruun vond het best eng, maar bleef gelukkig bij me. (hij vond vroeger trekkers e.d. eng).
Eenmaal gepoetst, opgezadeld en al ging ik weer naar de bak. En ja hoor; kwam ik hem weer tegen, dit keer 3 meter VOOR de bakrand; ik denk hij wacht wel even, dus niet!
Ik kon niet verder lopen, want het werd alleen maar smaller tussen de bakrand en giertank. Doordat ik stilstond kreeg Ruun het idee dat hij werd ingesloten en als reactie daarop ging hij achteruit, met als gevolg dat hij schuin met zijn kont tegen het wiel van de trekker aankwam en half ging zitten door de kracht van de wiel die een stuk op hem kwam!

ik zo ' nou dat weet ik zo nog niet' ik Ruun in de bak genomen, hij had fikse grote schaafwonden op zijn achterbenen en liep een beetje stijf (nogal logisch)! Ik heb toen expres maar even een tijdje hem laten stappen (was bezig met grondwerk, dus kon dat prima combineren) en bracht hem weer terug naar de poetsplaats, toen moesten we weer langs de giertank; dit keer stond hij stil (want die man was even weg) en Ruun liep er gelukkig normaal voorbij.
Vervolgens heb ik daarna de benen afgespoten en al...toen zag ik ook dat er een grote hap uit zijn staart was

Al met al was ik behoorlijk geschrokken en heb ik dit verteld aan de eigenaresse van het pensionstal en medestalgenoten. De eigenaresse (Gea) heeft hem toen flink op zijn nummer gezet en hij was achteraf best geschrokken (maar goed ook!) voortaan moet hij altijd wachten als hij paarden tegenkomt.
Mocht Ruun toch nog ergens last van krijgen, dan gaan de rekeningen naar hem.
Morgen ga ik er weer heen en heb ik les. Ik laat dan mijn rijinstructrice maar naar hem kijken, want zij heeft ook een beetje verstand van vastzitten van spieren e.d.
Ik moest dit even met jullie delen. Hopelijk hebben jullie nooit zoiets naars meegemaakt en gaat dat nooit gebeuren! Ik baal er alleen behoorlijk van dat die boer alleen op deze manier beseft dat hij de volgende keren stil moest staan als hij paarden tegenkomt...als hij dat eerder had beseft was er niks aan de hand.