Zanouk update-je
Geplaatst: wo 26 mei 2010, 06:39
Na wéér een vrij lange vakantie voor Zanouk, ze hoestte wat ademde niet altijd even fijn en had een snotneus, is Zanouk nu sinds 2.5 week éindelijk éindelijk echt weer aan het werk, met haar nieuwe zadel. Het lijkt wel of de afgelopen 2 jaar Zanouk rijden aldoor in stukjes verloopt...ik een winter 'ziek' een zomer vol met veel te veel schrikken dus naar Balingehof, een najaar zonder fatsoenlijk zadel, een winter met teveel ijs en een toen ponylief 4 weken ziek, maar nu lijkt het toch echt weer goed te gaan 'al 2.5 week' maar goed wat ponylief in 2.5 week dan toch weer allemaal doet en kan...
Na eerst een week het gevoel te hebben gehad van 'hoe bestáát het dat ik met deze pony ooit M ben gestart' gelukkig weer een lesje... toen bleek mijn vraagstelling wat anders te moeten zijn. 'hoe bestáát het dat ik ooit M heb gestart'
Nou ja, dat is misschien wat overdreven, maar om nou te vergeten dat het bij Zanouk (en álle andere paarden) toch wel de bedoeling is dat ze eerst op eigen benen lopen het hun neus eruit voordat je voor begint te frunniken... 
Nou ja, gelukkig vergeeft (vergeet?) Zanouk snel dus kon ik week 2 weer wat verantwoorder aan het werk.
En de afgelopen halve week bood ze zelf weer hele fijne stukjes oprichting en verzameling aan.. dus tussendoor af en toe eens wat oefeningetjes gevraagd.
Gisteravond was dus clubles. Nou ja les.. met z'n zessen in een 20 40 bak door elkaar rijden van nog geen B niveau tm M2 doe je meer voor de gezelligheid geloof ik. (En om voor je uit te blijven kijken, pro-actief te rijden... nieuwkomers in de les worden al voor mij gewaarschuwd
).Maar wat liep gister fijn... stap-galop-stap zonder spanning, oh wat is dat heerlijk
En dan die volle concentratie en daaruit volgende verwarring; een pony die, wanneer ik even 'wiebel' een huppel maakt omdat ze denkt dat ze in galop moet aanspringen (leer ik ook een hoop van ), haar kont naar binnen gooit als ik toch wat scheef zit, en we 'dan-wel-travers-zullen-gaan-doen' en een pony die het heerlijk vindt om zich tijdens de verzameling stééds groter te maken om zich vervolgens dood te schrikken van wat dan ook. Met als gevolg dat ik eergister voor het eerst vóór het zadel zat in plaats van erin. Godzijdank is ze niet meer zo hysterisch om na het schrikken ook nog even een stukje aan de kletter te gaan, want dan was ik vermoedelijk ergens anders dan vóór het zadel beland. En als dat 'groot' maken hanteerbaar blijft, zit het eigenlijk wel erg fijn en vertoond de non-fjord-paardrij-juf zelfs een tikkeltje lyrisch gedrag.
Vandaag maar weer eens een buitenritje... want zelfs die gaan stiekem steeds beter, zij het in een wat 'aangepaste' versie dan ik op Tasja zou doen
Na eerst een week het gevoel te hebben gehad van 'hoe bestáát het dat ik met deze pony ooit M ben gestart' gelukkig weer een lesje... toen bleek mijn vraagstelling wat anders te moeten zijn. 'hoe bestáát het dat ik ooit M heb gestart'
Nou ja, dat is misschien wat overdreven, maar om nou te vergeten dat het bij Zanouk (en álle andere paarden) toch wel de bedoeling is dat ze eerst op eigen benen lopen het hun neus eruit voordat je voor begint te frunniken... Nou ja, gelukkig vergeeft (vergeet?) Zanouk snel dus kon ik week 2 weer wat verantwoorder aan het werk.
En de afgelopen halve week bood ze zelf weer hele fijne stukjes oprichting en verzameling aan.. dus tussendoor af en toe eens wat oefeningetjes gevraagd.
Gisteravond was dus clubles. Nou ja les.. met z'n zessen in een 20 40 bak door elkaar rijden van nog geen B niveau tm M2 doe je meer voor de gezelligheid geloof ik. (En om voor je uit te blijven kijken, pro-actief te rijden... nieuwkomers in de les worden al voor mij gewaarschuwd
).Maar wat liep gister fijn... stap-galop-stap zonder spanning, oh wat is dat heerlijk En dan die volle concentratie en daaruit volgende verwarring; een pony die, wanneer ik even 'wiebel' een huppel maakt omdat ze denkt dat ze in galop moet aanspringen (leer ik ook een hoop van
), haar kont naar binnen gooit als ik toch wat scheef zit, en we 'dan-wel-travers-zullen-gaan-doen' en een pony die het heerlijk vindt om zich tijdens de verzameling stééds groter te maken om zich vervolgens dood te schrikken van wat dan ook. Met als gevolg dat ik eergister voor het eerst vóór het zadel zat in plaats van erin. Godzijdank is ze niet meer zo hysterisch om na het schrikken ook nog even een stukje aan de kletter te gaan, want dan was ik vermoedelijk ergens anders dan vóór het zadel beland. En als dat 'groot' maken hanteerbaar blijft, zit het eigenlijk wel erg fijn en vertoond de non-fjord-paardrij-juf zelfs een tikkeltje lyrisch gedrag.Vandaag maar weer eens een buitenritje... want zelfs die gaan stiekem steeds beter, zij het in een wat 'aangepaste' versie dan ik op Tasja zou doen
