Ik ook vliegles gehad....
Geplaatst: vr 14 mei 2010, 15:26
... en ben tot de conclusie gekomen dat t toch niets voor mij is 
Gisteren heerlijk met nog twee vriendinnen met hun paarden (fjord en haflinger) op pad gegaan voor een lange rit.
Onderweg al de nodige obstakels tegen gekomen die nieuw voor Castor waren.
Sowieso nieuwe route, greppeltje waar hij doorheen moest, langs diverse vreemde voorwerpen, te laag viaduct (zijn we terug ook maar niet meer door gegaan).
Na ongeveer een uurtje kwamen we bij een wei waar nog 2 meiden aansloten bij ons clubje.
Vandaar verder gereden richting het strandje in de buurt.
Over een lange (voetgangers/fietsers) houten brug, weer onder een viaduct maar nu één onder een grote weg door waar je de auto's overheen hoorde razen, over een hoge asvaltdijk steil naar beneden richting strandje....
En dan daar: water!
Castor ging in het begin wel even met de anderen mee het water in, maar het is niet zo'n waterrat. Hij had er dus al snel genoeg van.
Nou prima, het hoefde van mij ook niet perse.
We waren ongeveer een half uur op het strand, beetje heen en weer crossen, af en toe pootje baden en een beetje rond stappen.
De anderen gingen weer even het water in en ik bleef langs de waterlijn stappen.
Opeens uit het niets was hij daar: 1 grote bok!
Tja daar had ik nou net niet op gerekend en daar ging ik... Ik viel niet hard want het ging net allemaal wat knullig. Het vervelende was dat Castor van mijn onbalans en val schrok en weg sprong.. Daarbij zette hij even lekker af op mijn been..!
Paard liep gelukkig niet ver weg en werd snel door een ander weer gevangen. Ik kon echt even niet overeind komen van de pijn, maar voelde wel dat er niets gebroken was ofzo.
Het was opkomend water en het water kwam te snel te dichtbij. Ik overeind gekrabbeld en richting een droge plek gestrompeld.
Ik ben daar gaan zitten en wat onderuit gaan hangen want ik voelde het al aankomen. Kon het nog net zeggen tegen mijn vriendin en daar ging ik...
Na een paar tellen kwam ik weer bij en na even rustig liggen en zitten ging het wel weer.
Ik ben daarna gaan staan en even gevoeld hoe dat was.
Voelde erg pijnlijk, maar wilde m'n paardje echt niet achter laten. Dus hup er weer op!
We waren toch al van plan om weer richting huis te gaan dus dat kwam mooi uit.
Het rijden ging best goed, kon alleen niet meer aansporen. Maar dat hoefde ook niet. Castor loopt prima vanzelf
Dat was nog een rit van 1,5 uur met een zeer been... Maar al met al ging het nog best.
Ik denk dat alle indrukken opeens gewoon teveel voor hem werden. Toen hij dacht dat ik hem het water weer in zou sturen was hij er gewoon klaar mee.
Gek dier. Hij hoefde helemaal het water niet meer in.
Hij had nog niet eerder gebokt en je verwacht het niet hè..
Terugweg over die houten brug wilde hij ook echt niet meer. Hij was er 4 passen op en ging er achteruit weer af. Toen ben ik maar afgestapt en zijn we samen over de brug gelopen. Het was nog wel spannend maar hij ging weer lief met me mee.
Een hoop obstakels overwonnen en veel nieuwe indrukken gehad.
Op dat ene 'dingetje' na was het een super rit!
Nu overal spierpijn (tja ben ook geen 20 meer
) en op mijn been een ei, een schram en een beginnende joekel van een blauwe plek!
Mijn broer trouwt over 2 weken en ik zat nog te twijfelen of ik wel of geen legging onder mijn jurkje aan zou doen... Eeeeh doe nu maar wel een legging aan
Er zijn wel hele gave foto's gemaakt tijdens de rit. Deze plaats ik voor de liefhebbers in PP.
Gisteren heerlijk met nog twee vriendinnen met hun paarden (fjord en haflinger) op pad gegaan voor een lange rit.
Onderweg al de nodige obstakels tegen gekomen die nieuw voor Castor waren.
Sowieso nieuwe route, greppeltje waar hij doorheen moest, langs diverse vreemde voorwerpen, te laag viaduct (zijn we terug ook maar niet meer door gegaan).
Na ongeveer een uurtje kwamen we bij een wei waar nog 2 meiden aansloten bij ons clubje.
Vandaar verder gereden richting het strandje in de buurt.
Over een lange (voetgangers/fietsers) houten brug, weer onder een viaduct maar nu één onder een grote weg door waar je de auto's overheen hoorde razen, over een hoge asvaltdijk steil naar beneden richting strandje....
En dan daar: water!
Castor ging in het begin wel even met de anderen mee het water in, maar het is niet zo'n waterrat. Hij had er dus al snel genoeg van.
Nou prima, het hoefde van mij ook niet perse.
We waren ongeveer een half uur op het strand, beetje heen en weer crossen, af en toe pootje baden en een beetje rond stappen.
De anderen gingen weer even het water in en ik bleef langs de waterlijn stappen.
Opeens uit het niets was hij daar: 1 grote bok!
Tja daar had ik nou net niet op gerekend en daar ging ik... Ik viel niet hard want het ging net allemaal wat knullig. Het vervelende was dat Castor van mijn onbalans en val schrok en weg sprong.. Daarbij zette hij even lekker af op mijn been..!
Paard liep gelukkig niet ver weg en werd snel door een ander weer gevangen. Ik kon echt even niet overeind komen van de pijn, maar voelde wel dat er niets gebroken was ofzo.
Het was opkomend water en het water kwam te snel te dichtbij. Ik overeind gekrabbeld en richting een droge plek gestrompeld.
Ik ben daar gaan zitten en wat onderuit gaan hangen want ik voelde het al aankomen. Kon het nog net zeggen tegen mijn vriendin en daar ging ik...
Na een paar tellen kwam ik weer bij en na even rustig liggen en zitten ging het wel weer.
Ik ben daarna gaan staan en even gevoeld hoe dat was.
Voelde erg pijnlijk, maar wilde m'n paardje echt niet achter laten. Dus hup er weer op!
We waren toch al van plan om weer richting huis te gaan dus dat kwam mooi uit.
Het rijden ging best goed, kon alleen niet meer aansporen. Maar dat hoefde ook niet. Castor loopt prima vanzelf
Dat was nog een rit van 1,5 uur met een zeer been... Maar al met al ging het nog best.
Ik denk dat alle indrukken opeens gewoon teveel voor hem werden. Toen hij dacht dat ik hem het water weer in zou sturen was hij er gewoon klaar mee.
Gek dier. Hij hoefde helemaal het water niet meer in.
Hij had nog niet eerder gebokt en je verwacht het niet hè..
Terugweg over die houten brug wilde hij ook echt niet meer. Hij was er 4 passen op en ging er achteruit weer af. Toen ben ik maar afgestapt en zijn we samen over de brug gelopen. Het was nog wel spannend maar hij ging weer lief met me mee.
Een hoop obstakels overwonnen en veel nieuwe indrukken gehad.
Op dat ene 'dingetje' na was het een super rit!
Nu overal spierpijn (tja ben ook geen 20 meer
) en op mijn been een ei, een schram en een beginnende joekel van een blauwe plek!Mijn broer trouwt over 2 weken en ik zat nog te twijfelen of ik wel of geen legging onder mijn jurkje aan zou doen... Eeeeh doe nu maar wel een legging aan
Er zijn wel hele gave foto's gemaakt tijdens de rit. Deze plaats ik voor de liefhebbers in PP.
