.Zondag
Nadat we thuis alles ingepakt hadden dacht ik op weg te gaan. Dacht ja.. Na nog even een routine check van de trailer bleek 1 van de banden wel erg los te zitten. Sh*t. Vaders de trailer weer mee terug en ik ondertussen contact opgenomen met het Balingehof dat we er weleens later konden zijn.
Uiteindelijk viel het allemaal mee met de trailer en konden we na een kwartier alsnog gaan.
Paard ophalen en rijden maar. 1 uur en 35 minuten gaf TomTom aan bij een gangetje van 80 km. Prima, dat is nog wel te overzien
. Bij Steenwijk begon hij echter. Neem afslag 5 en sla aan het einde van de weg etc...Ik eigenwijs, want de kortste route over binnenwegen was bij afslag 8 eraf dus dat heb ik ook aangehouden. Na afslag 7 begin ik echter te twijfelen of dat wel zo'n strak plan was. Zondagmiddag 16.00 uur stuit ik, jawel op een file.
Na *eindelijk* afslag 8 te hebben bereikt sla ik rechtsaf richting Oldeberkoop. Ik zou een rotonde tegen moeten komen... Die kwam maar niet dus ik ben weer op de TomTom gaan rijden. Deze meneer stuurde mij rechtsaf. Na de eerdere pech kwam ik nu het dieptepunt tegen. In een dikke 10 km ben ik zeker 20 drempels tegen gekomen
.Na ruim 2 uur waren we dan toch op de plaats van bestemming. Nina in een box geparkeerd, spullen netjes opgeborgen en doorgegaan naar mijn huisje in Boijl, 4 km verderop. Nadat ik mezelf geïnstalleerd had ben ik ’s avonds nog weer even terug gegaan om even te zien hoe Nina zich hield. Die deed het prima, al vond ze haar 2 jarige buurman stukken aardiger dan haar zure (maar ohz geweldige) buurvrouw.
Maandag 1e les
Maandagochtend zijn we rond 10 uur begonnen met de eerste les. Opzadelen en gaan zou je denken, maar nee, zo is daar de werkwijze niet (jippie!). John zou mij deze week begeleiden en hij keek Nina eerst na op lichamelijke problemen. Nina is vrij scheef door een eerdere blessure (maar dat was geen nieuws) en ze is wat traag en ongevoelig in haar achterhand. De reflexen daar zijn weinig zichtbaar.
Vervolgens het harnachment nagekeken. Dat was even slikken, want Nina’s zadel (13 maanden oud en slechts 6 maanden echt mee gereden) lag voor geen meter. Het lag niet stabiel maar kon met wat licht duwen en trekken zo van de ene kant naar de andere geschoven worden. Het linkerkussen had een totaal andere drukverdeling ten opzichte van het rechter. Conclusie, niet meer mee rijden, leen mijn zadel maar.
Ik heb de zadelmaker al eerder terug laten komen omdat Nina wat draaide en de oren wat naar achter legde als ik met het zadel aan kwam, maar volgens haar lag het zadel goed. Achteraf bekeken was dat dus toen ook al niet het geval.
Verder naar het hoofdstel en daar mankeerde niet zoveel aan. Het bit mag voor het mooi nog iets hoger hangen, maar qua werking is het prima.
Daarna zijn we aan de longe verder gegaan. Daar liep ze op zich niet verkeerd. Opvallend was wel dat ze haar linkerachterbeen veel verder naar voren kon plaatsen dan het rechter. Hierna hebben we het filmpje bekeken wat ik thuis gemaakt heb. Nina kennende was de kans groot dat ze haar gedrag op locatie juist niet zou laten zien. Vanuit het filmpje werden al een aantal dingen duidelijk: Ik reageer tegengesteld. Op het moment dat Nina naar rechts kijkt probeer ik haar hoofd weer vooruit te krijgen door aan de linkerteugel te trekken terwijl ik rechts vasthoud. Ik moet juist andersom handelen, dus links loslaten en daar been geven terwijl ik de rechterhand op dezelfde plek wat omhoog breng.
Vervolgens opgezadeld (eerst met mijn eigen zadel) en wat rondgereden. Daar kwamen de knelpunten pas goed aan het licht. Allereerst had ik mijn beugelriemen tussendoor wel een keertje na mogen kijken. Deze scheelden inmiddels 1 gat waardoor ik die scheefheid ging compenseren met mijn lijf. Ik heb veel te veel spierspanning in mijn benen, mijn beugels waren (op advies van mijn instructrice) een stuk korter gemaakt. Deze gingen van het 4e gaatje naar het 6e en 7e . Dat zat voor mij een stuk beter al zat het nog steeds niet goed. Op de een of andere manier kon ik niet stevig in het zadel zitten. Dit was mij thuis ook al wel opgevallen. Hoewel het zadel super zit qua zachtheid, zat ik op Zhellies Thorowgood veel stabieler.
Ondertussen was er nog een punt duidelijk geworden. Als ik iets van Nina wilde (m.n. langzamer) bouwde ik de druk op de teugels heel langzaam op. Uiteindelijk werd de druk zo groot dat het een trekspelletje werd. Logisch natuurlijk, maar waarom zagen de instructrices die ik heb gehad dat niet?
Na het analyseren ruilde ik mijn zadel in voor dat van John. Dit was een Kieffer dressuurzadel van 20 jaar oud met een veel smallere boom (richting 32 cm oid) dan mijn Massimo (38 cm). Hoewel deze wel behoorlijk smal was voor Nina lag het toch stukken beter dan mijn Massimo. Ik hoede deze niet eens aan te singelen. Iets aan laten sluiten was voldoende. Daar ben ik vervolgens mee gaan rijden en het viel direct op dat ik veel meer in balans zat, Nina’s rechter achterbeen beter meekwam en dat mijn knieën nu wel netjes aansloten.
Verder moest ik de teugels gewoon veel losser laten. Daarnaast moet ik dus erg oppassen dat druk geven niet uitmond in trekken. Kwestie van de teugels slechts optillen en mijn hand sluiten. Alleen vasthouden, niet trekken.
maandag 2e les
Deze middag zijn we bezig gegaan met de dubbele longe. Ook hier maakte ik de fout van tegengesteld werken. De binnenteugel moet losjes hangen terwijl je met je buitenteugel werkt. Aandachtspunt hierbij is de relatief kleine cirkel. Op de kleine cirkel hou ik meer controle dan op een grote volte.
Leuke bijkomstigheid: Nina werd spontaan steilhengstig en liep de rest van de week voor al het manvolk (drie kwart van de hele bezetting) in de stallen te paraderen. Haar binnen en buiten zetten was dan op sommige momenten wel een uitdaging aangezien zij in de buitenbak mocht maar daarvoor wel eerst tussen 10 paddocks (5 aan iedere kant) met hengsten door moest lopen.
Dinsdag 3e les
Gisteren had John gezegd dat we gingen oefenen met touwtjes. Prima, ik zal Nina klaarzetten. Dat bleek dan weer net niet de bedoeling te zijn. Nina mocht toekijken hoe ik in die touwtjes gehangen werd
.Was gewoon een leadrope waar ik met beide handen het midden van vast moest houden als zijnde bit. John zou sturen. Eerst op de manier zoals ik Nina stuurde. Heel verhelderend, want ik kon met dat stuur helemaal de kant niet op waar John me heen wilde hebben. Gevolg, ik ging schuin lopen. Vervolgens heeft hij op zijn manier gestuurd waardoor ik (zelfs met de ogen dicht) met heel lichte druk toch de richting kon volgen.
Hierna mocht ik het principe aan de dubbele longe met Nina toepassen. John is daarna nog met haar aan de lange lijnen een stukje naar buiten gegaan en daar maakte ze zich sterk en ging schuin lopen. Door het afstemmen van de juiste hoeveelheid druk en voldoende los te laten ging het vervolgens wel goed.
Dinsdag 4e les
Om het verschil te voelen mocht ik met 1 van hun hengsten aan de dubbele longe werken. Het verschil was heel duidelijk, maar desondanks ging ik weer dezelfde fout in en gaf niet mee op de buitenteugel waardoor het paard weer harder werd.
Na een tijdje heeft John het over genomen en heb ik ondertussen Nina gezadeld. Vandaag kwam er weer iets aan het licht. Ik gebruik namelijk de verkeerde spieren waardoor ik mijn been niet voldoende lang kan maken. Ook kan ik niet op de bal van mijn voet staan/steunen doordat ik mijn enkel al een hele tijd naar buiten kantel ipv naar binnen.
Met het rijden zijn we heel basic begonnen. Eerst het sturen op de juiste manier weer onder de knie krijgen door om pionnen heen te rijden. Daarna zijn we bezig gegaan met het stoppen op de juiste manier. Doordat ik de druk heel traag opbouwde was er na verloop van tijd steeds meer druk nodig dus dat schoot niet erg op.
Woensdag 5e les
Deze les hebben we besteed aan een gezamenlijke dressuurles. Zelfs de rechtergalop ging fluitend terwijl we thuis de laatste tijd eindigden in een minimale cirkel en een bok op de koop toe.
Vervolgens zijn we naar buiten gegaan met 3 anderen en John er lopend naast. Na een drafje zijn we zonder John verder gegaan. Dit ging goed tot het zandpad, daar werd ze aardig opgefokt en reageerde ze niet meer goed op mijn hulpen. Nadat ik haar achter een ander paard had geparkeerd ging het beter. Op de verharde weg daarna ging het weer beter en kon ik haar zelfs weer aan de losse teugel laten stappen in mijn tempo.
Woensdagmiddag
Deze middag geen les, maar even weer op bekend terrein tussen alle geeltjes in Balloo. Ivm de hengstenkeuze voor Zhellie wilde ik graag hun Rudsmo veulens zien. Verder nog even gezellig bijgekletst en Carolien op weg naar huis geholpen hihi..
Woensdag 6e les
Dit was echt uniek. Het Balingehof heeft een eigen show met de hengsten (Fantasia) en heeft deze o.a. andere op Paard & Koets vertoond. Deze avond werden de rookmachines, het vuurwerk en de lasers ook uit de kast gehaald zodat wij dit samen met 2 andere konden ervaren. Eerst aan het halster de bak in zodat de paarden gewend konden raken aan de geluiden en effecten. Daarna nog even aan de dubbele longe, maar omdat ik daar nog niet handig genoeg mee was verzandde dat al snel in een gevecht met de lijnen (en ja, toen had ik het welbekende gevoel van ik leer het nooooit”). Toen dus maar weer aan het halster verder door de bak heen.
Na de pauze hebben we ze even gezadeld en hebben we in het pikkedonker door alle laserkleuren gereden. De rest bleef even achterwege, aangezien we geen van allen zin hadden in vliegles. Desondanks was het een heel bijzondere ervaring.
Donderdag 7e les
There we go! Op naar het Doldersumse Veld om daar lekker te rijden. Nina’s zure buurvrouw ging mee als paard voor John. Voor de 2e keer buiten en heel weinig bereden in het verleden maar ze heeft geen pas verkeerd gezet, wat een waanzinnig braaf dier.
Oh, ja ik ging met Nina naar buiten, niet met de buurvrouw
. In het begin ging het allemaal niet zo lekker. Hoewel ik wel los probeerde te laten ging toch de turbo weer aan waardoor ik meer aan de teugels moest zitten dan ik eigenlijk wilde. Uiteindelijk heeft John haar even over genomen en dat stuitte op wat verzet bij Nina. Vooruit, achteruit, ook de zijwaarts deed het weer. Uiteindelijk gaf ze toch op, liet het bit los en was weer redelijk licht te rijden.Hoogtepunt van de rit was toch wel het Canadameer. Nina heeft het niet zo op water, maar na wat aandringen stond ze er toch kniediep in en had ik het water in de schoenen
. Andere ervaring was dat madam ook met een ander paard nog redelijk te handelen is. Ze wil nog steeds graag voorop, maar het is nu redelijk in goede banen te leiden. Vrijdag 8e les
John had Nina woensdagavond even overgenomen omdat ze steeds naar binnen kwam vallen aan de hand. Ik heb niet precies gezien hoe hij dat deed, dus dat heeft hij me deze dag laten zien. Ook hier heb ik weer veel aan gehad.
Hierna heb ik opnieuw met de dubbele lijnen gewerkt en op de valreep is het kwartje gevallen en heb ik de snelheid en handigheid redelijk te pakken. Tijd voor een stap verder, een andere bevestiging van de lijnen zodat ik zonder de lijnen te wisselen van hand kan veranderen.
Zaterdag
Omdat het gisteren met Koninginnedag en het begin van de meivakantie wel gruwelijk druk op de weg zou zijn heb ik er een nacht bij aan geplakt en ben ik dus zaterdag vertrokken.
Donderdag had John me al laten zien hoe ik in mijn eentje het paard in de trailer kon zetten en dat heb ik gelijk weer volop in praktijk kunnen brengen. Nadat ik Nina weer thuis uitgeladen heb moesten Zhellie en Kjaere naar de weides bij huis. Geen probleem, hop paard aan de lijn en laden maar. Heerlijk dat ik dat nu ook zelf gewoon kan.
We hebben een heel leerzame week gehad waar ik thuis ook volop mee verder kan werken.
) En Oosterstreek moet je even weten te liggen, maar wel genoten dus!
Vera 
<<