Bijnaam: Stroopwafel
Geplaatst: ma 03 mei 2010, 17:59
Ja, hij heeft ondertussen de bijnaam Stroopwafel.
To ba go..
Stro wa fo..
Stroop wa fo...
Stroop wa fel......
(Sjol is smulsmurf, die hoef ik niet uit te leggen gok ik zo.)
Vanwaar Stroopwafel? Nou omdat meneer achter je aan keutelt alsof je stroop aan je kont hebt
.
In de paddock mestruimen wordt heuse opgave.
Balk in of uit paddock slepen ook, overal zit die zwarte neus tussen.
Arme Tobago, staat al weer stil sinds vorige week zondag.
De ziel..... strandritje ging niet door, niet verstandig, zieke mensen in hondeweer het strand op of de
polder in, dus vervangen door, kattenagels van stalgenoot knippen en thee drinken
)
De arme Tobago moest vanaf vorige week woensdag mee de wei in.
Sneu, toch?
Nou ja, vandaag goot het weer, Rik, Sjol en Tobago in de wei gegooid, hond gaan halen en boodschappen gedaan.
Toen moesten ze er weer uit. (mogen nu ca 2 uur)
(Aangezien ze vol op het gras gooien, vragen om bevangen paarden is, doen we het netjes opbouwen.)
Ikke de blubber in...
Eerst Tobago... braaf, die komt namelijk aanlopen (heet niet voor niets stroopwafel), was ook de enigste
met een halster en als laatste kan je hem niet pakken, want dan zit ie al klem in het hek met het paard
wat je eerst wilt meenemen.
Dus Tobago aan haltertouwtje.
Nou had, zekere haflinger (niet zijnde Rikkie) op het strand afgelopen woensdag mijn linker arm al gemold, kon hem
nu eindelijk weer stil houden (bleef de bibberitis houden).
Gaat die l*llo van een Tobago staan steigeren en wegdraaien.
Hij moest namelijk langs het greppeltje aan de andere kant dan anders (vanwege modderpoel op andere plek.)
en dat was eng
.. (tuurlijk... 
)
Nou dat was dan mijn rechterarm en mijn linker been, dank je stroopwafel.
Sta je daar in het weiland, even blijven staan.
En vervolgens in de herhaling, Tobago ook....grrrrr.
Uiteindelijk liep ie hortend en stotend mee.
Dus dach ik effe makkelijk Rik en Sjol tegelijk te halen, doen we altijd.
Helaas had Rik, de ikke wil nog niet manie...
(draait kont dan naar je toe, loopt weg en is niet te beroerd dan te bokken.)
Dus Sjol gaan vangen. (dat was eitje, gewoon aan kuif het weiland uit getrokken.)
Vervolgens Sjol vriendelijk gevraagd om Rik eens flink te roepen.
Dus die kreeg haar voeremmertje nog niet en stond me stik chagerijnig aan te kijken
Want etende fjord roept niet meer naar vrienden.
Uiteindelijk gilde ze 2 x naar Rik, met resultaat
, die kwam naar het hek! 
Dank je Sjol!
Sjol haar emmer gegeven, niets zo mooi als tevreden fjord...
En Rik ook aan kuif naar huis gedirigeert.
Ondertussen wegens steigeren blubber tot op mijn gezicht...
Schone broek kansloos, schoenen tja.. ehhh, laat maar.
En dat terwijl mijn regenkleding, keurig op stal hing te drogen en er ook stalschoenen staan.
Nou ja, eigen schuld dus, had ik ze maar moeten pakken.
To ba go..
Stro wa fo..
Stroop wa fo...
Stroop wa fel......
(Sjol is smulsmurf, die hoef ik niet uit te leggen gok ik zo.)
Vanwaar Stroopwafel? Nou omdat meneer achter je aan keutelt alsof je stroop aan je kont hebt
.In de paddock mestruimen wordt heuse opgave.
Balk in of uit paddock slepen ook, overal zit die zwarte neus tussen.
Arme Tobago, staat al weer stil sinds vorige week zondag.
De ziel..... strandritje ging niet door, niet verstandig, zieke mensen in hondeweer het strand op of de
polder in, dus vervangen door, kattenagels van stalgenoot knippen en thee drinken
)De arme Tobago moest vanaf vorige week woensdag mee de wei in.
Sneu, toch?
Nou ja, vandaag goot het weer, Rik, Sjol en Tobago in de wei gegooid, hond gaan halen en boodschappen gedaan.
Toen moesten ze er weer uit. (mogen nu ca 2 uur)
(Aangezien ze vol op het gras gooien, vragen om bevangen paarden is, doen we het netjes opbouwen.)
Ikke de blubber in...
Eerst Tobago... braaf, die komt namelijk aanlopen (heet niet voor niets stroopwafel), was ook de enigste
met een halster en als laatste kan je hem niet pakken, want dan zit ie al klem in het hek met het paard
wat je eerst wilt meenemen.
Dus Tobago aan haltertouwtje.
Nou had, zekere haflinger (niet zijnde Rikkie) op het strand afgelopen woensdag mijn linker arm al gemold, kon hem
nu eindelijk weer stil houden (bleef de bibberitis houden).
Gaat die l*llo van een Tobago staan steigeren en wegdraaien.
Hij moest namelijk langs het greppeltje aan de andere kant dan anders (vanwege modderpoel op andere plek.)
en dat was eng
.. (tuurlijk... )Nou dat was dan mijn rechterarm en mijn linker been, dank je stroopwafel.
Sta je daar in het weiland, even blijven staan.
En vervolgens in de herhaling, Tobago ook....grrrrr.
Uiteindelijk liep ie hortend en stotend mee.
Dus dach ik effe makkelijk Rik en Sjol tegelijk te halen, doen we altijd.
Helaas had Rik, de ikke wil nog niet manie...
(draait kont dan naar je toe, loopt weg en is niet te beroerd dan te bokken.)
Dus Sjol gaan vangen. (dat was eitje, gewoon aan kuif het weiland uit getrokken.)
Vervolgens Sjol vriendelijk gevraagd om Rik eens flink te roepen.
Dus die kreeg haar voeremmertje nog niet en stond me stik chagerijnig aan te kijken
Want etende fjord roept niet meer naar vrienden.
Uiteindelijk gilde ze 2 x naar Rik, met resultaat
, die kwam naar het hek! Dank je Sjol!Sjol haar emmer gegeven, niets zo mooi als tevreden fjord...
En Rik ook aan kuif naar huis gedirigeert.
Ondertussen wegens steigeren blubber tot op mijn gezicht...
Schone broek kansloos, schoenen tja.. ehhh, laat maar.
En dat terwijl mijn regenkleding, keurig op stal hing te drogen en er ook stalschoenen staan.
Nou ja, eigen schuld dus, had ik ze maar moeten pakken.
. Stroopwafel is dus held op grOte sokken zeg maar. Sjol is wel een lieverd, je aan de kuif laten meetronen en ook lief dat ze Rikkie even riep voor je. Tsja, regenkleding, die heb je gewoon voor eeeh, de sier