Fjord met verlatingsangst?
Geplaatst: di 23 mar 2010, 10:22
Ik heb er echt de balen van
, net een buitenritje gemaakt... nou dat was alles behalve relaxed, want ik ben bijna verongelukt met die leipe knol
. Ik heb dit met Wanja nog nooit meegemaakt en ik denk dat het te maken heeft met Feline en ze op haar is aangewezen. Ze gaat gewoon compleet door het lint als ze alleen is
. Eerst dacht ik dat het allemaal wat onwennigheid was, maar nu begint het toch een serieus probleem te worden. Ze flipte vandaag echt finaal van een groene vuilcontainer die naast de weg stond, terwijl ze anders nooit ergens van op of om kijkt. Eerst liep ze al snurkend langs de brievenbus aan het einde van de oprijlaan, oke, nou met wat geruststellende woordjes en een bemoedigende beenhulp ging ze er wel langs. Nou ja, toen stond dus even verderop die vuilcontainer bij een huis langs een zandpad. Madam ging in de ankers, dus ik gaf been, waarop ze torenhoog bokte en vervolgens zich op d'r achterbenen omdraaide om naar huis te sprinten
Gelukkig kwam ze terug op mijn stemhulp en kon ik haar omdraaien. Dit pikte madam niet, dus huppa, weer op de achterbenen en omdraaien, maar deze keer zat er een sloot naast waar ze met d'r achterbenen in gleed. Hierdoor verloor ze haar evenwicht en kon ik er net op tijd afspringen. Toen stond ze al snuivend en briesend naast me en heb ik haar een ongelooflijke lel om d'r oren gegeven. Geloof me: ik was witheet na haar acties, ik zag mezelf alweer in het ziekenhuis liggen en deze keer met een dwarslaesie of erger. En ze had al genoeg geruststellende woordjes gehad waar ze zich weinig van aantrok
, dus ik was de lieve benadering intussen al gepasseerd!
Heb haar een stuk meegenomen aan de hand en ben er toen uiteindelijk weer opgestapt. Ze bleef de hele weg drammen, fatsoenlijk stappen was er niet bij! Heb haar geprobeerd recht te zetten door haar steeds opnieuw halt te laten houden en weg te laten stappen, maar ze fokt zich dan zo ongelooflijk op dat het probleem alleen maar groter wordt...
Ik weet echt niet meer wat ik hier mee aan moet, zo langzamerhand is het een serieus probleem aan het worden. Dit was de eerste keer dat ik met Wanja naar buiten ben geweest sinds Feline er is en ze met z'n tweetjes staan. De eerste paar keren dat ik met Wanja in het weiland bij huis heb gereden, maakte ze ook al een enorm spektakel. Dat gaat nu iets beter, maar ze blijft veel spanning opbouwen.
Eerder heb ik hier met Wanja nooit problemen mee gehad. Ik heb altijd alleen buiten gereden en alleen in de bak gereden zonder dat ze ook maar iets deed. Ze stond toen op een grote manege/pensionstal en de rest van de paarden stonden gewoon binnen als we gingen rijden.
Voor de mensen die denken dat Wanja zich gewoon goed voelt of het voorjaar in de bol heeft: dat is het beslist niet. Na het rijden had ze haar flanken helemaal hol en ingetrokken van de stress!
Feline is braver dan Wanja, die staat wel te gillen, als Wanja weg is. Maar je kunt er alles mee doen en ze luistert heel erg goed, in tegenstelling tot de oudste en de verstandigste




Gelukkig kwam ze terug op mijn stemhulp en kon ik haar omdraaien. Dit pikte madam niet, dus huppa, weer op de achterbenen en omdraaien, maar deze keer zat er een sloot naast waar ze met d'r achterbenen in gleed. Hierdoor verloor ze haar evenwicht en kon ik er net op tijd afspringen. Toen stond ze al snuivend en briesend naast me en heb ik haar een ongelooflijke lel om d'r oren gegeven. Geloof me: ik was witheet na haar acties, ik zag mezelf alweer in het ziekenhuis liggen en deze keer met een dwarslaesie of erger. En ze had al genoeg geruststellende woordjes gehad waar ze zich weinig van aantrok

Heb haar een stuk meegenomen aan de hand en ben er toen uiteindelijk weer opgestapt. Ze bleef de hele weg drammen, fatsoenlijk stappen was er niet bij! Heb haar geprobeerd recht te zetten door haar steeds opnieuw halt te laten houden en weg te laten stappen, maar ze fokt zich dan zo ongelooflijk op dat het probleem alleen maar groter wordt...
Ik weet echt niet meer wat ik hier mee aan moet, zo langzamerhand is het een serieus probleem aan het worden. Dit was de eerste keer dat ik met Wanja naar buiten ben geweest sinds Feline er is en ze met z'n tweetjes staan. De eerste paar keren dat ik met Wanja in het weiland bij huis heb gereden, maakte ze ook al een enorm spektakel. Dat gaat nu iets beter, maar ze blijft veel spanning opbouwen.
Eerder heb ik hier met Wanja nooit problemen mee gehad. Ik heb altijd alleen buiten gereden en alleen in de bak gereden zonder dat ze ook maar iets deed. Ze stond toen op een grote manege/pensionstal en de rest van de paarden stonden gewoon binnen als we gingen rijden.
Voor de mensen die denken dat Wanja zich gewoon goed voelt of het voorjaar in de bol heeft: dat is het beslist niet. Na het rijden had ze haar flanken helemaal hol en ingetrokken van de stress!
Feline is braver dan Wanja, die staat wel te gillen, als Wanja weg is. Maar je kunt er alles mee doen en ze luistert heel erg goed, in tegenstelling tot de oudste en de verstandigste
