FjordenWereld.nl

Had ik weer wat vanochtend.
Als ik moet werken, loop ik `s morgens om 6 uur al bij de paarden om te voeren en te mesten.
Het was donker dus: koplamp op.
Het viel mee vandaag, niet teveel mest, droog en goed te doen, dus de grote paddock en het pad waren snel klaar.
Hooiruiven opengemaakt alvast voor het hooistorten en met de mestattributen naar de roundpen, die in het land staat.
Omdat het zo waaide stonden er gisteravond nog drie paarden in, lekker beschut achter de schotten, vandaag niet...
Hee, dacht ik, waar zijn die nou naartoe, achter de hooibalen, natuurlijk, de wind is gedraaid.
Ook niet.
Niet achter op het land, niet bij de waterbak aan het eind van het lange looppad ( wij zijn natuurlijke pensionstal, dus de paarden hebben veel bewegingsvrijheid).
Wel stond het grote stalen hek wagenwijd open...
Sjips! Pluto, Quima en Yankee eruit!
Ik gokte dat ze rechtsaf waren gegaan, dus ik tuurde die kant uit en ja hoor drie paardensilhouetjes aan de horizon; het begon al ietsje licht te worden, dus ik kon ze net ontwaren.
Ik als een gek naar de zadelkamer, bak muesli gepakt en een halster met touw voor Quima, zij is de moeder-overste van het stel, dus als ik haar aan een touwtje heb, volgen de andere twee vanzelf, zo was mijn redenering.
Drie op excursie zijnde paarden zien dus opeens een lichtje dansen op het weggetje al "Quima,Quima"roepend.
Hee, bekende stem, bekend lampje ook, maar toch voor de zekerheid maar eens flink briesen en snuiven, voor hetzelfde geld wordt je opgegeten...
Hee ze heeft een bak muesli bij zich, jummie!
Yank duikt in de bak die ik even op de grond neerzet.
Quima komt op haar dooie akkertje naar me toe, laat zich halsteren en loopt vervolgens lekker met me mee, de twee anderen bekvechtend om de rest van de muesli achter ons aan.
Een buurman die zijn hond aan het uitlaten is kijkt vreemd op: wat een rare optocht op de vroege ochtend...!
Eenmaal binnen het hek gekomen alledrie eerst maar eens effe uitgebreid rollen en daarna ontbijten, wat een fijne dag.
Ik ben eerst een kop koffie gaan zetten om van de schrik te bekomen.

gelukkig niks erg gebeurd en liepen ze gewoon weer mee terug. maar kan me voorstellen dat je even schrikt als je de paarden niet meer ziet.

Jeetje dat is zeker schrikken!
In ieder geval fijn dat de paarden zo goed mee wilden komen!
Gelukkig goed afgelopen!

Jij gelukkig ook weer geluk gehad, dit loopt helaas ook wel eens anders af.

Gossie, dat is mazzel hebben dat het zo goed afloopt, wat zul je geschrokken zijn...

Tja, wat zal ik zegen, waarschijnlijk hadden ze pas tegen de ochtend ontdekt dat het hek opensond en waren ze nog niet zo lang weg.
Heb het gelijk tegen de eigenaren verteld, die er gelukkig heel ontspannen op reageerden, zelfs wel om het verhaal konden lachen.
Dat vind ik dus nog het ergste, hè, dat het de paarden zijn van mijn klanten, je hebt wèl de volle verantwoording voor ze.
Ikzelf ben me echt een aap geschrokken; dit is me ook nog niet eerder overkomen, maar wel mijn ergste nachtmerrie.
Gelukkig is het maar een piepklein landweggetje waar ze op liepen, maar op een gegeven moment kun je daar wel linksaf en dan sta je op een provinciale weg richting Petten...daar rijden ze (zeker 's morgens vroeg) nìet zachtjes....
Alex gaat zowieso een extra beveiliging op het hek aanbrengen, want toen ik dit verhaal tegen buurvrouwen vertelde, hoorde ik dat de IJslanders van de vorige eigenaar regelmatig op de weg liepen.
Dat was te danken aan enkele (dronken) jongelui die hier op vakantie waren die het waarschijnlijk erg leuk vonden om mens en dier zo in gevaar te brengen.
(Wat te denken van een paard op je voorruit terwijl je nietsvermoedend met een gangetje van 80 naar je werk rijdt???)

pff, wat zul jij geschrokken zijn. Ik had ze laast ook al uit het land lopen. Das niet grappig meer. gelukkig waren ze nog op het zandweggetje en niet op de grote weg. Daar moet je niet aan denken...brrr. Gelukkig was je nog op tijd en liepen ze ook allemaal braaf mee

als dat bij ons zou gebeuren kun je ze gaan vangen..vera komt niet na je toe en rent weg, en exel net zo hard erachter aan..gelukkig wel een weggetje naast waar veel scholieren fietsen, dus die zullen wel stoppen en zo proberen te vangen..

maar kan me goed voorstellen dat je schrikt als zer opeens weg zijn

Poeh wat een schrik! Gelukkig goed afgelopen, maar dat had wel anders kunnen zijn.

Ik snap dat je hart in je keel dan klopt.. Vreselijke schrik...beestjes die opeens weg zijn.

Ik hoorde afgelopen zondag dat bij ons op stal de pinken waren ontsnapt.. liepen gezellig door het dorp heen door de tuinen te banjeren...
Jammer dat ik het heb gemist...
En vorig jaar de Vaarzen op de snelweg liepen scheen echt een drama te zijn geweest..

Koeien zijn wat dat betreft schijt beesten.. die komen dus niet als je met je emmertje staat te schudden die doen alleen maar hysterisch..

Lang leven de paarden

dit zou ook mijn ergste nachtmerrie zijn ja... gelukkig kon je ze makkelijk terug krijgen.
en ja dan is het ineens toch wel een grappig stukje als je het zo omschrijft. zag het helemaal vboor me.
gelukkig eind goed al goed.