FjordenWereld.nl

Een slag in de beugels, grote bange blauwe ogen, verkrampte armpjes en aangeknepen billen.

En dat alles op een prachtig A-welshje, met nog grotere ogen. Een mooie hals, een ‘pittige’ uitstraling en net zulke aangespannen billen.

Ready for take-off.
‘Mám, ik durf niet meer.’ Om haar heen vliegen weer drie paarden die minstens de dubbele hoogte van deze combinatie hebben, de bak door. Zuchtende ruiters. Vijf weken sneeuw, een grote pensionstal zonder mogelijkheid tot weidegang of buiten staan en allemaal wedstrijdgerichte ruiters. Longeren mag niet in de binnenbak. ‘Jeetje wat doen ze allemaal gek.’ ‘Doe toch eens normáál!’

Het Welshje doet een rondje mee. Zestig meter full-speed naar de overkant. Het meisje klampt zich met haar korte beentjes vast om haar pony, haar evenwicht raakt ze kwijt en haar handen die de teugels in vuisten omklemmen schieten omhoog.

‘Handen laag! Zitten blijven! Doe rustig!’

De pony stopt in de hoek bij de uitgang. Nou ja stoppen, hij briest en verplaatst zich in een dribbel stapje met zijn prachtige hals rond en opgericht en zijn grote ogen wit-omrand. Het meisje huilt. ‘Ik vind het eng, ik wil eraf.’
‘Niet huilen, vooruit rijden, zo wordt hij alleen maar drukker. Been eraan. Laat hem vooruit gaan.’
Het meisje doet wat haar wordt opgedragen. Verkrampt als ze is. Pony gilt en ontploft even, deze keer omhoog. ‘Vóóruit rijden zeg ik toch, niet aan je teugels hangen, rij dóór.’
Het meisje blijft zitten, pony stopt de show en draaft in zijn eigen tempo weer verder, zijn beentjes sierlijk dragend, staart in de lucht, zijn kleine oortjes naar voren gespitst. Ja, het is een prachtige pony. Om te zien.

Het meisje wordt geroepen. Ze gaat springen. Eigenlijk wil ze vandaag niet springen zegt ze. Maar, 'ze moet wel even springen, ze is toch niet bang voor haar eigen pony? Hup, niet zo zeuren gewoon even springen.'
Meisje draaft voorzichtig aan. Pony maakt een struikelsprongetje over de hindernis. ‘Ja je moet er wel aan ríjden. Dit is niks. Zet hem er eens recht voor en rij eens door. Zo wordt het natuurlijk niks.’
Meisje draaft iets harder op de hindernis af. Pony gilt vlak voor de sprong, heeft een grote ruimte tussen zijn korte beentjes en het stijltje. Zodra de pony is geland licht hij zijn gil van voor de sprong nog even toe met een handstand.

Meisje haar rechtervoet, gehuld in een pluche snowboot, schiet door de beugel. Haar pony galoppeert al huppelend verder. Meisje gilt en huilt.
‘Niet gillen! Niet huilen! Daar wordt hij alleen maar drukker van!’ Meisje huilt verder. ‘Wat is er nou? Het gaat toch goed?’ Meisje blijft huilen en weet haar pony in de hoek te stoppen. ‘Oh zit je voet vast? Haal er maar even uit.’ Het meisje huilt dat het zeer doet.
‘Wil jij haar laarzen even halen mam?’
Mam gaat de laarzen halen. Het meisje stapt al snikkend rond op haar pony, die nu, bij hoge uitzondering, zoals nog even wordt genoemd, want eigenlijk moet ze het zelf doen natuurlijk, tijdelijk wordt vastgehouden.
Mam komt terug, met bruine lederen paardrijlaarsjes. Zo, nu heb je je laarzen. Gaan we weer springen. En nu wel rijden hè.

Prachtige pony. Lief, klein, meisje, lange blonde haren, grote blauwe ogen. Bruine cap, bruine laarsjes. Mooie bodywarmer. Prachtige combinatie.
Maar fraai is anders.

Zo waar dit verhaal, helaas. Maar weer super goed geschreven!

Hoe kom je erop, kan niet wachten je boek te bestellen.

Hoe verziek je het plezier!!
Bah, zo triest dit soort situaties!
Maar helaas zo vaak de werkelijkheid!

Groetjes Thessa

Mooi geschreven, maar te triest voor woorden.
Terwijl ik dit type heb ik zielsveel medelijden met het meisje!

Go Nienke waar heb je dit nu weer meegemaakt, is het de stal waar ik denk en het meisje en moeder ook

heel herkenbaar.
Bij ons op de club ook zo eentje. Had een hele lieve shetlander, kindje kon er alles mee. Zat op de springles, deed mee met de spelletjes dagen en kon zelfs mee op ponykamp (met de nodige begeleiding, maar oke ze kon mee)
Pap en mam zagen een prachtige pony, die moest er komen voor kind. Shet gelijk verkocht, paste niet zo mooi en blablabla.
Springles kon niet meer: pony te heet.
Spelletjes: Nee dat durfde ze niet op deze pony, bij alles kwam hij omhoog en spoot er dan vandoor.
Ponykamp: Nee, want de begeleiders wilden niet de verantwoording voor deze combinatie.
Bleef over dressuur: ja met de pony helemaal strak in de touwen ging dat nog net.

Een jaar verder: we zien het kindje niet meer op les......

zou ze ooit nog verder gaan met rijden? Het ging zo lekker met de shetlander.

Sommige ouders zijn ook zo vreselijk dom. Wat maakt het uit als die pony lelijk is, als het kind maar lol heeft. En wat is lelijk. Een harige shet kan ook heel vertederend zijn toch?

En zo zie ik er straks weer 30 voorbij komen.

En dat is voor ons de reden dat Jessie MAG rijden en niet MOET.
Als zij er maar lol in heeft, is voor ons het belangrijkste. Op de manege waar ik vroeger reed, kwamen ook de kleinkinderen in de les rijden. Oma vond dat ook leuk, maar wel een uur lang met de beginners mee! Vasthouden? Nee hoefde niet, die bleven wel zitten.
Ze hadden dan ook ieder een manegepony'tje voor zichzelf en ja, die moest toch ook lopen? Volgens mij rijd er geen kleinkind meer....

Toen we gisteren naar die pony zijn gaan kijken, heb ik ook tegen Jessie gezegd, dat ze het moet zeggen als ze Elles niet leuk zou vinden, bang voor haar zou zijn of wat dan ook. Meerdere malen gevraagd, maar ze vond het allemaal prima. En ook Jessie kan wat onzeker zijn. We hopen juist dat ze door Elles zekerder wordt. En als dat kan komen, omdat wij langer naast haar moeten lopen, dan zij dat maar zo.

Ik vind het sneu voor het kind als je het zo leest, maar wel herkenbaar. Op diezelfde manege kwam eens een kind rijden. Ze had nog nooit gereden, maar wel in witte rijbroek, zwarte laarsjes, nette trui, met een sjieke bodywarmer, haarnetje en capje. Ik heb ze ook niet veel gezien.

Ik denk met weemoed terug aan de rijlessen van mijn moeder . Ik moest leren lichtrijden op de manege en kon er geen bal van. Mijn moeder heeft 2 kratten bier gestapeld en haar oude zadel erop gelegd en gaaaaan! "Mama... ik wil niet meer". "Lieverd, als je wilt paardrijden moet je dit leren, anders is het zielig voor het paard" .

Het lijkt ook wel of een hoop mensen niet beseffen dat veel van die ozo sierlijke pony's voor de show gefokt zijn en niet voor kleine kindjes .

Maarja, die shet van ons heeft elke dag een dreumes op de menukaart dus of die nou zo heilig is .

Wel geweldig stuk Nienke!

Héél triest!

Te triest voor woorden......

Anna schreef:Go Nienke waar heb je dit nu weer meegemaakt, is het de stal waar ik denk en het meisje en moeder ook

Had ook gekunt, maar neem Was een nóg jonger meisje op de stal waar ik dat paardje van rij voor cursus.

Moet ook eerlijk zeggen dat het op het puntje van mijn tong lag om er wat van te zeggen, maar weet ook dat dat niet zoveel zin heeft voor één keer.. meisje maar wat positieve feedback gegeven als ze langsreed

Zielig, maar zo herkenbaar!!

Ik heb Danielle ook nooit gepushd om te rijden.
Ze zijn opgegroeid met Collin maar zijn pas gaan rijden toen ze er om vroegen.
Danielle heeft nooit echt fanatiek gereden,en nu nog niet, maar ik ga haar niet dwingen.
Amber wordt ook verhuurd,omdat Danielle er toch weinig mee doet en Collin toen doodging(huurster huurde eerst Collin en is toen Amber gaan huren).

Achteraf denk ik dat Amber ook niet het geschikte paardje voor Danielle is.
Ze is superbraaf, daar ligt het niet aan maar Danielle is heel onzeker en Amber is in de bak een beetje een racer,gaat plat door de hoeken en als je wilt draven springt ze steeds in galop aan(en dat voor een draver).
Danielle rijd liever buiten en dat deden we ook toen Collin er nog was(ik reed Collin met 1 hand en hield Amber vast tot we in het bos waren,daar reed ze gewoon los).
Met Alex ben ik daar nooit aan toe gekomen en CHé is er ook nog niet klaar voor.
Dus moet Daniëlle in de bak rijden en daar is Amber niet zo geschikt voor.
Achteraf heb ik er spijt van dat ik voor haar toen ook niet een fjord gekocht heb,had ze denk ik meer plezier van gehad.

Ik heb toen we Amber gingen kopen ook duidelijk aan haar gevraagt of ze het zeker wist dat ze Amber wilde en dat wist ze zeker.
Maar achteraf denk ik dat een kind dat altijd zegt omdat ze nog niet kunnen overzien hoe iets verder gaat lopen en een nieuwe pony natuurlijk reuze spannend is.

Ik denk dat ze straks als Ché goed doorgereden is met Ché aan de gang gaat,daar heeft ze stiekem ook al heel veel zin in.
Vind ik ook prima, ik rij zelf toch niet zoveel.

Ze lest wel elke week op de manege, dat vind ze leuk,maar met haar eigen paardje doet ze niet zoveel,ik vind dat wel jammer maar ik ga haar niet dwingen.

Daniëlle is ook begonnen op een shetlander maar daar werd ze echt te groot voor.

erg mooi geschreven en helaas, meer regel dan uitzondering...

Wie heeft er meer fun van het rijden, vraag je je wel eens af..
De ouders die puschen? Of de kids die moeten?

Waarom mogen niet alle kindertjes gewoon kind zijn en lol hebben met hun knol?? (gelukkig mogen sommige kindertjes het wel)

verschrikkelijk. en inderdaad herkenbaar.
wat is er ook al weer zo leuk aan paardrijden???
wat ben ik dan nu gelukkig met mijn westernlessen en mijn lieve pony haha

dit is te triest. Dat meisje heeft zo helemaal gaan plezier meer in het rijden, en dat is zoo jammer.

Wel super geschreven

Zo heb ik ze ook veel gezien. Liep stage op een manege en daar was een meisje waar ik een "klik" mee had. Kwam altijd bij mij vragen of ik wilde helpen enzo. Op een dag kwam ze huilend naar me toe en vertelde ze dat ze paardrijden helemaal niet leuk vond, maar moest van papa (jaja, dit keer geen moeder). Papa had vroeger ook gereden, dus moest dochter ook. Heb heel gesprek met haar gehad en afgesproken dat ze iig de les gewoon zou rijden. Heb tijdens haar les gesprek met papa gehad, die dacht dat ze het wel leuk vond. Hem eea verteld. Meisje heeft haar leskaart volgemaakt (waren er toch nog maar 2) en na haar laatste les kreeg ik een doos merci .

Ik ben ook begonnen op een veel te pittige welshmerrie.. En mijn vader maar roepen, 'Jij bent baas' op z'n plat dan he, dus 'Ie bin boas!!!'..
Maar ja nooit een rijles gehad en rijden ging met een halster en een touw eraan..

Daarna is mijn paps verstandiger geworden en heeft hij een shet x welsh ofzo gekocht, doodgoed beestje, kon je alles mee.. Toen ging het een stuk beter.. Met die pony kwam overigens ook een zadel en een hoofdstel mee..

Sjolvir schreef:Waarom mogen niet alle kindertjes gewoon kind zijn en lol hebben met hun knol?? (gelukkig mogen sommige kindertjes het wel)

Om dat al die mamma's denken dat ze potentiële Anky's hebben gefokt

Viv schreef:En zo zie ik er straks weer 30 voorbij komen

Herstel, vliegen...