FjordenWereld.nl

.... als je fjord in zijn eentje vertrekt richting provinciale weg

ja echt. Geloof mij. Heeeel erg wanhopig!!!!

Zondag. Heerlijk weer, beeeeetje veel wind (waar ons Wikje geen fan van is blijkbaar ). En niemand met tijd.
Dus dan ga ik lekker alleen buiten rijden met mijn (ja, ik vind dat Wikke ook een beetje van mij is ) grote knuffel.
Alles goed en wel, soms was hij wat rillerig maar het ging gewoon lekker. Ik lekker aan het babbelen met Wik en
samen de wijde wereld in.
Tot ... we bij een weiland kwamen met koeien. Veul koeien en die hadden net als Wikke de wind in de oren.
Wikke schrok zich dan ook lam toen hij ineens een koe die met 180km/u op hem af kwam rennen zag. Hij zet (zoals hij alleen
doet als hij echt heeeel erg schrikt) een stapje naar rechts. Maar we reden eigenlijk vlak langs een beek (zonder ..) en hij stond dus meteen met de voorbenen omlaag. Ik uiteraard meteen uit balans en Wikke dacht ons heel lief te redden door te springen. Over die beek.
En dat verwacht je niet.... ik niet tenminste

En daar ga je dan. Ik probeerde hem nog vast te houden maar dat ging niet. En wikke schrok dus weer eens van een enorme plof op de grond!
En dat was even teveel dus hij ging rennen. Richting provinciale weg (en die is niet leuk druk!!!).
Ik roepen, maar hij had de wind in de oren dus hij hoorde sowieso niks!! En daar ging hij! Wapperende voorpluk, idem staart!

Ik moet hem nageven: hij is een heer in het verkeer! netjes over het fietspad en door de berm Keurig gewoon!

En godzijdank kent hij de route op zijn duimpje want hij sorteerde netjes voor om rechtsaf richting huis te slaan!

Een automobilist die het had zien gebeuren reed direct naar me toe en vroeg of ik wilde meerijden.
Graag natuurlijk en dus gingen we achter hem aan! Hij ging braaf naar huis alwaar hij werd opgevangen door mij allerliefste buurman! En Kobus
want de was natuurlijk blij zijn vriendje te zien dus die stond al bij de draad te hinnikken.

Thuis gelijk opgestapt en wat gereden. Ik wilde eigenlijk meteen terug, maar zoals al gezegd: ik had niemand die mee kon. En dat vond ik toch een fijner idee.



Dus vandaag: Babysit geregeld (thanx mammie) en off we go again!
Dorothea als trouwe baasje lief op de fiets mee!
En natuurlijk was Wikkie gewoon zijn brave zelf. Ietwat huppelig weer met toch weer erg veel wind (maar goed, daar went ie maar aan! ) maar wel gewoon lief en braaf. Heb weer heerlijk gereden met mijn mannetje en het gebeurde is alweer vergeten

Ons eerste avontuurtje

oeps, geen pijn gedaan??
Is wel schrikken, heb het ook wel eens gehad met mijn pny vroeger, ik lazerde er af en hij op weg naar een drukke straat.. Onderweg naar de straat kwam hij langs een wei met pony's die gelukkig leuker bleken dan de drukke weg..

Beetje spannend voor een 1ste avontuurtje!
Wel super opvoeding gehad, netjes in de berm en op het fietspad blijven
Maar gelukkig is het goed afgelopen.

Jeumig zeg! Ik zou me ook rot schrikken! Goed dat je meteen weer bent gegaan!!

Oooooh wat erg!! Daar schrik je wel ontzettend van.
Ik weet precies hoe je je voelt, paar jaar geleden rende Odin ook door het dorp heen. Gelukkig was ik er toen niet afgevallen, maar was ik gewoon te makkelijk (ik liet haar los staan in onze tuin).
Goed dat je later weer terug ben gegaan

Ja die weg is wel vervelend.

Wikke blijkt gewoon maar weer een super paard, vandaag met onder dezelfde omstandigheden niks aan de hand. Hier kon gewoon niemand wat aan doen, gewoon een beetje pech helaas. Gelukkig heeft niemand er iets aan overgehouden.
We gaan weer lekker verder met buiten ritjes en genieten.

Oeh dat is wel schrikken! Gelukkig zijn er verder geen enge dingen gebeurd en zijn jullie zonder verwondingen thuis gekomen.

Ik mankeerde niks gelukkig. Kon meteen mezelf weer losrennen, dus zelfs geen spierpijn!!

Ach weet je, vervelend was het zeker, maar Wikke is nog steeds mijn knuffelbeer en hij kon er gewoon echt niks aan doen. het was absoluut voor 1000% op geen enkele manier gemenigheid of kwade opzet van hem. Als ik gewoon was blijven zitten was er niks aan de hand geweest!

Wow dat is zeker schrikken! fijn dat het zo goed afgelopen is en dat je een lift hebt gekregen!!

dat is flink schrikken. gelukkig is wikke goed opgevoed en blijft hij netjes aan de kant.

ook super dat er nog wel mensen zijn die helpen......die zijn schaars tegenwoordig

wat een avontuur!
niet dat ik jou graag zie vallen,maar toch blij dat je zwangere zussie er niet op zat!
gelukkig is wikke niet zo dat hij dit gelijk onthoud,en jolig blijft.

Jeetje kan me voorstellen dat je je flink wanhopig hebt gevoeld!
Gelukkig is het allemaal goed afgelopen!

Leentje schreef:wat een avontuur!
niet dat ik jou graag zie vallen,maar toch blij dat je zwangere zussie er niet op zat!
gelukkig is wikke niet zo dat hij dit gelijk onthoud,en jolig blijft.

Nou, Heleen, inderdaad!! Dat was ook zo ongeveer het eerste dat ik tegen Dorothea zei toen ik
haar belde!! Wat was ik blij dat zij er niet op zat!
Wikke was vandaag inderdaad weer zijn jolige zelf! Precies zoals je het zegt!
Die guitige kop er weer op en gezellig rondkoekeloeren!

Bbbbbrrrr, dat is flink schrikken! Gelukkig zijn jullie er beide zonder kleerscheuren afgekomen.

Wat een avontuur zeg gelukkig is het goed afgelopen en heb jij en Wikke er niets aan overgehouden

Holy dan schrik je je idd het apezuur. Gelukkig is het goed afgelopen zeg.

Alsof je hart er even mee stopt als ze zo richting de drukke weg gaan. Gelukkig allemaal goed afgelopen en niemand er kleerscheuren aan over gehouden.

Hoi Wies, oef dat was schrikken zeg, gelukkig is het goed afgelopen. Volgens mij heeft iedereen wel een keer zoiets, om je wezenloos te schrikken....

Oef, ik zou hem inderdaad ook wel geknepen hebben als ik mijn pown richting een provinciale weg zou zien rennen.

Ben je nog een beetje heel?

Zo dat is schrikken geweest! Gelukkig is het allemaal goed gegaan!