FjordenWereld.nl

Ja, waar te beginnen..

Van de zomer ging het rijden ontzettend lekker. Toch bleef ze wat stug in haar lijf en een paar weken geleden ging ze volledig in staking. Niet meer vooruit willen, rug krom, net een blok beton.
Mijn eigen dierenarts erbij, die constateerde een ontsteking in de baarmoeder. Ze was al vanaf het voorjaar onregelmatig hengstig dus dat leek logisch. Haar tanden werden ook gelijk nagekeken en daar mankeerde niets aan.
Vorige week kwam de dierenarts nog langs om te checken en we kregen groen licht. Dus ik weer vrolijk opgestapt om te rijden. Nog steeds fout! Het leek nog erger dan dat het was.

Ik vertelde het mijn buurvrouw, waar ik in de bak rij, en zij vertelde dat vandaag een osteopaat langs zou komen bij haar. Ze zou vragen of ze tijd had voor mij, en dat had ze! Echt helemaal super

Ysha was goed vervelend en beukte en beet zonder pardon alles en iedereen opzij, paniekhaas. Hieruit bleek voor mij dus wel dat er iets gebeurde waar ze het niet mee eens was.

Haar bekken, lendenen, atlas en (linkerkant) van haar halsw zaten goed vast.
Schuldgevoel van hier tot tokio, omdat ik weet waar het vandaan is gekomen..

De bevalling in haar 4e levensjaar is zwaar gevallen. Vlak daarna heb ik er een fysiotherapeut bij gehad, omdat ik haar daarna zou gaan inrijden. Ze had wat spierproblemen in de rug en dat werd opgelost.
Vorig jaar zijn we samen in de sloot beland, waarbij zij een tijd op haar rug heeft liggen spartelen. Ook hierna een fysiotherapeut erbij gehad en haar nek en rug bleken behandeld te moeten worden.

Het rijden ging na die behandeling stukken beter, maar ze bleef stug. Ik maar denken dat ze gewoon zo is, een echte fjord, maar dat zal zeer waarschijnlijk al die tijd in haar gewrichten afgespeeld hebben.

Ook deed de osteopaat wat met accupunctuur, hier ben ik niet echt in thuis, maar het kwam erop neer dat er één belangrijke baan van vóór naar achteren niet goed zat. Hiervoor is ze nu ook behandeld (beetje vaag van mij, heb het niet helemaal onthouden)

De aankomende 3-4 dagen moet ze op rust (enkel stappen) omdat ze als het ware opnieuw moet leren lopen met haar lossen lijf (of eigenlijk spierpijn) Over 6 weken zal ze opnieuw behandeld worden.

Pff.. hopelijk zullen we hierna alleen maar weer lol hebben, arme poownie..

Jeetje wat een verhaal
Idd lekker rustig aan doe na zo'n behandeling en haar goed in de gaten blijven houden
Nu weet je zeker dat het niet komt omdat ze een fjord is, maar omdat haar lijf niet meewerkt
Succes met Ysha!!!

Jeetje, je moet maar zo denken een paard gaat niet voor niks in verzet (nou ja vaak dan) Gelukkig is het nu opgelost...

Gelukkig is het nu opgelost, dat is toch het belangrijkste. Het leren lopen is een bekend verhaal, ik moest destijds ook veel stappen en vervolgens weer opbouwen met werk aan de longe met een pessoateugel. Het heeft wel geholpen in ieder geval.

Jeetje Annika, gelukkig dat ze nu behandeld is. Arme Ysha!

Dat is wel vervelend zeg!
Hopelijk helpt dit!

Schuldgevoel is niet nodig, al is dat misschien makkelijker gezegd als gedaan. Zo te lezen heb je er wel steeds iemand bij gehaald, dus je hebt in ieder geval je best gedaan!

Inderdaad, ga je niet schuldig voelen, je hebt er prof. hulp bij gehaald en een paard kan je gewoon niet vertellen dat het pijn doet, of niet zo duidelijk in ieder geval..
Doe lekker rustig aan met Ysha, hopelijk gaat het straks beter met rijden e.d.

Vreselijk vervelend dit soort situaties. Geloof me, ik kan het weten. Helaas kan het paard t niet gewoon vertellen maar wordt t snel gezien als vervelend "fjordengedrag" terwijl er toch vaak meer aan de hand is. Ik wens jullie veel sterkte en blijf positief, het komt wel weer goed en dan werkt ze vanzelf weer mee. Bij die van mij heeft het ook maanden geduurd en loopt sinds kort pas weer goed in het lijf.

Echt zo vervelend Anika, pff..
Maar je weet nu wat er is, en Ysh gaat goed beter worden !

Punt is gewoon dat ik haar nooit gereden heb vóór de bevalling, dus ik wist niet beter.
Je wilt het beste voor je pony, maar dat is mij dus niet gelukt.

Net lekker half uurtje gestapt, ze was eigenlijk best vrolijk!

Bedankt voor de lieve reacties

jeetje wat naar...
wel heel herkenbaar voor mij (met uniek)
ik hoop dat ze er met deze behandelingen weer snel boven op is!