heb ik dat mens toch geholpen
Geplaatst: zo 20 sep 2009, 18:41
komt ze daar vanmiddag de wei in met een lang gezicht joh, echt ik had zoiets van ik ben weg (doe ik altijd wel, maar dat hoort nou eenmaal bij mij
) En ja hoor ik was de klos, Exel mocht lekker blijven staan en ik kreeg te horen dat ik haar van die boze bui af moest helpen............ hallo ik ben paard hoor, ben geen zieleknijper!!!
Eerst had ik nog het idee dat ze alleen maar met me wilde tutten, ze was me maantjes aan het knippen en ik kreeg een lekkere poetsbeurt mmmmmm dat was genieten, maar nee hoor daar kwam dat zwarte gevaar met die buikband uit het rode gevaar. Ik had het kunnen weten toen ze met dat rode gevaar de wei in kwam, dan is altijd 1 van ons of beide de klos om op pad te gaan. Nou vind ik dat ding altijd eng als ze het zwarte ding op mijn rug legt, dat komt door iets wat ik vroeger heb meegemaakt
Toen madam zat gingen we op pad, gezellig richting Pjaff, maar ik mocht het paadje niet in. Heb nog even omgedraaid, dacht dat ze in de war was ofzo, maar nee hoor ik moest doorlopen. Aan het eind van het pad zei ze dat ik mocht kiezen en ik ben heeeeeeeeeeeel slim, dus ik ging links en wilde gelijk weer links, bah ze had me door dat ik weer richting wei wilde lopen. Dat mens weet de weg te goed daar hoor !!!
Toen besloot ze helemaal om te draaien en gingen we dus de andere kant op, zie ik daar in de verte een partij koeien staan, ik had het niet meer
Ik wilde weer omdraaien, maar nee we gingen gewoon aan de andere kant van de weg lopen dan was het minder eng, vond zij. Nou ik blijf het griezels vinden hoor, bah!!!
Aan het eind van het weggetje mocht ik weer kiezen, je kan 3 kanten op en ik koos voor links.......... ja ik dacht dan ga ik daarna gelijk weer links, fietspad af en terug naar me vent. En weer had ze me door grrrr. Nou toen we een stukje verder de drukke weg over waren gestoken gingen we rechts een paadje in.Horen we ineens een hoop herrie achter ons en komen er een aantal van die metalen gevallen aan, die horen daar helemaal niet
Maar volgens Clau waren dat auto's die daar wel konden rijden, jaja met de rijkunsten van Clau kan alles geloof ik, gaan ze toch echt vlak langs me heen, het is maar goed dat ik zo koel in me hoofdje ben.
Verderop staat er toch iets raars joh, het leek wel licht te geven, echt eng. Was volgens Clau een meneer die het verkeer moest regelen pffff heb ik echt niet nodig hoor. Gaat ze nog bij die lichtgevende vent stilstaan ook om te vragen of er toevallig fietsers aankomen, alsof ik me daar wat van aantrek. Toen hoorde ik die lichtgevende ineens zeggen dat er geschoten ging worden iellllll ik ben dan wel bomproof, maar had geen zin om kogels te gaan ontwijken. Maar Clau stelde me gerust we gingen de andere kant op, ja die had ook geen zin in gaatjes in haar lijf denk ik. Raar volk hier hoor, gaan ze een feestje geven waar ze gaan schieten
Gelukkig kwamen we daarna geen rare dingen meer tegen, ook al deed ik tijdens een drafje wel net alsof ik een plantje in een weiland eng vond
Toen kwamen we bij een berg die we af moesten en ik wilde lekker doorlopen, ja bergje af en ik ben bijna thuis en thuis betekend eten. Krijgt ze het ineens in haar hoofd om foto's te gaan maken voor jullie van de omgeving. Pfff moet ik daar stil gaan staan en dat wilde ik niet, maar goed het is ook wel weer fijn dat jullie die foto's zijn, dan zien jullie wat een hoge bergjes ik op en af moet.
Het laatste stukje hebben we berm naast een fietspad en als er geen fietsers aankomen dan mag ik altijd gas geven tot de wei van Clau, yeahhhhhh ik had mazzel, dus heb even mijn turbo aangezet.
Ik vond het best gezellig hoor, vind ik altijd, maar dat moet je niet doorvertellen
, het hoort nou eenmaal bij mijn imago dat ik een beetje dwars wil zijn. In de wei kreeg ik lekker een bak eten en een berg hooi, eigenlijk heb ik het best goed en weet je wat Clau zei? Dat ik haar van haar boze bui had afgeholpen, nou ben ik best wel een beetje trots op mezelf

Eerst had ik nog het idee dat ze alleen maar met me wilde tutten, ze was me maantjes aan het knippen en ik kreeg een lekkere poetsbeurt mmmmmm dat was genieten, maar nee hoor daar kwam dat zwarte gevaar met die buikband uit het rode gevaar. Ik had het kunnen weten toen ze met dat rode gevaar de wei in kwam, dan is altijd 1 van ons of beide de klos om op pad te gaan. Nou vind ik dat ding altijd eng als ze het zwarte ding op mijn rug legt, dat komt door iets wat ik vroeger heb meegemaakt

Toen madam zat gingen we op pad, gezellig richting Pjaff, maar ik mocht het paadje niet in. Heb nog even omgedraaid, dacht dat ze in de war was ofzo, maar nee hoor ik moest doorlopen. Aan het eind van het pad zei ze dat ik mocht kiezen en ik ben heeeeeeeeeeeel slim, dus ik ging links en wilde gelijk weer links, bah ze had me door dat ik weer richting wei wilde lopen. Dat mens weet de weg te goed daar hoor !!!
Toen besloot ze helemaal om te draaien en gingen we dus de andere kant op, zie ik daar in de verte een partij koeien staan, ik had het niet meer

Aan het eind van het weggetje mocht ik weer kiezen, je kan 3 kanten op en ik koos voor links.......... ja ik dacht dan ga ik daarna gelijk weer links, fietspad af en terug naar me vent. En weer had ze me door grrrr. Nou toen we een stukje verder de drukke weg over waren gestoken gingen we rechts een paadje in.Horen we ineens een hoop herrie achter ons en komen er een aantal van die metalen gevallen aan, die horen daar helemaal niet

Verderop staat er toch iets raars joh, het leek wel licht te geven, echt eng. Was volgens Clau een meneer die het verkeer moest regelen pffff heb ik echt niet nodig hoor. Gaat ze nog bij die lichtgevende vent stilstaan ook om te vragen of er toevallig fietsers aankomen, alsof ik me daar wat van aantrek. Toen hoorde ik die lichtgevende ineens zeggen dat er geschoten ging worden iellllll ik ben dan wel bomproof, maar had geen zin om kogels te gaan ontwijken. Maar Clau stelde me gerust we gingen de andere kant op, ja die had ook geen zin in gaatjes in haar lijf denk ik. Raar volk hier hoor, gaan ze een feestje geven waar ze gaan schieten

Gelukkig kwamen we daarna geen rare dingen meer tegen, ook al deed ik tijdens een drafje wel net alsof ik een plantje in een weiland eng vond

Toen kwamen we bij een berg die we af moesten en ik wilde lekker doorlopen, ja bergje af en ik ben bijna thuis en thuis betekend eten. Krijgt ze het ineens in haar hoofd om foto's te gaan maken voor jullie van de omgeving. Pfff moet ik daar stil gaan staan en dat wilde ik niet, maar goed het is ook wel weer fijn dat jullie die foto's zijn, dan zien jullie wat een hoge bergjes ik op en af moet.
Het laatste stukje hebben we berm naast een fietspad en als er geen fietsers aankomen dan mag ik altijd gas geven tot de wei van Clau, yeahhhhhh ik had mazzel, dus heb even mijn turbo aangezet.
Ik vond het best gezellig hoor, vind ik altijd, maar dat moet je niet doorvertellen
