Een wel heel kort keuringsdagje...
Geplaatst: za 19 sep 2009, 13:49
Je hebt natuurlijk altijd wel een idee van hoe zo'n dag kan verlopen, maar zoals het vandaag ging, daar hadden we even geen rekening mee gehouden...
Ik was vanochtend al voor 8 uur op stal. De beide dames zagen er mooi schoon uit. Maar mijn optimisme werd al snel de kop in gedrukt, toen Anne aangaf dat hij zich zorgen maakte over Woudina. Ze wilde niet eten en was vreselijk suf. Hij had even met ze gelopen, maar het leek niet helemaal fijn. Ik haar even goed bekijken, ze leek idd. suf en niet erg oplettend wat eten betrof, maar ze trok toch op het gras aan. Temperatuur opgenomen, geen koorts. Mest gecheckt, die was goed. Dus toch richting Roden vertrokken, omdat het niet zo ernstig leek.
In Roden aangekomen, leek het eerst ook niet zo slecht. Ze was suf, maar probeerde niet te liggen ofzo. Op een gegeven moment was ze echter flink aan de diarree en werd ze onrustiger. Ondertussen toch verdergegaan met de voorbereidingen, want we moesten al bijna de ring in. Toen Woudina even later opeens flink begon te kwijlen, hadden we de schrik echt te pakken. Oh wat voelde ik me toen ellendig. Ik wilde eigenlijk de ring niet eens meer in....
Maarja omdat we er toch al waren, toch een poging gedaan. We hebben gelijk bij de ringmeester gemeld hoe het zat en in overleg met de jury mochten we als eerste ipv als laatste. In de ring mestte Woudina vervolgens nog een keer, nog steeds diarree en het spoot er gewoon uit... Ik had het echt compleet gehad en wilde het liefst zo snel mogelijk weg, maar we hebben toch een rondje voor de sier gelopen. Opstellen ging netjes, alleen het stappen niet. Omdat Woudina bijna niet vooruit kwam, was Finnea strontvervelend. Dus ik hield gelijk al rekening met een slecht resultaat, en het kon me echt helemaal niks schelen. Het belangrijkste was Woudina op dat moment.
Voordat we weg konden, moest Finnea wel eerst gechipt worden. Gelukkig ging dat vrij vlot. Hadden we ook nog de pech dat de chipper in een ader zat, dus het werd één groot bloedbad
Toen de dames op de trailer en richting kliniek, die Anne inmiddels had gebeld met dank aan een behulpzame omstander. We waren daar eerder dan de DA, dus we moesten even wachten. Ondertussen was Woudina aan het hooi aan het knabbelen. Goed teken zou je zeggen, maar niet voor Woudina, want die eet nooit op de trailer omdat ze zo gestresst is normaal gesproken. De DA heeft haar vervolgens helemaal bekeken. Eerst getemperatuurd, ze had gelukkig nog steeds geen koorts. Rest van het onderzoek volgde en hij kwam tot de conclusie dat ze flink buikpijn had. Niks levensbedreigends, maar genoeg om flink ziek van te zijn. Hij heeft haar dan ook een pijnstiller gegeven, zodat haar eetlust weer terug zou komen. Als de buikpijn aanhoudt en ze eet niet, duurt het namelijk nog langer voordat ze er bovenop is. Ze mag dit weekend niet op het gras, maar moet in de bak blijven met regelmatig wat hooi om de boel op gang te helpen. Waarschijnlijk krijgt ze weer een terugval als de pijnstiller uit is gewerkt, dus we moeten haar goed in de gaten houden. Zodra de mest weer een beetje normaal lijkt, moet ze een heel stuk beter zijn.
Al met al viel het dus ontzettend mee, maar zeker geen fijne keuringsdag voor ons.
Finnea had trouwens een B-premie met 34 punten (8-7-6-6-7) dus mijn gevoel klopte wel aardig. Ze had een bemerking op het rechtervoorbeen (stijl gekoot) en op de gangen (kort). Geen verrassingen dus, dat ze niet 100% top op d'r beentjes staat had ik zelf al gezien en daar komt de smid volgende week voor. En een 6 voor de gangen vind ik nog best mild gepunt, aangezien ze alle kanten op sprong
Omdat ik geen idee heb wanneer ik tijd heb om wat foto's te plaatsen, hier vast eentje. Heb trouwens alleen thuis foto's gemaakt, op de keuring is dat er natuurlijk niet van gekomen...
Ik was vanochtend al voor 8 uur op stal. De beide dames zagen er mooi schoon uit. Maar mijn optimisme werd al snel de kop in gedrukt, toen Anne aangaf dat hij zich zorgen maakte over Woudina. Ze wilde niet eten en was vreselijk suf. Hij had even met ze gelopen, maar het leek niet helemaal fijn. Ik haar even goed bekijken, ze leek idd. suf en niet erg oplettend wat eten betrof, maar ze trok toch op het gras aan. Temperatuur opgenomen, geen koorts. Mest gecheckt, die was goed. Dus toch richting Roden vertrokken, omdat het niet zo ernstig leek.
In Roden aangekomen, leek het eerst ook niet zo slecht. Ze was suf, maar probeerde niet te liggen ofzo. Op een gegeven moment was ze echter flink aan de diarree en werd ze onrustiger. Ondertussen toch verdergegaan met de voorbereidingen, want we moesten al bijna de ring in. Toen Woudina even later opeens flink begon te kwijlen, hadden we de schrik echt te pakken. Oh wat voelde ik me toen ellendig. Ik wilde eigenlijk de ring niet eens meer in....
Maarja omdat we er toch al waren, toch een poging gedaan. We hebben gelijk bij de ringmeester gemeld hoe het zat en in overleg met de jury mochten we als eerste ipv als laatste. In de ring mestte Woudina vervolgens nog een keer, nog steeds diarree en het spoot er gewoon uit... Ik had het echt compleet gehad en wilde het liefst zo snel mogelijk weg, maar we hebben toch een rondje voor de sier gelopen. Opstellen ging netjes, alleen het stappen niet. Omdat Woudina bijna niet vooruit kwam, was Finnea strontvervelend. Dus ik hield gelijk al rekening met een slecht resultaat, en het kon me echt helemaal niks schelen. Het belangrijkste was Woudina op dat moment.
Voordat we weg konden, moest Finnea wel eerst gechipt worden. Gelukkig ging dat vrij vlot. Hadden we ook nog de pech dat de chipper in een ader zat, dus het werd één groot bloedbad
Toen de dames op de trailer en richting kliniek, die Anne inmiddels had gebeld met dank aan een behulpzame omstander. We waren daar eerder dan de DA, dus we moesten even wachten. Ondertussen was Woudina aan het hooi aan het knabbelen. Goed teken zou je zeggen, maar niet voor Woudina, want die eet nooit op de trailer omdat ze zo gestresst is normaal gesproken. De DA heeft haar vervolgens helemaal bekeken. Eerst getemperatuurd, ze had gelukkig nog steeds geen koorts. Rest van het onderzoek volgde en hij kwam tot de conclusie dat ze flink buikpijn had. Niks levensbedreigends, maar genoeg om flink ziek van te zijn. Hij heeft haar dan ook een pijnstiller gegeven, zodat haar eetlust weer terug zou komen. Als de buikpijn aanhoudt en ze eet niet, duurt het namelijk nog langer voordat ze er bovenop is. Ze mag dit weekend niet op het gras, maar moet in de bak blijven met regelmatig wat hooi om de boel op gang te helpen. Waarschijnlijk krijgt ze weer een terugval als de pijnstiller uit is gewerkt, dus we moeten haar goed in de gaten houden. Zodra de mest weer een beetje normaal lijkt, moet ze een heel stuk beter zijn.Al met al viel het dus ontzettend mee, maar zeker geen fijne keuringsdag voor ons.
Finnea had trouwens een B-premie met 34 punten (8-7-6-6-7) dus mijn gevoel klopte wel aardig. Ze had een bemerking op het rechtervoorbeen (stijl gekoot) en op de gangen (kort). Geen verrassingen dus, dat ze niet 100% top op d'r beentjes staat had ik zelf al gezien en daar komt de smid volgende week voor. En een 6 voor de gangen vind ik nog best mild gepunt, aangezien ze alle kanten op sprong
Omdat ik geen idee heb wanneer ik tijd heb om wat foto's te plaatsen, hier vast eentje. Heb trouwens alleen thuis foto's gemaakt, op de keuring is dat er natuurlijk niet van gekomen...
Jeetje, dat is even schrikken...
. Ik stuur je ze wel!